«Սարերի հովին մեռնեմը» թյուրքական մելիզմների հավաքածու էր, ընդամենը

Այն, ինչի մասին կխոսեմ, թերևս առանձնակի կարևորության էլ չէ, բայց մի տեսակ խռովում է միտքս, և որոշեցի, այնուամենայնիվ, խոսել: Դիմաշի երգած «Սարերի հովին մեռնեմի» մասին է խոսքս: Անկեղծ խոստովանեք, հավանեցի՞ք:

Ես` չէ՛:

Անգամ զայրացա:

Եթե մի հայ ղազախի ազգային երգի տակ «Մոկաց Միրզա» երգեր և մեծահոգաբար ակնկալեր, որ դրանով ղազախներին անգնահատելի նվերէ մատուցում, կընկալվե՞ր:

Ի սեր Աստծո, ոչինչ չունեմ այդ հրաշալի երգչի դեմ: Բայց մեր հոգսաշատ կյանքի աստվածանվեր մխիթարություն դարձնել սովորական մի համերգ, իր փայլուն հեղինակով, կարծում եմ, չափազանց է: Մանավանդ, որ իրադարձությունը թե՛ մերոնք, թե՛ ղազախներն ու օտարազգի անդրադարձողները հիմնականում ներկայացնում են այնպես, կարծես ծայրագավառ Երևանին մեծահոգաբար մե՜ծ շնորհ է արել երգիչը: Իսկ սահմանակից թրքազգին էլ հայ հեղինակի սատտուսի տակ հանգիստ գրի.

«Ulviyya Mahmudova

Дорогой Димаш,то,что Вы слышали и увидели ни какого отношения к ерменам не имеет!Это истинно азербайджанские,тюркские мелодии,ерменизированные.Не дудук,а БАЛАБАН- инструмент,которого весь мир признал тюркским-азербайджанским .Если еще не были-ждем Вас в Азербайджане»!

Նորից եմ ասում, հարգում եմ Դիմաշին, հարգում եմ ղազախներին, բայց փա՜ռք Աստծո, ղազախը ծայրագավառ չէ, որ եկել էր:

Նրանք մեր մասին ավելին գիտեն, քան մենք՝ իրենց: Հայերը որոշակի ավանդ ունեն ղազախների կյանքում: Ղազախստանը առանձին միութենական հանրապետություն է դարձել արցախցի Լևոն Միրզոյանի ղեկավարությամբ, ով 1933-1938 թթ. ղեկավարել է այդ հանրապետությունը, մինչ այդ լինելով նաև Ադրբեջանի կոմկուսի կենտկոմի առաջին քարտուղարը:

Հայերը զգալի ավանդ են ներդրել Ղազախստանի տնտեսության, գիտության ու մշակույթր զարգացման գործում: Եթե հիշողություս ինձ չի դավաճանում, ղազախների պետական օրհներգի հեղինակն անգամ հայ էր:

Համառոտեմ ասելիքս:

Նշանավոր երգիչն իր այցով ամենևին էլ չի սքանչացրել Երևանը: Գիտեր ուր է գալիս, գիտեր նաև երևանյան գնահատականի արժեքը: Իսկ «Սարերի հովին մեռնեմը» թյուրքական մելիզմների հավաքածու էր, ընդամենը:

Հայկ ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ

Մեկնաբանություններ