ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ դուրս կգա նախագահական ընտրապայքարից, եթե բժիշկները պարզեն, որ ինքն առողջական խնդիրներ ունի։ «Անկեղծ ասած, ես կարծում եմ, որ միակ բանը, որ տարիքը բերում է, իմաստությունն է»,- հավելել է Բայդենը։ Ավելի վաղ նա ասել էր, որ կհրաժարվի նախընտրական մրցապայքարից միայն այն դեպքում, եթե Աստված իրեն ասի դա անել։               
 

«Ես չէի կարող լքել մի կուսակցություն, որը երկու տարուց ավելի դեյուրե գոյություն չունի»

«Ես չէի կարող լքել մի  կուսակցություն, որը երկու  տարուց ավելի  դեյուրե  գոյություն չունի»
28.06.2013 | 03:33

Երեկ ԶԼՄ-ները մեկը մյուսին հերթ չտալով «ավետում» էին` Ազգային անվտանգության նախկին փոխնախարար ԳՈՒՐԳԵՆ ԵՂԻԱԶԱՐՅԱՆԸ «լքել» է ՍԴՀԿ-ն: Սակայն հիշյալ «ավետիսը» սփռող լրատվամիջոցներից և ո՛չ մեկը չէր մանրամասնել, որ հայտնի դատական գործընթացից հետո Լյուդմիլա Սարգսյանի ատենապետությամբ ՍԴՀԿ այլևս գոյություն չունի։ «Չկա՛ մարդը, չկա՛ պրոբլեմը» հայտնի բանաձևումի հանգով էլ, քանի որ չէր արձանագրվել փաստը, ապա և չէր հնչել տրամաբանական հարցը` չեղածի ի՞նչն է լքել պարոն Եղիազարյանը։
-Եթե խոսենք իրավաբանի լեզվով, - փաստեց պարոն Եղիազարյանը,- ես չեմ կարող լքել մի բան, որը չկա: Արդեն երկար ժամանակ է` պետռեգիստրում հանիրավի գրանցում է ստացել Պերկուպեկյան «քաղաքական գործչի» ատենապետությամբ ՍԴՀԿ-ն: Դուք ճանաչո՞ւմ եք նման քաղաքական գործչի, իհարկե` ոչ: Սա մի ֆարս էր, որն իրականացրին իշխանությունները: Եթե համացանցում որոնում տաք, կտեսնեք, որ Հայաստանում կա երեք-չորս ՍԴՀԿ: Դրանցից մեկի ատենապետն էլ Պերկուպեկյանն է, որը քաղաքականության հետ ոչ մի կապ չունի:
Մենք գործ ունենք մայր կուսակցության հետ: Անհեռատես մարդկանց գործունեությունը հանգեցրեց նրան, որ Հայաստանում ստեղծվեցին չորս հնչակյան կառույցներ. երեքը գրանցված, մեկը` ոչ: Սրանցից երկուսն առաջացան վերջին հինգ տարում: Այս քաղաքականության պատճառով ամեն ժամ վարկաբեկվեց մայր կուսակցությունը: Կատարվեց այն, ինչ կատարվեց: Խոր հարգանք տածելով մայր կուսակցության հանդեպ, ես որոշում կայացրի զերծ մնալու տարաբնույթ քաղաքական խարդավանքներից, որոնք ուղղակի հարվածում էին ՍԴՀԿ-ին, որպես մայր կառույցի, որը ամուր դիրքերի վրա կանգնեց ու Արևմտյան Հայաստանում փրկեց մեր հարյուր հազարավոր հայրենակիցներին։ Մարդիկ այնքան հեռատես էին, որ 1909-ին զենք կուտակեցին` սպասելով թուրքերի տմարդի հարձակմանը: Եթե չլիներ հնչակյանության այդ զենքը, մեր կորուստները 1915-ին ավելի շատ կլինեին:
-Փաստորեն, կարծում եք, որ ավանդական այդ կուսակցությունից այլևս ոչինչ չի՞ մնացել:
-Քաղաքական ներկա խառնաշփոթի մեջ կուսակցությունը սկսեց վարկաբեկվել: Այդպիսով, վարկաբեկում են մի ողջ գաղափարախոսություն, մայր կուսակցություն, ինչի բարոյական իրավունքը ոչ մեկը չունի: Այս առումով վաղ թե ուշ համահնչակյան կառույցի անդամները կհասկանան` ինչ է կատարվում, և սպասվելիք համագումարում պատասխան կպահանջեն, թե ինչու այսպես եղավ: Ինչ վերաբերում է ինձ, երկրորդեմ. ես չէի կարող լքել մի կուսակցություն, որը երկու տարուց ավելի դեյուրե գոյություն չունի: Գոյություն ուներ այնքանով, որ մենք, մասնավորապես ես, ստորագրում էինք, որպես ՍԴՀԿ անդամ: Սա իմ ներքին որոշումն էր, որն առաջին հերթին մամուլն է իմացել:


Պարզաբանումը`
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 1784

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

թյան համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am