Ով ականջ ունի, թող լսի

А ТЕПЕРЬ Я НАТАША
Եվ, ուրեմն, այն պահին, երբ ՀՀԿ-ն պետք է որոշի, թե ով է լինելու ՀՀԿ քաղաքապետացուն, այն պահին, երբ ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը մեկնում է Մոսկվա` հանդիպելու Լևիտինին, իսկ իրականում` Վ. Պուտինին, քննարկելու մի շարք կարևորագույն հարցեր, մասնավորապես` ՌԴ-ից տրվելիք 500 միլիոնն ինչ նպատակների պետք է ծառայի, որտե՞ղ` Մոսկվայո՞ւմ, թե՞ Երևանում պետք է կնքվի համապատասխան պայմանագիրը, մեկ էլ ու` «ալե՜, հո՛պ», հայտնվում է Օսկանյանը, որ նկատել է «ճեղքերի մեծացում», մանավանդ` վստահության, էլ չենք ասում` տնտեսական:
Չեք հիշում «վագրաթռիչ» պարոն Օսկանյանի՞ն: Ափսո՜ս... Վաղ անցյալում նա ընդամենն արտգործնախարար էր, բայց, միևնույն է, այն ժամանակ էլ «զբաղվում» էր տնտեսությամբ. ասում էր` Հայաստանը դեռ հարյուր տարի էլ այսպես ուժեղ կզարգանա:
Բայց, չգիտես ինչու, երբ ինքը գնաց, խնդրեմ` ուղիղ մեկ տարի հետո, թարսի պես, ճեղքեր առաջացան: Մանավանդ տնտեսական: Դեֆիցիտ էլ: Բյուջեի: Ասում է Օսկանյանը` «դեֆիցիտը պետք է ավելացվի»: Շարունակում է ասել Օսկանյանը` «մեր շուրջն այսօր ստեղծված քաղաքական իրավիճակն անհնար է դարձնում տնտեսական իղձերի իրականացումը: Խնդիրը միայն բևեռացումը, ցինիզմն ու արդարության պակասը չէ»... «պատճառներն առկա մենաշնորհներն են»: Նաև:
Դե չէ` հա: Մենք էլ գիտեինք` «շուրջն ստեղծված վիճակն» այսօրվա բան չի, այլ շատ վաղուցվա, երբ 10 տարի իշխանության էր նման «ոևէ» բան չնկատած պարոն Օսկանյանը: Բա էդ մենաշնորհնե՜րը, որ, չգիտես ինչպես, միանգամից ու հենց «այսօր», նույնքան «ալե՜, հո՛պ», այս պահին առաջացան Հայաստանում:
Ծը՜ն-ծը՜ն-ծը՜ն:
Այո, ենթագիտակցությունը նուրբ գործ է, Պետրո՛ւխա:
Ասինք, չէ՞, որ էքս նախարարը ֆիքսում է` «դեֆիցիտ կա»: Ո՞Ւմ հասկանալի չէ` Քոչարյանի դեֆիցիտի մասին է իրական խոսքը;
Ի՜նչ անի Քոչարյանը, եթե ԲՀԿ-ն հետ է քաշվել: ՀՅԴ-ն էլ: Նույնիսկ Արմեն Գևորգյանն է «ճշգրտվել»: Ի՞նչ անի Քոչարյանը, որ չապավինի օսկանյանական «վագրաթռիչ» բազկին:
Լրջացանք ու անցանք քաղաքական հաշվարկին:
Այո, քաղաքապետի սպասվելիք ՀՀԿ-ական թեկնածուի հայտարարման շեմին, երբ դրան նախորդող շաբաթ օրը հանդիպել էին Էքս և գործող նախագահները, հետաքրքիր զարգացումներ, բոլոր դեպքերում, տեղի ունեցան.
Գալուստ Սահակյանը հարկ համարեց ասել, որ ՀՀԿ-ն ունի քաղաքապետի երկու թեկնածու` Գագիկ Բեգլարյան, Երվանդ Զախարյան: Այս միտքը, չգիտես ինչու, տիրաժավորվեց ՀՀ բոլոր էլեկտրոնային միջոցներով։ Եվ եթե ելնենք նրանից, որ տիրաժավորման նման հրահանգ կարող էր տալ միայն նախագահական նստավայրը, մնում էր հասկանալ` ինչու:
Օսկանյանի տնտեսական, անտիկառավարական մեսիջը եկավ լույս սփռելու` ինչու: ՀՀԿ-ական թեկնածուներին հրապարակայնացնելով, նախագահականը հասկացնում էր Քոչարյանին, որ Կարեն Կարապետյանը («ՀայՌուսգազարդի»), որը ՀՀԿ-ական չէ, չի կարող դառնալ ՀՀԿ քաղաքապետի թեկնածու: Հետևաբար, Քոչարյանը չի կարող զբաղեցնել «ՀայՌուսգազարդի» տնօրենի պաշտոնը, շարունակությամբ` վարչապետի պաշտոնը (ինքներդ եք տեսնում, թե ինչքան «սխալ» հանեց վերջինիս Օսկանյանը), հետո էլ գիտենք` հերթը նախագահ դառնալունն է:
Ինչպես տեսնում եք` Քոչարյանն իրեն ուղղված մեսիջը չընդունեց և Օսկանյանով նոր ձեռնոց նետեց, իմա` Քոչարյանը չի նահանջել և չի նահանջելու երբեք:
Ով ականջ ունի, թող լսի ու միտք անի:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Մեկնաբանություններ