«Իրենց երկրներում ամերիկյան հրթիռներ տեղակայելով՝ Եվրոպան ռիսկի է դիմում. ՌԴ-ն կարող է հարվածներ հասցնել այն պետությունների մայրաքաղաքներին, որտեղ ամերիկյան հեռահար զինատեսակներ են նախատեսում տեղակայել»,- հայտարարել է ՌԴ նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտրի Պեսկովը։               
 

«Ցանկացած երկիր, խոսելով Ցեղասպանության մասին, առաջնորդվելու է իր շահերով»

«Ցանկացած երկիր, խոսելով Ցեղասպանության մասին, առաջնորդվելու է իր շահերով»
28.04.2015 | 00:29

ԹԵՎԱՆ ՊՈՂՈՍՅԱՆ (ԱԺ «Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավոր)


-Պարոն Պողոսյան, Ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի միջոցառումների առնչությամբ տեսակետ կա, որ Արևմուտքը «վերցնում» է Հայաստանը` իր մասնակցությամբ, ակտիվությամբ, Հռոմի պապով, Եվրապառլամենտի բանաձևով, Բունդեսթագով, Գաուկով, Օլանդով… ասել է՝ ավելի ակտիվ ու ճշգրիտ մոտեցումներ է հանդես բերում այդ հարցում, քան մեր ԵԱՏՄ-ական ոխերիմ բարեկամները` «նապարնիկներ» Բելառուսն ու Ղազախստանը:
-Եթե այդ տեսակետը կա, ուրեմն իրավունք ունի գոյության, այն իմաստով, որ մենք կարողանանք գնահատել, թե մարդիկ իսկապես որտեղ են փորձում համապատասխանեցնել իրենց խոսքն ու գործը միմյանց: ՈՒրախ եմ, որ մեր եվրոպացի գործընկերներն իրենց մասնակցությամբ ցույց են տալիս, որ մտահոգված են Հայաստանի թե անցյալով, թե ապագայով։
-Կարծում եք` դա «մտահոգությո՞ւն» է։ Իսկ գուցե քաղաքական շահերի կենտրոնացո՞ւմ է, որպեսզի Հայաստանը դեպ իրենց «քաշեն»` ԵԱՏՄ-ի դառը, «անհիշողություն» «բարեկամների» ֆոնին, քանի որ մենք զգայական ազգ ենք և անպայման բարձր կգնահատենք նրանց մոտեցումները: Ի դեպ, ժամանակին ղարաբաղյան հարցը «տոլչոկի» տարավ հայ ազգին` քանդելով Խորհրդային Միությունը, հիմա էլ, ինչ կա որ, կարող են Ցեղասպանության 100-րդ տարելիցը նման «հետաքրքիր» նպատակի համար օգտագործել` քանդելով ԵԱՏՄ-ը, մանավանդ որ «տեղ» էլ կա այն քանդելու:
-Ես խնդիրը չէի դիտարկի այդքան հեռուն գնացող «ասպեկտներով»` «պոկելու, վերցնելու» տեսանկյունով: Ցանկացած այլ երկիր, խոսելով Ցեղասպանության մասին, այո, առաջնորդվելու է իր շահերով: Բայց եթե նրանք կատարում են նաև քայլեր ու գործողություններ, որոնք իրապես արժեհամակարգային են, և ունենալով Թուրքիայի հետ շահեր, այնուհանդերձ, դատապարտում են Ցեղասպանությունը և Թուրքիայից պահանջում առերեսվել իրենց անցյալին, նշանակում է, որ իրենք արժեքներն ավելի վեր են դասում, քան քաղաքական շահերը: Երկրորդ` ինչո՞ւ են դա նրանք անում, որովհետև ցանկանում են տեսնել իրենց շրջապատող երկրները, ու աշխարհն ընդհանրապես, այնպիսին, որտեղ ցեղասպանություններ երբեք տեղի չունենան և չկրկնվեն:
-Իսկ որ Օբաման և նրա վարչակազմը չգնացին Գալիպոլի, Գերմանիայի նախագահ Գաուկն այնքան առաջ գնաց, որ արտասանեց «Ցեղասպանություն» բառը, համ էլ որ իրենք էլ չմասնակցեցին Գալիպոլիին, դա ի՞նչ է` համաշխարհային-արևմտյան դեմա՞րշ, աշխարհի կառավարիչների ու «համաշխարհային կառավարման» քաղաքական որոշո՞ւմ` ընդդեմ Թուրքիայի և աշխարհի դեմոգրաֆիան փոխող մուսուլմանական աշխարհի, որը պատրաստվում է մեկ միասնական մուսուլմանական պետություն ստեղծելու:
-Դա ընդամենը քաղաքական որոշում էր, որ իրենց երկրները չեն մասնակցում Գալիպոլիի միջոցառումներին, ինչպես նաև Թուրքիայի կողմից պատմությունը վերաձևակերպելու ցինիկ որոշմանը:
-Բայց մինչ այդ ասել էին, որ մասնակցելու են:
-Սկզբում` այո, ասել էին, բայց հետո, երբ հասկացան, թե դա ինչի հրավեր է, մերժեցին: Երբ դու ստանում ես որևէ նախագահի արարողակարգային հրավերը, դու ասում ես` կքննարկենք, կնայենք: Կարծում եմ, որ Ձեր մատնանշած լիդերներն ու երկրները սկզբում չեն կոնկրետացրել, թե ինչի հետ գործ ունեն, իսկ հետագայում տեղի է ունեցել կոնկրետացում: Գիտեք` Գալիպոլիիի միջոցառումը ոչ միայն «վերաձևավորում» էր համաշխարհային պատմությունը ժամանակային առումով` մարտի 18-ի միջոցառումը հասցրել էին ապրիլի 24, այլև նույն Ռուսաստանը, որն անչափ մեծ կորուստներ տվեց այդ թվերին, չպետք է գնար Թուրքիա և ձևավորեր թուրքական նոր պատմությունը:
-Նարիշկինի՞ն նկատի ունեք:
-Դե, այո:
-Մի խոսքով, Արևմուտքը դեռ չի վերցնում Հայաստանը:
-Հանգիստ եղեք, չի «վերցնում», այլ իր արժեհամակարգին հավատարիմ` իր քայլերն է կատարում:


Զրույցը`
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 1136

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ