Նորություններ » Հայ կնի՜կ, հայ գրո՜ղ, հայ ՀՅԴ՜

Հայ կնի՜կ, հայ գրո՜ղ, հայ ՀՅԴ՜

18.10.2013 | 00:25

«ՆՈՐ ԵՄ ԻՄԱՆՈՒՄ, ՈՐ ԴԵՏԵԿՏԻՎ Է ԳՐԵԼ»
ՌՈՒԲԵՆ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

-Պարոն Հովսեփյան, ասում են՝ դաշնակցության ֆրակցիան` «խելք չպանհաջող քաղաքականության» (ականջդ կանչի, Հովիկ Աբրահամյան- խմբ.) ու խորհրդարանի էս պայմաններում ամենաինտելեկտուալն է եղել միշտ. գրողնե՜ր է, որ ունի` Աղվանը, Դուք, Ալվարդը` Պետրոսյան. հիմա էլ, ըհը, Ձեր սուփրի վրա մի բերան էլ ավելացավ` ընկեր Վահանը:
-Դուք դա թերությո՞ւն եք համարում, թե՞ առավելություն:
-Դե, ժամանակակից պրագմատիզմի տեսանկյունից դա մեծ «այիբ» է, եթե հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ գրողները վատ են հարմարված կյանքին, իսկ ընդհանրապես մեծ առավելություն է: Ե՞վ:
-Եվ` ի՞նչ:
-Եվ Ձեզ չի՞ զարմացնում, որ հայ ազգայնական, հարյուրքանիամյա կուսակցության ներկայացուցիչը՝ նրա լիդերներից մեկը, գիրք է գրել և գրել է ռուսերեն:
-Չէ, չէ: Իր կրթությունն էդպիսին է եղել. Մոսկվայում է հետո շարունակել, դրա համար է էդպես:
-Իսկ որ այդ տարիքում է գրողական ներքին ձիրքը բացահայտվել, դա նույնպե՞ս ֆենոմենալ չէ:
-Չէ, էդ էլ չէ՛. ինքը ունե՜ր: ՈՒներ: Ընդհակառակը, ես իրեն վաղուց էի ասում, որ իզուր ես պրոֆեսիոնալ կուսակցական գործունեությամբ զբաղվում, դու ունես քո պրոֆեսիան (ես ավելի շատ իր բնագիտական պրոֆեսիան նկատի ունեի), շատ լավ կլինի, որ դու դա չթողնես:
-Բայց գիրքը ոչ թե բնագիտական, այլ դետեկտիվ է ստացվել. գիրը, որ ի սկզբանե է, խոսում է սրտում ու ենթագիտակցությունում տեղի ունեցողի մասին, չէ՞։ Զարմացած չե՞ք, որ դետեկտիվ է ստացվել սրտի «ավելցուկը»:
-Դեռ չգիտեմ, թե ինչ է գրել Վահանը, դեռ չգիտեմ, պիտի կարդամ, որ իմանամ: Նոր եմ իմանում, որ դետեկտիվ է գրել. դա էլ կարող էր: Կարող էր, ինչո՞ւ ոչ:

«ՈՉ ԹԵ ԴԱՇՆԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆՆ Է ՓՈԽՎԵԼ, ԱՅԼ ԻՐԵՆՔ՝ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ՓՈԽԵՑԻՆ ԻՐԵՆՑ ՈՒՂՂՈՒԹՅՈՒՆՆ ՈՒ «ՎԱՅՐԷՋՔԸ»

ԱՐՄԵՆ ՌՈՒՍՏԱՄՅԱՆ

-Պարոն Ռուստամյան, ճի՞շտ են լուրերը, որ ԵԽԽՎ-ում Զարուհու հարցից հետո Դուք Զարուհուն ասել եք` հիստերիկ հարց տվեցիր, զրոյացրիր ընդդիմությանը:
-Շատ բան եմ ասել, բայց` ոչ դա: Եվ ինչ ասել եմ, հրապարակավ եմ ասել:
-Ասում են, Դուք Զարուհու հետ միշտ էլ «այնքան լավ չեք եղել»:
-Սխալ տեսակետ է:
-Իսկ ԵԽԽՎ անդամ այլ երկրների պատգամավորների վերաբերմունքն ինչպիսի՞ն էր այդ հարցի նկատմամբ:
-Այն լսարանում, որտեղ հնչեց հարցը, բնականաբար, հասկանալի չէր. լսարանի մեծամասնության համար անընդունելի էր նման ոճը, ընկալվեց, որ փաստերը հիմնավոր չեն, և ըստ էության, ուղղված էր ոչ թե երկրի ներքին քաղաքականության վերհանմանը, այլ վիրավորանքի նպատակ էր հետապնդում:
-Տեղեկություն կա, որ հարցից հետո տիկին Զարուհին պատվիրակության անդամներին ակամա հարցրել է` ես «Մաքսային միություն» բառերն ասացի՞ իմ հարցում:
-Դա ես չեմ լսել, ովքեր որ լսել են, նրանք պետք է դա հաստատեն:
-ՀՅԴ վերջին «դեսպանորդական» առաքելության ստանձնման, ինչպես նաև Մաքսային միությանը ՀՀ-ի անդամակցման մասին հայտարարությունից հետո դաշնակցությունը կարծես անցել է իշխանությունների նկատմամբ «փափուկ վայրէջքի» քաղաքականության:
-Այդ ոչ թե դաշնակցությունն է փոխվել, այլ իրենք` իշխանությունները փոխեցին իրենց ուղղությունն ու «վայրէջքը» արտաքին քաղաքականության մեջ. մենք մեր տեսակետները պահպանել ենք, և մեր յոթ կետերի մեջ դա ամփոփված է, երկրորդեմ` դաշնակցությունը չի փոխվել:
-Չէ՛, «փոխվել» է. ՀՅԴ-ն շուտով դեսպան կունենա Գերմանիայում` այդպես էլ «չհրաժարված» Էդուարդ Նալբանդյանի ղեկավարության ներքո. մարզպետ կունենա` «տնտեսությունն այդպես էլ չվերականգնած» վարչապետի ներքո, արդեն ՀՀԿ-ական գրիչ ունի` Արմեն Աշոտյանի «ներքո»: Դա՞ է նաև պատճառը, որ Զարուհու արարքները Ձեզ հեչ դուր չեն գալիս:
-Կրկնում եմ` իշխանությունների մեջ է իրավիճակ փոխվել, և սեպտեմբերի երեքից հետո մենք ունենք նոր իրադրություն:
-Հիմա ի՞նչ, դաշնակցականների մանկության երազա՞նքն է եղել, որ Հայաստանն անդամակցի ՄՄ-ին, ռուսամե՞տ են դաշնակցականները:
-Ո՛չ: Դաշնակցականները հայրենասեր են: «Այսամետ-այնամետ»` էդպիսի բան չկա. դաշնակցությունը միշտ երկրի շահով առաջնորդվող կուսակցություն է:
-Իսկ հիշո՞ւմ եք, որ ՀՅԴ ներկայացուցիչներն 90-ականներին, Դուք և ընկեր Վահանն էլ նրանց հետ, ինչպես մեր համատեղ մի հարցազրույցում էիք ասել, երբ «նստել» էիք «հայրենիքի դավաճանության» հոդվածով, այն ժամանակ Ազգային անվտանգության նախարար Սերժ Սարգսյանը…
-...Ես գնամ ընտեղ, հա՞. ընկեր Վահանն արդեն ներկայացնում է գիրքը:
-Գնացե՛ք: