Արցախյան առաջին պատերազմը նոր էր սկսվում։ Թուրքերը հարձակվեցին Խոջալու գյուղով անցնող հայկական մեքենաների վրա։

Երկրաշարժի ժամանակ Կարոն իր կնոջ՝ Մարոյի հետ եկավ Հայաստան, իր հետ բերելով մարդասիրական օգնություն և իր պատրաստակամությունը հայտնեց մասնակցելու փրկարարական աշխատանքներին:

Այնպես չէ, որ Հենրիկ Մալյանի թատրոնում ԱՐՄԵՆ ՄԵՀՐԱԲՅԱՆԻ «Գոդոյին սպասելը շարունակվում է․․․» բեմադրությունը դիտելուց հետո խոսքիս տերը չեղա ու ռեժիսորի հետ չհանդիպեցի տաք թեմաներով զրուցելու համար։ Թեպետ առանց այն էլ ամեն ինչ պարզ է, այդուհանդերձ բացեմ «տաք թեմաներ» ասվածի ենթաշերտը՝ ուրիշ էլ ինչի՞ մասին կարող է լինել արվեստագետի հետ զրույցը, եթե ոչ նրա ու նրա ապրած ժամանակի, այդ ժամանակի հետ նրա ունեցած փոխհարբերությունների մասին՝ դիտարկված պատասխանատվության տեսանկյունից։ «Արվեստագե՞տն է կռում ժամանակը, թե՞ ժամանակն է ձևավորում արվեստագետին» հարցի պատասխանը ես միանշանակ չունեմ, որովհետև դա ավելի շատ նման է այն բանին, որ փորձես բացատրել՝ գետի վերջանալո՞վ է սկսվում ափը, թե՞ ափի վերջանալով է սկսվում գետը։ Ժամանակին, երբ ժամանակն իսկապես ժամանակ էր իր ահագնության մեջ, Արմեն Մեհրաբյանն ի դեմս «Էլեգիա» համարձակաշունչ ներկայացման, ԽՍՀՄ գերտերության քարտեզն ու ողջ պալիտբյուրոն սարքել էր բեմի պալավիկ, հանձնել հանդիսատեսի դատին, իսկ ներկայացման բուն հերոսը Հայաստանն էր։ Ամեն ինչ այնքան առարկայական, այնքան շոշափելի էր հրամցված հանդիսատեսին, որ լրացուցիչ մեկնաբանությունների կարիք չուներ։

Զորավար Անդրանիկի հրաժեշտի խոսքը Հովհաննես Թումանյանի մահվան առիթով

«Ամեն ինչ պղծված է և ավերված` այստեղով թուրքն է անցել» Վիկտոր Հյուգո

Մարտի 22-ը ՀՀ Ժողովրդական արտիստ ԿԱՐԵՆ ՋԱՆԻԲԵԿՅԱՆԻ հիշատակի օրն էր: ՈՒթ տարի առաջ՝ 2015 թվականի այդ օրը կյանքից հեռացավ ՀՀ ժողովրդական արտիստ Կարեն Ջանիբեկյանը՝ ինքնատիպ արտիստ, ով իր տեսակով «մի գավաթ բարություն» էր, ինչպիսին եղել է նրա խաղացած ներկայացումներից մեկի վերնագիրն ու իր մարմնավորած հերոսը: Սովորաբար, այսպիսի առիթներով միշտ փորձում ենք հիշատակել արտիստի ժառանգությունը, նրա թողած հետքը մշակույթի պատմության էջերում:

Հատված «Հայ բեմի թագուհին. Վարդուհի Վարդերեսյան» գրքից

Պատերազմի նախօրեին՝ 2020 թ. սեպտեմբերի 26-ին, կինոօպերատոր Գեորգի Ղազարյանի հետ նկարահանումներ էինք կատարում Շուշիում: Ծրագրել էինք վավերագրական ֆիլմ պատրաստել ռուս ականավոր բանաստեղծ Օսիպ Մանդելշտամի՝ հայոց բերդաքաղաք այցելության մասին:

Պատմության ծանր շրջափուլեր հայ ժողովուրդը շատ է ունեցել: Սակայն, երբեք չի կորցրել իր հոգևոր նկարագիրը: Փորձեք թերթել ավելի քան մեկ դար առաջ լույս տեսած հայ մամուլի հին էջերը. դուք կհանդիպեք 1915-ին՝ Հայոց ցեղասպանության օրերին լույս տեսած բազմաթիվ հոդվածների, որոնց հեղինակները եղել են հայ մշակույթի և թատրոնի գործիչները:

Ամառ էր: Ճանաչողական այցով Երևան էր ժամանել ԽՍՀՄ-ում ԱՄՆ-ի արտակարգ և լիազոր դեսպան Արթուր Հարթմանը: Ինձ հանձնարարված էր լուսաբանել նրա ծրագրում ընդգրկված հանդիպումներից մի քանիսը: