Գնում եմ Եռաբլուր... Նստում եմ տաքսի մեքենայի կաշվե սրահում ու ձեռքիս վարդերը դնում կողքիս....

Անդրեասյան Ժաննան գաղափար ունի և, ըստ այդմ, առաջարկում է «Հայոց պատմություն» առարկան անվանափոխել «Հայաստանի պատմություն» անվամբ:

«Պետք է արձանագրեմ, որ պետությունը բոլորովին ուրիշ մտածողություն է, պետությունը բոլորովին ուրիշ մշակույթ է, պետությունը բոլորովին ուրիշ հայեցակետ է ու պետք է մենք ուժ ունենանք խոստովանելու ու առերեսվելու, որ այդ մտածողությունը միշտ չէ ու ամենուր չէ, որ հասանելի է մեզ: Մենք, իմ գնահատմամբ, մի պրոսեցի մեջ ենք, որ հիմա փորձում ենք բարձրանալ դեպի պետական ընկալման աշտարակ, որտեղից աշխարհն ու կյանքը երևում է բոլորովին այլ կերպ, սա չափազանց կարևոր պրոցես է»,- ասաց նա՝ նշելով, թե «Հայաստանի պատմություն»-ը պետության գոյության զարգացման պատմությունն է՝ պետության չգոյության դրվագներով, իսկ «Հայոց պատմություն»-ը պետության չգոյության պատմությունն է՝ պետության գոյության դրվագներով»։

Քաղաքացի Պարույր Արշավիրի Հայրիկյան, ավելի լավ է խոստովանիր որո՞նք էին դրդապատճառները, որ 2018 թ. ակտիվ սատարում էիր մոլագարին` քո կողմնակիցների հետ միասին։

Ինտերնետ կապ չկա, քաղաքային համարով՝ 100 զանգելն անիմաստ ու ինքնավիրավորական է։

Ամեն օր գործի եմ գնում նույն ճանապարհով և կարող եմ փաստել, որ Էրեբունի վարչական շրջանի Աթոյան փողոցի ասֆալտի վիճակն ավելի վատը չէր, քան Երևանի մյուս փողոցներինը:

Կիրանցում Փաշինյան Նիկոլը նկարվեց փշալարերի ֆոնին: Վերջինս ուրախ էր: Ակնհայտ էր, որ նրա ուրախության պատճառը փշալարերն էին:

Ասում էին` երջանկահիշատակ Սպարապետը 90-ականների սկզբին ուխտել էր սափրվել այն օրը, երբ Արցախը «կադաստրի վկայականով» կվերամիավորվեր Մայր Հայրենիքին: Լույս իջնի նրա շիրմին, բախտ չունեցավ ուխտը կատարելու:

Սկսվեց էլի։ Բա թե՝ ԱՄՆ-ը ցանկանում է Հայաստանում ատոմակայան կառուցել։ Խաբվելու նկատմամբ զարմանալի «իմունիտետ» է ձեռք բերել էս մեր հասարակությունը...