Մահափորձ է տեղի ունեցել ԱՄՆ-ի նախկին նախագահ և նախագահի թեկնածու Դոնալդ Թրամփի դեմ՝ Փենսիլվանիայի Բաթլեր քաղաքում նրա նախընտրական հանրահավաքի ժամանակ։ Թրամփի ականջն է վիրվորվել։ Երկու մարդ սպանվել է, այդ թվում՝ կրակողը՝ Փենսիլվանիայի 20-ամյա բնակիչ Թոմաս Մեթյու Քրուքսը։ Ըստ ԶԼՄ-ների, ոճրագործին գնդակահարել է Գաղտնի ծառայության դիպուկահարը։               
 

«Րաֆֆի Հովհաննիսյանի ղեկավարած շարժումն անցած էտապ է»

«Րաֆֆի Հովհաննիսյանի ղեկավարած շարժումն անցած էտապ է»
08.11.2013 | 00:28

Հայաստանում «հեղափոխությունների» իրականացումը, որպես օրինաչափություն, տխուր վերջաբան է ունենում, ինչն առավելապես պայմանավորված է հեղափոխական սցենարների անկատարությամբ, մարդկային ներուժի բացակայությամբ և այլ օբյեկտիվ ու սուբյեկտիվ պատճառներով: Շանթ Հարությունյանի «հեղափոխությունից» առաջ էլ հեղափոխություն էր փորձում անել «Ժառանգությունը»` Րաֆֆի Հովհաննիսյանի գլխավորությամբ: Հեղափոխական ճանապարհով անցած «Ժառանգություն» կուսակցության գլխավոր քարտուղար ՍՏԵՓԱՆ ՍԱՖԱՐՅԱՆԻ հետ մեր զրույցը հենց այս թեմաների շուրջ է։

-Պարոն Սաֆարյան, ինչո՞ւ մեզանում հեղափոխական սցենարները միշտ նույն ավարտն են ունենում:
-Հայ ժողովուրդը հեղափոխության ավանդույթ ու նախադեպ չունի: Սա՝ մեկ: Երկրորդ` հայ հասարակությունը շատ թերահավատ է և ուզում է վստահ լինել, որ դա իրականացնելու համար տվյալ ուժի և՛ քաղաքական կամքն է առկա, և՛ գիտելիքը, և՛ հմտությունը: Բազմաթիվ ձախողումներից հետո հեղափոխության գործընթացը Հայաստանում վարկաբեկվել է, հենց այդ պատճառով էլ հեղափոխական նախաձեռնություններն ակնհայտ փակուղի են մտնում:
-Գնահատելով օրերս Մաշտոցի պողոտայում տեղի ունեցածը, ի՞նչ եզրակացությունների եք հանգել:
-Իմ պատկերացմամբ, Շանթը պիտի գիտակցեր, թե ինչ է նշանակում 30-40 հոգով Բաղրամյան պողոտա գնալ, հայտարարելով, թե իրենց մոտ կա այս, կա այն: Հետևաբար՝ ինձ համար մի քիչ տարակուսելի էր, թե ինչու Շանթն այդ ճանապարհն ընտրեց, որովհետև կանխավ պարզ էր, որ այդ նախաձեռնությունը փակուղում է հայտնվելու: Նախագահական նստավայր գնալը, ինքնին որպես թիրախ, ճանապարհ է դեպի փակուղի: Նախագահական պալատ գնացողը պետք է գնա իշխանություն վերցնելու, ոչ թե այնտեղ իշխանափոխություն անելու: Այսինքն, հեղափոխությունը պետք է ավարտված լինի, որ գնաս նախագահական պալատ: Լավ իմանալով Շանթին, ով շատ բան է հասկանում, պատկերացնում, ինձ համար բաց է այն հարցը, թե ինչու ինքն ընտրեց այդ ճանապարհը:
-Րաֆֆի Հովհաննիսյանը ևս, դեռ հեղափոխություն չիրականացրած, նախագահի նստավայրում էր:
-Իրավիճակների տարբերությունն այն է, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը չհայտարարեց, թե գնում է նախագահին գահընկեց անելու: Նա գնաց բանակցելու, երկխոսություն սկսելու: Արմատապես տարբեր իրավիճակներ են:
-Րաֆֆի Հովհաննիսյանի ղեկավարած շարժումն անցա՞ծ էտապ է:
-Չեմ ուզում ո՛չ ինձ, ո՛չ էլ մյուսներին խաբել, թե «Բարևի» հեղափոխությունը գնացել է արձակուրդ: Իհարկե, անցած էտապ է, եթե պայքար լինի, պիտի սկսել նորից: Բայց սա չի նշանակում, թե իշխանափոխության հրամայականը վերացել է, ու ոչինչ չպետք է անել:
-Հեղափոխություն անելու համար Հայաստանի քաղաքական ուժերին ի՞նչն է պակասում:
-Ցավոք, և՛ իշխանությունը, և՛ ընդդիմությունը արատավոր ցիկլի մեջ են: Ամեն մեկը՝ յուրովի: Ընդդիմությունը, երևի, ավելի համերաշխ պիտի լինի, անձնազոհ: Բավական չէ, որ մարդիկ հավատան քո անկեղծ կոչին, թե հեղափոխական ես ու հեղափոխություն ես անում: Հասարակության հետ անկեղծ պետք է լինել, մարդիկ պիտի հասկանան քո քայլերը: Իսկ դու պիտի բացատրես այդ քայլերը: Անընդհատ ասում են՝ գործողությունների ծրագիր, ես կասեի` հեղափոխության ալգորիթմ, այսինքն՝ պիտի հասկանալ, եթե այս ճանապարհով գնաս, ինչ է հետևելու դրան, կամ որն է այլընտրանքային քայլը: Իհարկե, հեղափոխությունն անկառավարելի գործընթաց է, սակայն դա չի նշանակում, թե քո նպատակների «ծառը» չպետք է գոյություն ունենա: Դու պիտի ունենաս ալգորիթմ, այլ խոսքով, «եթե-ապա»-ների շղթա պիտի լինի: ՈՒղղակի անիմաստ է սկսել մի գործընթաց, թողնել դա բախտի քմահաճույքին, որովհետև այդ պարագայում դու էլ չես լինի թելադրողը: Կամ էլ պիտի մտնես իշխանության պարտադրած խաղի դաշտ, ու ամեն ինչ կավարտվի այնպես, ինչպես երեկ: Սադրանքներ ու ակտիվիստների բանտարկում:
-Այս անգա՞մ էլ քաղբանտարկյալներ կունենանք:
-Վիլհելմի ու շատերի պարագայում քրեորեն պատժելի որևէ արարք չեմ տեսել: Այսինքն, նրանք ոչ մի բռնություն չեն կիրառել, և ազատազրկելու հիմքերն էլ չեմ տեսնում, եթե իրավապահ մարմինները հակառակը չկարողանան ապացուցել: Ինչ վերաբերում է քաղբանտարկյալ լինելուն, ուզենք, թե չուզենք նրանք քաղաքական գործունեության համար են ազատազրկվել:
-Ասում եք, որ դա քաղաքական գործունեություն էր, իսկ ՀՀԿ-ական Վարդան Այվազյանը հայտարարել է, թե ինքն այնտեղ քաղաքական ակցիա չի տեսել, քանի որ այդ ակցիաները խաղաղ երթերով են ուղեկցվում:
-Այն, ինչ իշխանության կարծիքով քաղաքական է, մեր կարծիքով՝ քրեական է: Աշխարհի երկրներում տեղի ունեցող քաղաքական միջոցառումներն ուղեկցվում են բռնություններով: Պրովոկատորներ կան, որոնք իրենց սև գործն արել են, և դա չի կարող որևէ կերպ ստվեր նետել ազնիվ մարդկանց նպատակների, քայլերի վրա: Քաղաքական ակցիան կարող է գոռում-գոչյուններով ուղեկցվել, քաոսային տարրեր պարունակել: Այնպես չէ, որ մայիսմեկյան երթի նման շարք կանգնեն, «ուռա» գոռալով գնան: Քաղաքականությունն այդպես չէ, էլ չեմ ասում, որ քաղաքականությունը պատերազմ է:
-Հաշվի առնելով ներկայիս գործոնները և ստեղծված պայմանները, ի՞նչ եք կարծում, Հայաստանում հեղափոխություններ հնարավո՞ր են, թե, այնուամենայնիվ, սահմանադրական իշխանափոխության ճանապարհով պիտի գնալ:
-Ցանկալին սահմանադրական իշխանափոխությունն է, բայց դա դժվար թե տեղի ունենա մեզանում: Երկու պարագայում էլ անհրաժեշտ է մի շարք գործոնների համակցություն: Հեղափոխության համար բազում գործոններ պետք է լինեն` տեղը, ժամը, ճիշտ մարդիկ: Այսինքն, նրանք, ովքեր կարող են իսկապես հեղափոխություն անել: Հեղափոխության համար անհրաժեշտ են և՛ արտաքին, և՛ ներքին գործոններ: Բավական է, որ դրանցից մեկը բացակայի, հեղափոխություն իրականացնելու դժվարությունը մեծանալու է:

Զրուցեց Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԸ

Դիտվել է՝ 1629

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ