Նորություններ » «Ես չեմ կարող ինձ նման շռայլություն թույլ տալ` առաջնորդվել «սրտով»

«Ես չեմ կարող ինձ նման շռայլություն թույլ տալ` առաջնորդվել «սրտով»

12.05.2015 | 00:26

ԼՂՀ ԱԳ նախարար ԿԱՐԵՆ ՄԻՐԶՈՅԱՆԻՑ փորձեցինք ճշտել, որքանո՞վ է հնարավոր, որ որևէ կարգի տեղաշարժ առաջանա ԼՂ բանակցային գործընթացում. հիշենք` Ռիգայում մայիսի 21-22-ին տեղի ունենալիք գագաթնաժողովի ընթացքից ոչ միայն սպասումներ կան Հայաստանի` ասոցացման համաձայնագրի կնքման առնչությամբ, այլև տեսակետ կա, որ Ռիգայում տեղի կունենա հակամարտող երկու երկրների` Ադրբեջանի և Հայաստանի նախագահների հանդիպում, եթե չստացվի կազմակերպել այդ հանդիպումը (հիշենք, որ Ֆրանսուա Օլանդի Հայաստան, այնուհետև` Ադրբեջան այցը նաև այդ նպատակն է հետապնդում), կհանդիպեն երկու երկրների արտգործնախարարները:
Ի դեպ, վերջերս Ադրբեջանի արտգործնախարար Մամեդյարովն ասել էր, թե Ադրբեջանը պատրաստ է մեծ համաձայնագրի շուրջ բանակցելու:

-Պարոն Միրզոյան, Ադրբեջանը, կարծես, առաջին անգամ չի նման հայտարարությամբ հանդես գալիս: Ինչո՞վ եք բացատրում այդ «հանկարծահաս» քնից զարթնելը և միանգամից, ոչ ավելի-ոչ պակաս, «մեծ համաձայնագրի» մասին խոսելը:
-Թե ինչու է Մամեդյարովը նման հայտարարությամբ հանդես գալիս, պետք է, թերևս, հարցն ուղղել իրեն: Ես կարող եմ խոսել մեր դիրքորոշման մասին. մեր դիրքորոշումը կա, եղել է ու կլինի անփոփոխ. էֆեկտիվ բանակցություններ հնարավոր է վարել միայն եռաչափ ֆորմատով, այսինքն, Լեռնային Ղարաբաղի մասնակցությամբ` բանակցային բոլոր փուլերում: Սկսած` սկզբունքների համաձայնեցումից, քննարկումից, փաստաթղթի մշակումից, մինչև ձեռք բերված պայմանավորվածություններ-համաձայնությունների իրագործում: Մենք դրան պատրաստ ենք, վաղուց հայտնել ենք այդ առնչությամբ մեր մոտեցումների մասին: Այսօր բանակցային գործընթացի դանդաղեցման հիմնական պատճառներից մեկն էլ հենց այն է, որ բանակցային գործընթացից բացակայում է հակամարտության հիմնական կողմը` Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը:
-Գիտեք, պարոն Միրզոյան, անգամ նախկին «դանդաղած» բանակցություններն են այսօր անչափ դանդաղել:
-Պատճառը խիստ ակնհայտ է` Ադրբեջանի դիրքորոշումը։ Ադրբեջանը գնալով կարծրացնում է իր մոտեցումները, հանդես գալիս ավելի մաքսիմալիստական դիրքերից, միաժամանակ այդ մոտեցումն «արտացոլվում» է սահմանի գծով կազմակերպվող միջադեպերի ֆոնին, ինչի արդյունքում լարվածությունը տարածաշրջանում աճում է, ապա և` տեղի են ունենում զենքի առք ու վաճառքի հսկայական գործարքներ, Ադրբեջանում էլ գնալով մեծանում է ռազմական ռիտորիկան:
-Ի դեպ, պարոն Միրզոյան, օրերս էլ Ռուսաստանից տեսակետ հնչեց, թե Արևմուտք-Ռուսաստան այս շարունակվող առճակատումը կարող է հանգեցնել նրան, որ սառած կոնֆլիկտները, այդ թվում` ղարաբաղյան հակամարտությունը, կրկին տաքացվեն: Ի՞նչ է ուզում ասել Ռուսաստանը, ո՞ւմ, և, ի վերջո, ո՞վ է բուն «տաքացնողը»:
-Նախ` եկեք միմյանցից տարանջատենք պաշտոնական հայտարարություններն ու մամուլում հրապարակվող լուրերը: Պաշտոնական հրապարակումներին եթե ուշադիր հետևում ենք, ապա հիմք չունենք կարծելու, որ ղարաբաղյան հիմնահարցի պարագայում եռանախագահողները հանդես են գալիս հակադիր դիրքերից: Այսքա՛նը:
-Հասկացա: Եվ, այնուհանդերձ, պարոն Միրզոյան, «ոչ պաշտոնականներն» էլ նրա համար են, որ ասեն այն, ինչ «պաշտոնականները» չեն կարող ասել. սիրտն ավելցածից է խոսում, չէ՞:
-Ես չեմ կարող ինձ նման շռայլություն թույլ տալ` առաջնորդվել «սրտով»: Ես կոնկրետ պաշտոնյա եմ և դատում եմ կոնկրետ հայտարարություններով, որոնք արվում են պաշտոնական խողովակներով:
-Բոլոր դեպքերում, որքանո՞վ է հնարավոր կոնֆլիկտի տաքացումն առաջիկայում:
-Հնարավոր է: Եթե Ադրբեջանը չսանձվի: Եթե Ադրբեջանի կողմից վարվող ռազմատենչ քաղաքականությանը վերջ չտրվի, որովհետև մենք համոզված ենք, որ խաղաղ կարգավորումը չունի այլընտրանք, հակամարտությունը կարող է և պետք է լուծվի միայն խաղաղ ճանապարհով, ինչի խոչընդոտն այսօր բացառապես և միայն Ադրբեջանի վարած քաղաքականությունն է: