ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահ Դոնալդ Թրամփը, պաշտոնը ստանձնելու առաջին իսկ օրից, ծրագրում է վերականգնել իր «առավելագույն ճնշման ռազմավարությունն Իրանին սնանկացնելու համար»՝ գրում է Financial Times-ը: «Առավելագույն ճնշման» արշավը նպատակ ունի զրկել Իրանին բանակը հզորացնելու հնարավորությունից, սակայն վերջնական նպատակը Թեհրանին միջուկային նոր համաձայնագրի շուրջ բանակցությունների մղելն է։               
 

Վար­չա­պե­տը դար­ձել է ծաղ­րի ա­ռար­կա

Վար­չա­պե­տը դար­ձել է ծաղ­րի ա­ռար­կա
07.02.2020 | 01:31
ՀՀ գոր­ծող իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի բազ­մա­թիվ թույլ կե­տե­րից մե­կը ռե­սուրս­նե­րի պա­կասն է։ Խոս­քը կա­ռա­վար­ման‚ վեր­լու­ծա­կան‚ ի վեր­ջո նաև ին­տե­լեկ­տուալ ռե­սուր­սի պա­կա­սի մա­սին է։ Եվ ե­թե սրան գու­մա­րում ենք նաև ի­րա­կան՝ շո­շա­փե­լի ռե­սուրս­նե­րի դե­ֆի­ցիտն ու կա­ռա­վար­ման ինս­տի­տու­ցիո­նալ հա­մա­կար­գի բա­ցա­կա­յու­թյու­նը‚ ա­պա հաս­կա­նա­լի է դառ­նում‚ որ իշ­խա­նու­թյան մոտ‚ այն պա­հից սկ­սած‚ երբ հա­սա­րա­կու­թյու­նը դուրս ե­կավ էյ­ֆո­րիա­յից‚ պետք է սկս­վեին տե­սա­նե­լի խն­դիր­նե­րը։ Հա­սա­րա­կու­թյու­նը և հա­սա­րա­կու­թյան տար­բեր խա­վերն այդ պա­հից որ­պես ի­րենց սպա­սում­նե­րի ու պա­հանջ­նե­րի հաս­ցեա­տեր դի­տար­կում են ոչ թե նա­խորդ‚ այլ ար­դեն գոր­ծող իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին։ Որ­քան էլ ներ­կա իշ­խա­նու­թյու­նը փոր­ձում է հիմ­նա­կա­նում որ­պես երկ­րում առ­կա գլո­բալ խն­դիր­նե­րի պատ­ճառ ու հաս­ցեա­տեր վկա­յա­կո­չել նախ­կին­նե­րին կամ սևե­րին‚ այ­նուա­մե­նայ­նիվ վեր­ջին ա­միս­նե­րի ակ­ցիա­նե­րը ցույց են տա­լիս‚ որ տե­ղա­կան խն­դիր­ներ ու­նե­ցող հան­րու­թյան բո­լոր խա­վե­րը բա­ցար­ձակ չեն հի­շում ո՛չ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նին‚ ո՛չ Սերժ Սարգ­սյա­նին և ի­րենց խն­դիր­նե­րով գա­լիս են կա­ռա­վա­րու­թյան շեն­քի կամ տվյալ գե­րա­տես­չու­թյան մոտ։ Այն­պես որ՝ իշ­խա­նու­թյան տրյու­կը՝ ա­մեն ինչ պայ­մա­նա­վո­րել նախ­կին­նե­րով‚ այլևս ար­դիա­կան չէ և չի աշ­խա­տում։
Այս պայ­ման­նե­րում‚ երբ իշ­խա­նու­թյու­նը ա­միս­ներ շա­րու­նակ փոր­ձում էր ջայ­լա­մի քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն վա­րել ու պրոբ­լեմ­նե­րը իբրև թե չտես­նել կամ չլու­ծե­լով հե­տաձ­գել հան­գու­ցա­լու­ծու­մը‚ ա­մեն ինչ հան­գել է նրան‚ որ խն­դիր­նե­րը կու­տակ­վե­լով ար­դեն իսկ սկ­սել են պայ­թել։ Իսկ երբ ա­ռա­ջա­ցած ցայտ­նո­տում‚ ժա­մա­նա­կի ակն­հայտ պա­կա­սի պա­րա­գա­յում‚ հա­սա­րա­կու­թյունն իշ­խա­նու­թյանն ա­ռե­րե­սում է ի­րո­ղու­թյուն­նե­րի հետ‚ խն­դիր­նե­րը սկ­սում են միա­ժա­մա­նակ պայ­թել‚ իշ­խա­նու­թյու­նը ռե­սուրս­նե­րի բա­ցա­կա­յու­թյան պայ­ման­նե­րում ցուգց­վան­գա­յին գոր­ծո­ղու­թյուն­ներ է կա­տա­րում։ Իսկ ցուգց­վան­գա­յին վի­ճա­կում ցան­կա­ցած քայլ որևէ օգ­տա­կար գոր­ծո­ղու­թյան գոր­ծա­կից չի պա­րու­նա­կում։ Հա­կա­ռա­կը՝ ցան­կա­ցած գոր­ծո­ղու­թյուն է՛լ ա­վե­լի է բար­դաց­նում ի­րա­վի­ճա­կը‚ քա­ղա­քա­կան լեզ­վով ա­սած՝ նոր քա­ղա­քա­կան օ­րա­կար­գեր է ձևա­վո­րում, ին­չը բա­ցար­ձակ բա­րեն­պաստ չէ իշ­խա­նու­թյան հա­մար և հա­կա­ռա­կը՝ ընդ­դի­մա­դիր­նե­րի հա­մար նոր հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներ է ստեղ­ծում։ Բա­վա­կան է միայն նա­յել վեր­ջին 10-14 օր­վա ի­րա­դար­ձու­թյուն­ներն ու տես­նել‚ թե ինչ հեր­թա­կա­նու­թյամբ ու ալ­գո­րիթ­մով են տե­ղի ու­նե­նում դրանք‚ որ­պես­զի հաս­կա­նալ‚ թե ինչ բարդ ի­րա­վի­ճա­կում է հայ­տն­վել իշ­խա­նու­թյու­նը‚ և սա դեռ նույն ալ­գո­րիթ­մի շղ­թա­յի սկիզբն է։ Գրե­թե ա­մեն օր յու­րա­քան­չյուր խոսք ու գոր­ծո­ղու­թյուն‚ որ կա­տար­վում է իշ­խա­նու­թյան կամ վար­չա­պե­տի կող­մից‚ օգ­տա­գործ­վում է հենց ի­րենց դեմ։
Հի­շենք թե­կուզ մեկ-եր­կու դր­վագ։ Կա­պա­նում կա­յա­ցած հայտ­նի ա­սու­լի­սում‚ որ կա­յա­ցավ վար­չա­պե­տին բնո­րոշ ոչ հա­վա­սա­րակ­շիռ ո­ճով‚ կա­ռա­վա­րու­թյան ղե­կա­վա­րը‚ հեր­թա­կան ան­գամ անդ­րա­դառ­նա­լով իր հա­մար ար­դեն ի­դեա ֆիքս դար­ձած Հրայր Թով­մա­սյա­նի թե­մա­յին‚ հայ­տա­րա­րեց‚ թե ինքն ու­նի ան­հա­մա­չափ փաս­տեր վեր­ջի­նիս վե­րա­բե­րյալ‚ ո­րոնք հաս­տա­տում են ՍԴ նա­խա­գա­հի՝ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին ծա­ռա­յե­լու պատ­րաս­տա­կա­մու­թյու­նը։ Երկ­րորդ քայ­լով հան­րու­թյան և իր թի­մա­կից­նե­րի մոտ ա­ռա­ջաց­րեց սպա­սում­ներ‚ իսկ եր­րորդ քայ­լով ներ­կա­յաց­րեց ճտի­կով մի գրիչ‚ ո­րին հետևեց հան­րու­թյան բա­վա­կա­նին ա­դեկ­վատ ար­ձա­գան­քը. վար­չա­պե­տը դար­ձավ ծաղ­րի ա­ռար­կա։ Չկար ՖԲ որևէ ակ­տիվ օգ­տա­տեր կամ հա­սա­րա­կա­կան գոր­ծիչ‚ որ չծաղ­րեր կա­ռա­վա­րու­թյան ղե­կա­վա­րին։ Իսկ վար­չա­պե­տի թի­մա­կից­ներն ուղ­ղա­կի ցնց­ված էին. ժա­մեր շա­րու­նակ նրանց ծպ­տու­նը դուրս չէր գա­լիս‚ նրանք ի­րենց խաբ­ված էին զգում‚ և ակն­հայտ էր ո­րո­շա­կի դժ­գո­հու­թյուն ի­րենց ղե­կա­վա­րի գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րից։ Վար­չա­պե­տը‚ հաս­կա­նա­լով‚ թե ինչ խո­շոր տա­պա­լում է ու­նե­ցել‚ և ի­մի­ջա­յին ու քա­ղա­քա­կան ինչ կո­րուստ­ներ է կրել‚ փոր­ձեց ար­ձա­գան­քել ու փո­խել ի­րա­վի­ճա­կը։ Քա­ղա­քա­կան նոր օ­րա­կար­գի պայ­ման­նե­րում‚ որ կապ­ված էր այդ տա­պալ­ման հետ‚ ֆեյս­բու­քյան ու­ղիղ ե­թեր մտավ‚ ո­րի ըն­թաց­քում հն­չե­ցին մե­կը մյու­սից ան­հե­թեթ բա­ցատ­րու­թյուն­ներ գր­չի կարևո­րու­թյան մա­սին‚ ին­չը է՛լ ա­վե­լի խճ­ճեց ի­րա­վի­ճա­կը‚ է՛լ ա­վե­լի սրեց սար­կազ­մի չա­փա­բա­ժի­նը՝ նոր խա­ղա­քար­տեր տա­լով ընդ­դի­մա­խոս­նե­րին։ Այս ա­մե­նին վար­չա­պե­տի ռեակ­ցիան‚ ինչ­պես կա­րե­լի էր կան­խա­տե­սել‚ հա­մար­ժեք չէր։ Փոր­ձե­լով շտ­կել ի­րադ­րու­թյու­նը և վե­րա­դարձ­նել նախ­կին դիր­քե­րը՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը փոր­ձում է ցույց տալ‚ թե ով է ի­րա­վի­ճա­կի տե­րը‚ և հենց հուն­վա­րի 28-ին՝ ՀՀ զին­ված ու­ժե­րի կազ­մա­վոր­ման օ­րը‚ ոս­տի­կա­նու­թյու­նը սկ­սում է հայտ­նի մաս­կի շոուն «Ա­դեկ­վատ» միա­բա­նու­թյան և «Վե­տո» հա­սա­րա­կա­կան շարժ­ման ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի դեմ։ Այդ թատ­րո­նով վար­չա­պե­տը ցան­կա­նում էր ցույց տալ‚ թե ինքն ու­ժեղ է ու ի­րա­վի­ճա­կի տերն է։ Սրան հետևե­ցին տե­ռո­րի‚ 37 թվի մա­սին մարդ­կանց բարձ­րա­ձայ­նում­նե­րը‚ դար­ձյալ օ­րա­կար­գա­յին դար­ձան վար­չա­պե­տի հո­գե­կան ա­ռող­ջու­թյան մա­սին թե­զե­րը։ Ար­դյուն­քում իշ­խա­նու­թյու­նը հայ­տն­վեց խոր մի փո­սի մեջ. չհաշ­վարկ­ված քայ­լե­րը‚ ան­հա­վա­սա­րակ­շիռ վար­քա­գի­ծը հան­գեց­րին նրան‚ որ Հրայր Թով­մա­սյա­նի դեմ մեկ­նար­կած պայ­քա­րի այդ ռաուն­դում Փա­շի­նյանն ու նրա թի­մը պարտ­վե­ցին՝ հեր­թա­կան ան­գամ տա­նուլ տա­լով տե­ղե­կատ­վա­կան պա­տե­րազ­մում։
Պարտ­վե­լով Հրայր Թով­մա­սյա­նի դեմ պայ­քա­րում՝ Փա­շի­նյա­նը մեկ այլ սցե­նար գոր­ծար­կեց։ Զին­վոր որ­դուն այ­ցե­լու­թյան մեկ­նած վար­չա­պետն Ար­ցա­խի «Ա­րի Ռե­զորթ» ռես­տո­րա­նա­յին հա­մա­լի­րում հայ­տն­վում է ոչ պա­կաս սկան­դա­լա­յին ի­րա­վի­ճա­կում։ Ռես­տո­րա­նում հաց ու­տե­լուց հե­տո ի­րեն հա­մա­պա­տաս­խան ո­ճով հա­մա­պա­տաս­խան սկան­դալ է ստեղ­ծում ՀԴՄ կտ­րո­նի շուրջ‚ և ա­ռանց հաշ­վի առ­նե­լու‚ թե որ­տեղ ու ում հետ է խո­սում‚ ում է պատ­կա­նում ռես­տո­րա­նա­յին հա­մա­լի­րը, հայ­տա­րա­րում է‚ թե դրանց տե­րե­րը զին­վո­րի հաց ու­տող են։ Այս­տեղ նոր թե­մա է բաց­վում։ Հարց է ա­ռա­ջա­նում՝ դեյու­րե ի՞նչ ի­րա­վունք ու­նի Նի­կոլ Փա­շի­նյանն այդ կերպ ի­րեն պա­հե­լու ոչ Հա­յաս­տա­նի տա­րած­քում‚ որ­տեղ ղե­կա­վա­րը բո­լո­րո­վին այլ անձ է։ Սա շատ բնո­րոշ է Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին և ցույց է տա­լիս նրա մարդ­կա­յին տե­սա­կը։ Վար­չա­պե­տը գու­ցե հույս ու­ներ‚ որ ա­մեն ինչ լո­կալ մա­կար­դա­կում կանց­նի-կգ­նա‚ սա­կայն ի դժ­բախ­տու­թյուն ի­րեն՝ ռես­տո­րա­նը պատ­կա­նում է մի մար­դու‚ ո­րը տա­րի­ներ շա­րու­նակ զբաղ­վում է բա­նա­կի խն­դիր­նե­րով։ Վեր­ջինս‚ վի­րա­վոր­վե­լով Փա­շի­նյա­նի՝ «զին­վո­րի հաց ու­տող» ար­տա­հայ­տու­թյու­նից‚ հան­րայ­նաց­նում է այդ պատ­մու­թյու­նը՝ հեր­թա­կան ան­գամ դարձ­նե­լով ՀՀ ղե­կա­վա­րին քն­նա­դա­տու­թյան‚ սար­կազ­մի և հան­րու­թյան վր­դով­մուն­քի ա­ռար­կա։ Տես­նե­լով‚ որ աղ­մու­կը թե­ժա­նում է և ոչ հօ­գուտ ի­րեն, ՀՀ վար­չա­պե­տը չի դի­մա­նում‚ նո­րից ար­ծար­ծում է նույն թե­ման‚ բա­ցատ­րու­թյուն­ներ է տա­լիս‚ իր ո­ճին հա­րա­զատ՝ կե­սը ճիշտ‚ կե­սը սխալ‚ ի­րեն հար­մար շեշ­տադ­րում­նե­րով։ Այս ա­մե­նին զու­գա­հեռ սոց­ցան­ցե­րում և լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րում հայ­տն­վում է տե­սա­նյութ‚ ո­րը վկա­յում է‚ թե տն­տե­սում­նե­րի‚ պե­տա­կան ռե­սուրս­նե­րի խնա­յո­ղու­թյուն­նե­րի‚ զին­վո­րի հա­ցը ու­տե­լու մա­սին խո­սող վար­չա­պե­տը որ­դուն տե­սակ­ցու­թյան մեկ­նում է 12 մե­քե­նա­յով։ Ակն­հայտ է‚ որ ոչ աշ­խա­տան­քա­յին օ­րով նշ­ված ծախ­սերն ի­րա­կա­նաց­վել են պե­տու­թյան հաշ­վին։ Ան­մի­ջա­պես պայ­թեց հեր­թա­կան մի փու­չիկ գեր­հա­մեստ‚ տն­տե­սող‚ նոր Հա­յաս­տա­նի նոր վար­չա­պե­տի մա­սին։ Եվ ան­մի­ջա­պես հիշ­վեց Նա­րեկ Սամ­սո­նյա­նի կող­մից բա­ցա­հայտ­ված՝ 3000 դո­լա­րով սև խա­վիար գնե­լու պատ­մու­թյու­նը։ Ե­թե որևէ մե­կը նույ­նիսկ կաս­կա­ծում էր‚ թե վար­չա­պե­տի ըն­տա­նի­քը կա­րող է կգ-ը 3000 դո­լա­րով ամ­սա­կան մի քա­նի ան­գամ սև խա­վիար գնել‚ ա­պա այս պա­րա­գա­յում բո­լոր կաս­կած­նե­րը փա­րատ­վում են։ Այս ա­մե­նը լուրջ հիաս­թա­փու­թյուն­ներ է ա­ռա­ջաց­նում հան­րու­թյան շր­ջա­նում։ Եվ որ­քան էլ մենք հա­մա­րում ենք‚ թե մեր շր­ջա­պա­տում կան մեծ թվով պո­ղոս­ներ‚ պարզ է դառ­նում‚ որ ա­դեկ­վատ հե­ղա­փո­խա­կան­նե­րը խոր հիաս­թա­փու­թյուն են ապ­րում և ե­րես թե­քում ի­րենց սի­րե­լի Փա­շի­նյա­նից։
Եվս մեկ քա­ղա­քա­կան թե­մա այս օ­րե­րին ի հայտ ե­կավ‚ ո­րը դար­ձյալ կապ­ված է ՍԴ ղե­կա­վար Հրայր Թով­մա­սյա­նի հետ‚ ո­րին իշ­խա­նու­թյու­նը ոչ մի կերպ չի կա­րո­ղա­նում շար­ժել տե­ղից‚ և ո­րը իշ­խա­նու­թյան ա­պի­կար գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի շնոր­հիվ դար­ձել է քա­ղա­քա­կան լուրջ գոր­ծոն։ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հրա­հան­գով ՀՔԾ-ն հե­տաքն­նա­կան գաղտ­նիք է բա­ցում՝ Հ1-ով ցույց տա­լով Հրայր Թով­մա­սյա­նի իբրև թե քրեա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը։ Սա լուրջ խն­դիր­ներ է ա­ռա­ջաց­նում նախ և ա­ռաջ ի­րա­վա­կան տե­սա­կե­տից‚ գնա­հատ­վում է որ­պես ճն­շում‚ պրո­ցե­սուալ խախ­տում‚ ին­չը հան­գեց­նում է նրան‚ որ Հա­յաս­տա­նը լուրջ հար­ված է ստա­նում մի­ջազ­գա­յին ա­տյան­նե­րից։ ԵԽԽՎ հա­յաս­տա­նյան հա­մա­զե­կու­ցող­նե­րը հան­դես են գա­լիս հայտ­նի հայ­տա­րա­րու­թյամբ‚ ինչն ակն­հայ­տո­րեն լուրջ ապ­տակ է հա­յաս­տա­նյան իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին։ Հեր­թա­կան ան­գամ կոշտ հայ­տա­րա­րու­թյուն է ա­նում Վե­նե­տի­կի հանձ­նա­ժո­ղո­վի ղե­կա­վար Ջ. Բու­քի­քիոն։ Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյու­նը չտես­նե­լու է տա­լիս այս ա­մե­նը։ Հա­մա­տեքս­տից մեկ-եր­կու բառ հա­նե­լով՝ ա­սում է‚ որ դա­տա­պար­տե­լի ո­չինչ չեն տես­նում։ Սա ընդ­վզ­ման նոր ա­լիք է բարձ­րաց­նում‚ մա­նա­վանդ որ իշ­խա­նու­թյու­նը գնում է ոչ հա­վա­սա­րակ­շիռ մեկ այլ քայ­լի՝ փոր­ձում է փո­խել Սահ­մա­նադ­րու­թյու­նը՝ ՍԴ-ն և նա­խա­գա­հին շր­ջան­ցե­լով‚ նույ­նիսկ ա­ռանց հան­րաք­վեի։ Սա նույն­պես իր հեր­թին նոր ալիք է ա­ռա­ջաց­նում։ Պարզ է‚ որ սրան անդ­րա­դառ­նա­լու են եվ­րո­պա­կան կա­ռույց­նե­րը։ Եվ այս ռես­տո­րա­նա­յին պատ­մու­թյան ու եվ­րո­պա­կան կա­ռույց­նե­րի հետ պա­տե­րազ­մի ֆո­նին Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը հան­րու­թյան ու­շադ­րու­թյու­նը շե­ղե­լու հա­մար ա­վե­լի լավ բան չի գտ­նում‚ քան Ռու­բեն Հայ­րա­պե­տյա­նին բեր­ման են­թար­կե­լու և աս­ֆալ­տին փռե­լու հրա­հանգ տա­լը‚ որ­պես­զի ցույց տա‚ թե ինքն է ի­րա­վի­ճա­կի տե­րը։ Հեր­թա­կան ան­գամ բեր­ման են­թարկ­վա­ծին բաց թող­նե­լուց հե­տո Փա­շի­նյանն ու իր իշ­խա­նու­թյու­նը կր­կին ու կր­կին դառ­նում են ծաղ­րու­ծա­նա­կի ա­ռար­կա։ Իսկ Ռու­բեն Հայ­րա­պե­տյա­նը‚ լի­նե­լով կոշտ տե­սակ‚ ուղ­ղա­կիո­րեն հայ­տա­րա­րում է‚ որ ոս­տի­կա­նու­թյան կող­մից աս­ֆալ­տին պառ­կեց­նե­լու հա­մար մեծ տղա­մարդ­կու­թյուն պետք չէ՝ խոս­տա­նա­լով ա­պա­գա­յում փո­խա­դար­ձա­բար գոր­ծող իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին պառ­կեց­նել աս­ֆալ­տին ու ոտ­քե­րը մաք­րել նրանց վրա։ Այս­տեղ ի­հար­կե իշ­խա­նա­կան թևի հրա­շա­մա­նուկ­նե­րը զար­ման­քից ապ­շում են‚ թե ո՞նց կա­րե­լի է ի­րենց հետ նման տո­նով խո­սել։ Իսկ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հա­մար ա­մե­նա­ծանր հար­վածն այն է‚ որ ի­րե­նից սկ­սում են չվա­խե­նալ։ Ցան­կա­ցած փոքր բռ­նա­պե­տի հա­մար ա­մե­նա­սար­սա­փե­լին այն է‚ որ ին­քը դառ­նում է ծաղ­րի ա­ռար­կա‚ ու ի­րե­նից ոչ ոք չի վա­խե­նում։ Այժմ Հա­յաս­տա­նում հենց այդ ի­րա­վի­ճակն է. վար­չա­պե­տը դար­ձել է ծաղ­րի ա­ռար­կա‚ և ցան­կա­ցած գոր­ծո­ղու­թյուն‚ որ միտ­ված է վա­խեց­նե­լու ընդ­դի­մա­խոս­նե­րին‚ հա­կա­ռակ ար­ձա­գանքն է ա­ռա­ջաց­նում։ Ա­վե­լին‚ ում հետ իշ­խա­նու­թյու­նը որևէ գոր­ծո­ղու­թյուն է ձեռ­նար­կում‚ նրանց վար­կա­նի­շը և ճա­նա­չե­լիու­թյան մա­կար­դա­կը զգա­լիո­րեն բարձ­րա­նում են։ Նույն ա­դեկ­վատ­նե­րը կամ «Վե­տո»-ի ան­դամ­նե­րը‚ ո­րոնց ե­թե նախ­կի­նում գի­տեր միայն ֆեյս­բու­քա­հա­յու­թյու­նը‚ ա­պա հայտ­նի ակ­ցիա­յից հե­տո‚ երբ սկ­սե­ցին նրանց հե­ռուս­տա­տե­սու­թյամբ ցույց տալ‚ դար­ձան հայտ­նի էլ ա­վե­լի լայն շր­ջա­նակ­նե­րի հա­մար։
Այս մի քա­նի դր­վագ­նե­րը ցույց են տա­լիս‚ որ ՀՀ գոր­ծող իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը ի վի­ճա­կի չեն օգ­տա­կար քայլ կա­տա­րե­լու։ Յու­րա­քան­չյուր ձեռ­նարկ էլ ա­վե­լի է խո­րաց­նում ճգ­նա­ժա­մը‚ ինչն էլ հան­գեց­նե­լու է նրան‚ որ շատ ա­վե­լի լուրջ սխալ­ներ են կա­տար­վե­լու‚ ին­չի պատ­ճա­ռով իշ­խա­նու­թյան վար­կա­նիշն ա­վե­լի է իջ­նե­լու։ Եվ իջ­նե­լու է ոչ միայն մտա­ծող մարդ­կանց շր­ջա­նում‚ այլև պո­ղոս­նե­րի մոտ։ Պո­ղոս­նե­րը շատ կոնկ­րետ սո­ցիա­լա­կան ակն­կա­լիք­ներ ու­նեն‚ ո­րոնք իշ­խա­նու­թյու­նը ի վի­ճա­կի չէ տա­լու։ Վի­ճա­կագ­րա­կան և ի­րա­կան Հա­յաս­տանն այ­սօր ակն­հայտ դի­սո­նան­սի մեջ են։
Ա­րամ Վ. ՍԱՐԳ­ՍՅԱՆ
Դիտվել է՝ 3246

Մեկնաբանություններ