Բելառուսի պաշտպանության նախարարությունը սկսել է տանկերի տեղափոխումը Ուկրաինայի հետ սահման. նշված տարածքներ են ուղարկվել հատուկ գործողությունների ստորաբաժանումներ, «Պոլոնեզ» հրթիռային համակարգեր և «Իսկանդեր» համալիրներ։ Նախօրեին Բելառուսի նախագահ Ալեքսանդր Լուկաշենկոն հայտարարել էր, թե ուկրաինական հարվածային անօդաչուները խախտել են Բելառուսի օդային տարածքը։ «Ոչ մի սադրանք անպատասխան չի մնա»,- սպառնացել է պետության ղեկավարը։               
 

«Ես ինձ «հին» կամ «նոր» կադր չեմ համարում»

«Ես ինձ «հին» կամ  «նոր» կադր չեմ համարում»
06.05.2014 | 00:30

«Իրատես de facto»-ի հյուրն է սփյուռքի նախարար ՀՐԱՆՈՒՇ ՀԱԿՈԲՅԱՆԸ:

-Տիկին Հակոբյան, Դուք վերստին ստանձնեցիք սփյուռքի նախարարի պաշտոնը: ՀՀԿ-ում հատուկ վերաբերմո՞ւնք կա իրենց «հին» կադրերի հանդեպ, թե՞ վերանշանակումն այլ գործոնով է պայմանավորված:
-Ես ինձ «հին» կամ «նոր» կադր չեմ համարում: Ես աշխատող մարդ եմ, իսկ աշխատանքը գնահատվում է: Մանավանդ որ նախարարությունը նորաստեղծ է, ծրագրեր ենք սկսել, որոնք պետք է ավարտին հասցնել: Չպետք է մեխանիկորեն խոսել փոփոխության մասին, այլ պետք է քննարկել, թե տվյալ պաշտոնյան իր տեղում որքան աշխատանք է կատարել, ինչ ձեռքբերումներ ունի, որոշակի առաջընթաց գրանցե՞լ է համակարգում, թե՞ ձախողվել է: Կարծում եմ, կառավարությունում նոր նշանակվածների և արդեն փորձառու նախարարների համատեղումը կարող է աշխատանքն ավելի արդյունավետ դարձնել: Ամեն ինչ ջնջել և սկսել զրոյից անընդունելի է: Մեր երկիրը բոլոր ոլորտներում շարունակականություն պիտի ապահովի:
-Ասում են՝ նոր կառավարությունում այսինչ նախարարը Տիգրան Սարգսյանի կադրն է, մյուսը` Հովիկ Աբրահամյանի, երրորդը` Ռոբերտ Քոչարյանի և այլն: Դուք Ձեզ ո՞ւմ կադրն եք համարում:
-Ես Հրանուշ Հակոբյանն եմ, ով իր ողջ քաղաքական, մասնագիտական ճանապարհը հարթել է աշխատանքի շնորհիվ: Առանց անհամեստության կարող եմ նշել, որ ունեմ կառավարման աշխատանքի մեծ փորձ, գիտելիքներ, ինչի համար ինձ գնահատել են: Քսաներկու տարի ինձ գնահատել է ժողովուրդը, հավատալով ու վստահելով, մրցակցային ընտրության պայմաններում ինձ վեց անգամ անընդմեջ ընտրել է պատգամավոր: 2008 թ. վերջին հանրապետության նախագահն ինձ վստահել է ամենածանր բնագավառներից մեկը, որտեղ զրոյից պետք էր ստեղծել պետական կառավարման մարմին` սփյուռքի նախարարություն: Նախարարությունը պիտի կարողանար սփյուռքում աշխատանքներ կազմակերպել, վստահություն և հավատ ներշնչել սփյուռքյան կառույցներին, համահայկական կազմակերպություններին: Անցնող տարիներին, սփյուռքի հետ աշխատանքը կազմակերպելիս, համագործակցության մնայուն կառուցակարգեր ստեղծվեցին: Մեր բոլոր ծրագրերը կայացել են, սփյուռքը մշտապես համագործակցել է մեզ հետ, հենց դա հաշվի առնելով է, որ վարչապետի առաջարկությամբ ՀՀ նախագահն ինձ վերանշանակել է:
ՈՒզում եմ ավելացնել նաև, որ ցանկացած ձեռնարկ իրականանում է, եթե սփյուռքն ու Հայաստանը երկուստեք համաձայնության են գալիս: Եթե սփյուռքը մեզ չվստահեր, չաշխատեր մեզ հետ, մեր ծրագրերը չէին իրականանա: Մեր նախարարության առանձնահատկությունն այն է, որ մենք գործ ունենք ոչ թե հայաստանյան կառույցների հետ, որ նրանց հավաքենք և ծրագրեր իրականացնենք, այլ սփյուռքի կառույցների: Եվ եթե մեր հայրենակիցները չգան, չմասնակցեն մեր առաջարկած ծրագրերին, ոչինչ չի ստացվի: Իսկ այսօր վիճակագրությունը ցույց է տալիս, որ եթե առաջին մեկ-երկու տարում յուրաքանչյուր ծրագրին մասնակցում էր 100-200, ապա այսօր՝ 1000-1500 հոգի: Եթե սկզբնական շրջանում մասնակցում էին 5-6, այսօր 30-40 երկրում ապրող մեր հայրենակիցներն են մասնակցում, եթե սկզբում մասնակցում էին մեկ տասնյակ կազմակերպություններ, այսօր հազարավորներն են մեզ հետ կապի մեջ: Ես շնորհակալ եմ սփյուռքյան մեր բոլոր կառույցներին իրենց հայրենանվեր գործունեության համար:
-Նախկին և ներկա վարչապետների գործելաոճում տարբերություններ արդեն նկատո՞ւմ եք:
-Երբ կառավարության ծրագիրը հաստատվի, այն ժամանակ կտեսնենք, թե ինչպիսի տարբերություններ կլինեն: Պարոն Աբրահամյանն արդեն հայտարարել է, որ կառավարության ծրագիրն ավելի կոնկրետ կլինի, որպեսզի նաև չափելի լինի և իրականանալի:
-Անձամբ Ձեր աշխատանքում ինչպիսի՞ փոփոխություններ են հնարավոր:
-Մեր ծրագրերը բոլորն էլ շարունակական են, միաժամանակ նոր գաղափարներ, ծրագրեր միշտ էլ լինելու են: Այս անգամ ավելի շեշտադրվելու են Ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին ընդառաջ ծրագրերը, իսլամացած և ծպտյալ հայերի հետ տարվող աշխատանքները, սիրիահայերի ինտեգրման գործընթացը: Միաժամանակ ՀՀ նախագահը 2013-ի վերջում ստորագրել է հրամանագիր, որով առավել հստակեցվել է Հայրենիք-Սփյուռք գործակցության պետական քաղաքականությունը, ինչն էլ ենթադրում է հրամանագրի կատարման ուղղությամբ հետևողական աշխատանք:
-Ավելի կհստակեցնե՞ք՝ ինչպիսի ծրագրեր են նախատեսվում Ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին:
-Այս ապրիլին Բրյուսելում տարածաշրջանների հանձնախմբերի ղեկավարների, ներկայացուցիչների հավաք-հանդիպում կազմակերպեցինք: Ի մի բերեցինք այն ծավալուն աշխատանքները, որ սկսել են մեր համայնքները, Ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի միջոցառումները համակարգող հանձնաժողովները: Մենք մշակել և գործողության մեջ ենք դրել Հայոց ցեղասպանության տարելիցին նվիրված միջոցառումների համալիր ծրագիր, որը ներառում է քաղաքական, լոբբիստական աշխատանքներ, կրթամշակութային միջոցառումներ, համայնքներում իրականացվող քայլեր, ինչպես նաև երիտասարդության հետ տարվող աշխատանք, որովհետև հենց նրանք են շարունակելու Ցեղասպանության ճանաչման, դատապարտման և հետևանքների վերացման համար մղվող պայքարը: Մեր նպատակն է հիշել, հիշեցնել բոլորին և պահանջել աշխարհից: Ինչպես գիտեք, սփյուռքի մեր համայնքները շատ տարբերվում են միմյանցից, և յուրաքանչյուրի հետ առանձին աշխատելը շատ բարդ է: Նրանք մեր աշխատողները չեն, նրանք հրամաններ կատարողներ չեն, նրանց աշխատանքը կամավոր է: Մենք պետք է նրանց հետ յուրաքանչյուր հարցի շուրջ երկխոսենք, քննարկենք: Երկրորդ առանձնահատկությունն էլ այն է, որ յուրաքանչյուր նախարարություն, իր ծրագրերն իրականացնելիս, հստակ գիտի, թե Հայաստանում քանի մարդ կարող է մասնակցել դրանց: Մեր պարագան այլ է, մասնակիցների թիվը կանխատեսելի չէ: Որպես կանոն, որքան նախատեսում ենք, դրա կրկնապատիկն է գալիս, այստեղ էլ ֆինանսական հարցեր են առաջանում, քանի որ մենք ոչ մի հայորդու չենք ուզում մերժել: Հետևաբար, անհրաժեշտություն է առաջանում ծագած բոլոր խնդիրներին շտապ լուծումներ տալու, արագ գործելու: Մեր թիմն արդեն ձևավորվել է, ունի որոշակի կապեր, հարաբերություններ, աշխատանքի համապատասխան փորձ:
-Որոշ նախարարների վերանշանակումը հանրության շրջանում, սոցցանցերում բուռն քննադատությունների տեղիք տվեց: Ինչպե՞ս եք դրանց վերաբերվում, դժվար չէ՞ այսպիսի մթնոլորտում աշխատելը:
-Միշտ էլ միլիոնի մեջ կգտնվեն տասնյակներ, հարյուրներ, որոնց բավարարելը հնարավոր չէ, յուրաքանչյուրը իր ճշմարտությունն ունի, իր կարծիքը: Սա բնական է: Չի կարող լինել մի մարդ, որին 10 միլիոնն էլ սիրի: Ինչպես աշխարհում, այնպես էլ Հայաստանում սոցցանցերում արտահայտվելու մշակույթը հեռու է բավարար լինելուց: Շատ հաճախ, ուրիշների անվան տակ, իրենց նեղ, անձնական չլուծված խնդիրների պատճառով մարդուն չարախոսում են՝ առանց որևէ օբյեկտիվ հիմքի: ՈՒստի դրանց պետք է վերապահումով վերաբերվել: Իսկ ցանկացած կառուցողական առաջարկ, խելամիտ քննարկում ողջունելի է: Ի դեպ, մեր ազգի մեջ անհատականությունը շատ ընդգծված է: Գրելիս մարդը պետք է խելացի առաջարկներ անի, օգտակար խորհուրդներ տա, չէ՞ որ յուրաքանչյուր արտահայտություն նախ և առաջ բնութագրում է իրեն: Մարդուն կարելի է քննադատել, սխալները ճակատին ասել: Ես ընդունում եմ օբյեկտիվ քննադատությունը, կառուցողական քննադատության կողմնակից եմ: Չի սխալվում այն մարդը, ով չի աշխատում: Հետևաբար, ճիշտ է ասված` արհամարհիր զրպարտությունը, և այն կմեռնի: Ես կարող եմ նշել, որ մեր աշխատանքները թափանցիկ են, բոլորին հասանելի, մեր գործընկերները դժգոհ չեն մեր աշխատանքներից, և սփյուռքի հետ համագործակցությունը հիմնականում ստացվել է: Չեմ բացառում, որ պատահական, գործին ոչ ծանոթ մարդը ոչ ճիշտ եզրակացություններ անի, չէ՞ որ ապրում ենք ժողովրդավարական հասարակությունում, և ես դրան նորմալ եմ վերաբերվում:


Զրույցը`
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 991

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ