Իրանի նորընտիր նախագահ Մասուդ Փեզեշքիանը ուղերձ է հղել աշխարհին, նշելով, որ իր վարչակազմի օրոք առաջնահերթ ուշադրություն կհատկացվի հարևան երկրների հետ հարաբերություններին. «Մենք կողմ կլինենք ուժեղ տարածաշրջանի ստեղծմանը, ոչ թե այնպիսին, որտեղ մի կողմը ձգտում է հեգեմոնիայի և գերիշխանության մյուսների հանդեպ։ Ես համոզված եմ, որ հարևան և եղբայրական երկրները չպետք է իրեց արժեքավոր ռեսուրսները վատնեն կործանարար մրցակցության, սպառազինությունների մրցավազքի ու միմյանց անհիմն զսպելու վրա»։               
 

«Մեղավորը պիտի պատժվի, ով ուզում է լինի»

«Մեղավորը պիտի պատժվի, ով ուզում է լինի»
07.06.2013 | 00:34

Գորիսյան վերջին իրադարձություններից հետո հերթական անգամ հասարակությունն ակնկալում է, որ իշխանությունը համարժեք արձագանք կտա կատարվածին: «Իրատես de facto»-ի հետ զրույցում ՀՀԿ փոխնախագահ, ԱԺ պատգամավոր ՌԱԶՄԻԿ ԶՈՀՐԱԲՅԱՆԸ կարծիք հայտնեց, որ մինչ գնահատականներ հնչեցնելը պետք է սպասել նախաքննության ավարտին:

-Մարդն իր բնությամբ կատարյալ չէ,- նշեց պարոն Զոհրաբյանը:- Միշտ էլ տարբեր հասարակություններում նման դեպքեր լինում են` սպանություն, կռիվ և այլն: Այդպես է նաև մեզանում, մենք չենք կարող բացառություն լինել: Սա վերաբերում է և՛ պաշտոնատար անձանց, և՛ շարքային քաղաքացիներին: Կան օրենք, սահմանադրություն, դատախազություն, որոնց առաջ հավասար են բոլորը: Պետք է այդ դեպքը քննվի, և մեղավորները պատժվեն: Ով ուզում է լինի, ում բարեկամն ուզում է լինի, ինչ ծառայություն մատուցած էլ լինի: Հիմա նախաքննություն է ընթանում, և իրավապահ մարմիները պետք է իրենց խոսքն ասեն: Բնականաբար, հասարակությունը նման երևույթներին միշտ էլ բացասաբար է անդրադառնում, ինչպիսի երկրում էլ դա լինի: Այսքանը կարող եմ ասել:
Իսկ հրաժարական տալը բարոյական քայլ է:
-Այսպիսի ողբերգական ելքերով միջադեպերից հետո, երբ դրան մասնակցություն ունեն չինովնիկներ, իշխող կուսակցության անդամներ, մշտապես հարց է առաջանում` ինչո՞ւ է ՀՀԿ-ն իր շուրջը հավաքել նման մարդկանց, ինչո՞ւ նրանցից «չի ազատվում»: Ի վերջո, ձեր կուսակցության վարկանիշը նաև այդ տեսակ մարդկանցով է անկում ապրում: ՀՀԿ-ն ինքնամաքրման խնդիր չունի՞:
-Ձեր հարցադրումը, թե ՀՀԿ-ն իր շուրջն է հավաքել «ինչ-որ արարքներ» գործած անձանց, խիստ սուբյեկտիվ է: Ե՛վ ՀՀԿ-ն, և՛ մյուս ուժերն իրենց մեջ ընդգրկում են բոլոր շերտերի մարդկանց: Արդեն քսաներկու տարվա անկախ պետություն ենք, դրա մեկ երրորդն անցկացրել ենք պատերազմի մեջ: Այդ պատերազմին, հաղթանակի ձեռքբերմանը մասնակցել են մարդիկ, ովքեր հետագայում նաև պաշտոն են ստացել: Այսինքն` այնպես չէ, որ այսօր հարաբերական խաղաղություն է, ու միայն քաղաքացիական անձինք պետք է ղեկավար պաշտոններ զբաղեցնեն: Այսօր և՛ կառավարության կազմում, և՛ տարբեր գերատեսչություններում կան պատերազմի մասնակից մարդիկ: Դեռևս ժամանակը չէ, որ նրանցից ոմանց թերությունների պատճառով բոլոր կառույցներից հեռացնենք ու թողնենք միայն նրանց, ովքեր պատերազմի մասնակից չեն: Ես հիշում եմ, որ ՀՀԿ-ն 90-ականներին ջոկատներ էր կազմավորում ռազմաճակատ ուղարկելու համար, այդտեղ կային կերպարներ, որոնք թաղային հեղինակություններ էին, դատվածներ, բայց կամային տղաներ: Գիտեինք, որ եթե ձեռքը զենք տայիր, կգնար ու կկռվեր: ՈՒ գնացել են: Չնայած կա մեդալի մյուս երեսը. թերություններ, որ այդ մարդիկ ունեին: Բայց ասել` ինչո՞ւ եք նրանց ուղարկել պատերազմ, ես էլ կասեմ` բա էլ ո՞ւմ ուղարկեինք, մարդիկ կային, որ դիվանի հետևում թաքնված էին: Բա ո՞ւմ ուղարկեինք: Չէին գնում, ասում էին` գնամ, զոհվե՞մ: Հիշում եմ. այդ երիտասարդների ծնողներն էին գալիս ու ասում` իմ դիակի վրայով, որդուս չտանեք: Բոլորը չէ, որ համաձայն էին իրենց որդուն պատերազմ ուղարկելու: Բայց կային տղաներ, որ չնայած հանցագործ ճանապարհ էին անցել, թաղային հեղինակություն կամ, այսպես ասած, քուչի տղերք էին, պատրաստակամ գնում էին: Հայրենիք են պաշտպանել: Բայց սա չի նշանակում, որ նրանց արտոնություններ պիտի տրվեն:
-Այսօր, կարծես, աբսուրդ իրականությունում ենք ապրում. մի կողմում` անգործ, սոցիալապես անապահով ազատամարտիկներն են, ովքեր հրապարակում իրենց «հացի» խնդիրն են բարձրաձայնում, մյուս կողմում` պատերազմին մասնակից չինովնիկն է, որը շարունակաբար հանցագործություններ է իրեն թույլ տալիս` ընդհուպ կրակելով «կռված» հրամանատարի վրա: Իշխանությունը, ի վերջո, ե՞րբ է թացը չորից տարբերելու:
-Համաձայն եմ, որ մեր տնտեսությունն այն վիճակում չէ, որ կարողանանք սոցիալական բոլոր խավերին ապահովել: Արվում է այնքան, որքան արվում է: Կողմ չեմ, որ ազատամարտիկը հացադուլ, գործադուլ կամ էլ չգիտեմ ինչ հայտարարի: Բա էլ ո՜ւր մնաց զինվորի բարոյականությունը: Դու պարտավոր ես կռվել քո հայրենիքի համար: Հո դու նայոմնիկ չե՞ս եղել: Ես կարող եմ իմ օրինակը բերել. ես էլ եմ պայքարել Հայաստանի անկախության համար ավելի դժվար պայմաններում, երբ աքսորում էին ու մի մասը հետ չէր գալիս: Բայց ես այսօր պահանջ չեմ դնում, որ պայքարել եմ անկախության համար, ինձ տվեք գործարաններ, օբյեկտներ, բարձր աշխատավարձ: Պետության հնարավորության սահմաններում դա արվում է: Այո, ես կողմ եմ, որ ազատամարտիկներին արտոնություններ տրվեն, դա կլինի նպաստների, թոշակների, աշխատավարձերի տեսքով: Բայց երևույթն ընդհանրության մեջ պետք է դիտարկել։ Եթե ես այսօր պահանջում եմ միայն իմ աշխատավարձը բարձրացնել ու կռվել եմ նաև այս հայ մարդու համար, արդյոք բարոյակա՞ն է միայն իմ մասին մտածելը: Ստացվում է, ազատամարտիկ եմ, կռվել եմ, եկեք իմ «հախը» տվեք: Այո, կարող են որոշ գործարարների մատնացույց անել, թե ինչպես են իրենք հարստացել: Դեմ չեմ, մարդ կա` ձեռներեց է, գիշեր-ցերեկ աշխատում է ու ավելի շատ եկամուտ ունի, քան նա, ով սպասում է, թե պետությունը երբ է իրեն բարձր աշխատավարձ տալու: Այդպես չի լինում: Չնայած, անուններ չնշեմ, գործարարների մեջ կան մարդիկ, ովքեր չեն վճարում հարկեր: Դրա համար էլ կա հարկային տեսչություն, որ ստուգի, քննի, թե ինչ խախտումներ կան: Այս վերջին տարիներին մի վատ սովորություն էլ է առաջացել` թող նախագահը տա: Համակարգ կա, դա միայն նախագահից չի կախված: Հասարակության գիտակցությունը պետք է բարձրանա ու ճնշում գործադրի, որ այդ հարկ չվճարողները, հանցագործներն ընկրկեն, գան օրենքի դաշտ:
-Նշեցիք, որ մշտապես նախագահին են դիմում: Իսկապես, եթե այսօր ինչ-որ օղակ չի աշխատում, որոշ ոլորտներում խնդիրներ են առաջանում, տվյալ բնագավառի մասնագետները դիմում են նախագահին, քանի որ մյուս գերատեսչություններից ոչ մի սպասելիք չունեն: Գուցե սա հաշվի առնելով է, որ ընդդիմադիրները մշտապես պնդում են, թե ամեն ինչ ղեկավարվում է մեկ կենտրոնից:
-Երկրում, բացի նախագահից, ըստ Սահմանադրության, մյուս պաշտոնյաներն էլ ունեն իրավունքներ և պարտավորություններ: Դրա համար ասում եմ, որ համակարգը պետք է գործի: Այսինքն, համակարգի որոշ անձեր թերություններ ունեն: Իսկ ընդդիմադիրները պահանջում են, թե եկեք համակարգը մի կողմ դնենք, նորը ստեղծենք: Այդպես չի լինում, եթե համակարգը քանդեցիր, պետությունն էլ հետն է քանդվում: Բնականոն ընտրությունների, օրենքների գերակայության պայմաններում մենք առաջ ենք գնում, պարզապես շտկումներ, ուղղումներ պիտի մտցվեն: Նախագահը լինի սուրբ, սրբություն սրբոց, հասարակությունը լինի սատանա, ոչ մի բան չի փոխվի: Քաղաքացու գիտակցության մեջ պետք է փոփոխություն լինի: Երբ վարչապետը ԱԺ-ում հայտարարեց, թե մեր մտքերում պիտի հեղափոխություն անենք, սա կարծես լավ չընկալեցին: Շարքային քաղաքացին պիտի ապրի ազնիվ, չմտածի զարտուղի ճանապարհով հարստանալու մասին: Եթե հասարակությունն այսպես մտածի, «թալանչի» կոչվածը մեկ օր էլ չի գոյատևի:
-Հասարակության անդամը տեսնում է, որ ինքն ազնիվ ճանապարհով չի կարող անգամ հացի փող վաստակել, փոխարենն ականատես է, որ անազնիվ ճանապարհով ոմանք միլիարդներ են դիզում: Էլ ինչպե՞ս հավատա այդ «հեղափոխությանը»:
-Շատերիս հետ է պատահել, չէ՞, երբ ինչ-որ հարց լուծելու համար, ասել ենք` ախպեր, լավությամբ չենք կարո՞ղ լուծել: Սա արդեն օրենքի խախտում է: Մտքում պետք է հեղափոխություն լինի: Այսօր դա չկա: Հասարակության մտքում, պահվածքում պիտի կատարվի այդ հեղափոխությունը: Այդ պարագայում հավատացնում եմ, ոչ մի չինովնիկի, գործարարի մոտ խախտումներ չեն լինի:
-Ներքևից, ասել է` հասարակությունը պետք է «հեղափոխվի», թե՞ վերևից իշխանությունները պիտի առաջին հերթին օրինակ ծառայեն:
-Ո՛չ ներքևից, ո՛չ վերևից, բոլորն էլ հասարակություն են: Երբ ազնիվ լինի, չխախտի օրենքները նույնիսկ իր երեխայի պարագայում, վերևներում էլ այդպես կմտածեն: Եթե ներքևում սատանաներ են, նույնն է և վերևում, եթե ներքևում սրբեր են, վերևում էլ են սրբեր: Ոնց ապրես, նույն ձևով էլ ղեկավար կընտրես:

Զրույցը`
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 2196

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

f="hyã¢â‚¬â/1349339141">Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

«Չն­չին» պարգևավ­ճար են ստա­ցել
«Չն­չին» պարգևավ­ճար են ստա­ցել