-
05.02.2024|
17:12
Ինչ-որ մեկի մենությունը
թափառում էր գիշերային փողոցով:
Ինչ-որ քաղաքի անձրև
հոսում էր մենության անծանոթ դեմքով...
-
05.02.2024|
16:05
1828 թվականի փետրվարի 10-ի Թուրքմենչայի Ռուս-պարսկական պայմանագրով զարգացման և բարգավաճման նոր հեռանկարներ բացվեցին ողջ Անդրկովկասի և, մասնավորապես, Արևելյան Հայաստանի համար։ Բնականաբար, դրան նախորդել էր հայ-ռուսական շահերի երկարատև՝ շուրջ երկդարյա մերձեցումը, որը դեռևս սկսվել էր Ալեքսեյ Միխայլովիչ ցարին Նոր Ջուղայի հայ վաճառակնների կողմից ադամանդակուռ գահի նվիրմամբ:
-
04.02.2024|
20:49
Ծերունին՝ ճերմակ, ու լույսի մեջ,
նման գուշակին Թեբեի,
պատմեց,
թե ժուկով-ժամանակով կտրիճներ էին
քարերը մեր...
-
04.02.2024|
09:36
Դուք վստահեցի՛ք, մե՛նք թերացանք,
դուք հավատացի՛ք, երկմտեցինք մե՛նք.
ձեր իմաստավորը
դարձրեցինք անիմաստ
և մնացինք առ ոչինչ:
-
03.02.2024|
15:20
Էն ե՜րբ էր, ե՜րբ…
Ես պայծառ տղա էի
և գնում էի դաշտերով, ձորերով,
և դարավանդ առ դարավանդ
գնում էի մի տեղ՝
ոչ մի տեղ չտանող ճամփով...
-
03.02.2024|
10:15
Ժաննայի ղեկավարած ԿԳՄՍՆ-ն պարզաբանում չունի՞ 5-րդ դասարանի Մայրերիի գրքի պահով, որտեղ «համագործակցություն» թեմայի շրջանակներում հայաստանցի երեխաներին մատուցվում է ադրբեջանցի հեղինակ Արզու Սոլաթնի «Մեր բակի պատմությունը» ստեղծագործությունը:
-
02.02.2024|
21:22
Ես կախ եմ ընկել հուսախաբության
Պարանն օրորող ծառի ստվերից,
Գիտեմ՝ հոգնել ես, Տե՛ր իմ, դու սաստիկ
Դատավորի քո անպտուղ դերից։
-
02.02.2024|
20:22
Հայաստանի ԽՍՀՄ կազմում եղած տարիներին որոշակիորեն կտրվեց հայ հասարակության կապը իր Գոյաբանական Կոդի նախահիմքերից:
-
02.02.2024|
18:10
Ժամանակի հետ անցյալը դառնում է
սառը և օտար,
ինչպես ապագան` իմ Երկրում թափառող
քաղցած ու անտեր շների հայացքներում,
ինչպես մենակյացի վերմակը,
որ ոչ մի կերպ չի տաքացնում մարմինդ։
-
01.02.2024|
14:23
Այս օրերին, երբ աճող հետաքրքրություն կա Անահիտ աստվածուհու դիմաքանդակի նկատմամբ, ավելորդ չէ մեկ անգամ էլ վերհիշել, թե այն ինչպե՞ս է հայտնվել Լոնդոնում...