Ջնջել, այսինքն, վերացնել, այսինքն, սրբել հետքերը, այսինքն, չունենալ մի բան, ինչը եղել է, այսինքն, վտանգ զգալ դրա գոյությունից և կամ անկարևորությունից, այսինքն, կարծել, որ դրա չգոյությունն ազատում է նրա համար ունեցած պարտքի զգացումից: Հրճվել այն մտքից, որ ամեն բան կարելի է ջնջել, հետո տխրել միևնույն մտքից, հետո դառնալ անտարբեր, երբ ձեռքիդ համար սովորական պիտի դառնա ոչնչացման շարժումը, հետո նույնացնել ջնջելն ու սրբագրելը և բավականություն ստանալ այդ խորամանկ նմանեցումից:

Իլհամ Ալիևը հերթական ինքնախոստովանական ցուցմունքն է տվել միտումնավոր պատերազմ սանձազերծելու ու ատելություն քարոզելու մասին:

Ճեմարանի սաները քննություն էին հանձնում «Հայ եկեղեցու պատմությունից»: Քննական հանձնաժողովի մեջ էր նաեւ Կոմիտասը` ճեմարականների սիրելի հայր սուրբը:

Երկնեց Լեռը՝ ծնվեց մուկ, Մուկը ձեռքն առավ թմբուկ, Մկնիկներին հավաքեց, Զարկեց և աղաղակեց.

Ես Եմ ձեր ուսուցիչը: Ինձնից բացի, ուրիշ ոչ մեկից մի սովորեք: ՈՒսուցիչները պետք է Ինձ մատնանշեն` իբրև ճանապարհ: Իսկ այնուհետև, Ես պետք է լինեմ ձեր անփոխարինելի ու միակ ՈՒսուցիչը:

Արահետները բաց են ու կանաչ. գալիս եմ Քեզ մոտ` Տուն, Տեր իմ, կրկին:

(ուղեցույց նրանց համար, ովքեր ցանկանում են ուսումնասիրել Հայաստանի Հանրապետության վերջին վեց՝ 2018-2024 թթ., տարիների պատմությունը)...

Գյուղը կամաց֊կամաց անհետանում էր թանձր մառախուղի մեջ։ Նեղ փողոցներն անձրևից հետո պատվել էին ցեխախառն զանգվածով ու տեղ-տեղ դժվարամում էր անցնելը։

Ես չեմ ուրախանում, երբ որևէ տեղ բռնում են նույնիսկ որևէ նիկոլականի, ես իրենցից այդ թվում նման բաներով եմ տարբերվում:

Այո՛, այսօր մենք ապրում ենք գողացված ուրախության, գողացված պատվի և գողացված կենսագրության ժամանակներում, և այսօր խոսելու եմ մեր անելիքների մասին։