Նոր թռուցիկներ՝ հին ու անփոփոխ բովանդակությամբ

Գլենդելում թուրք-հրեական ստորագրություններով թռուցիկներ են տարածվում: Հայոց ցեղասպանության տարելիցի նախօրերին այդ թռուցիկներով կոչ է արվում ավարտին հասցնել հայերի ցեղասպանությունը:

Կարծում եք սա նո՞ր բան է հին ու նոր քայլառաստների սիրած Ամերիկայում:

Նորի՛ց հիշեցնեմ:

1965-ի ապրիլին, Հայոց ցեղասպանության 50-րդ տարելիցի նախօրերին, Ամերիկայի թուրք համալսարանականները սկսեցին հայկական համայնքներում զարհուրելի բովանդակությամբ թռուցիկներ տարածել: Գուրգեն Յանիկյանը տագնապ հնչեցրեց, այդ թռուցիկները ձեռքին սկսեց բախել մեր կուսակցությունների դռները, կոչ արեց խելք-խելքի տալ ու մի բան ձեռնարկել: Նրան ծաղրեցին, խորհուրդ տվեցին լուրջ չընդունել ու «դրամ շինել»:

Ի վերջո, ծերունին միայնակ արեց իր գործը՝ սկիզբը դնելով Սփյուռքի զինյալ պայքարի:

Այսօր անզեն աչքերին դեռևս անտեսանելի, բայց հետևողականորեն փորձ է արվում սեփականացնել Յանիկյանի ու ՀԱՀԳԲ-ի պայքարի փառքը:

Փորձ անողներն էլ ժամանակին նրանց ծաղրող «դրամ շինողներն» են:

Այս խնդրին ավելի հիմնավոր կանդրադառնամ մեկ այլ առիթով, երբ փառքի կողոպտիչները ավելի կակտիվանան:

Հիմա վերստին դնում եմ 1965-ի ապրիլի թուրքերի թռուցիկի բովանդակությունը, որի օրինակները պահպանվել են Յանիկյանի թղթերում:

«Ով վարնոց, աղտոտ, ապօրեն ծնունդ մարդկային թափթփուկներ, տգետ կովերու հոտ, ձեր հետին նպատակներուն համար, օրորոցի մանուկներն իսկ օձի թույնով պատվաստեցիք և ամեն կողմ թույն սրսկեցիք:

Ով դուք ապերախտ խոզերու հավաքածո, ստորնացած շահատակներ, յոթը տեղե վտարված խամաճիկներ: 50 տարիներե ի վեր քաղաքակրթության օրորոցին մեջն եք, տակավին մարդ չկրցաք ըլլալ, ով իմաստակ էշեր: «Թուրքերը մեզ ջարդեցին» կ՛ըսեք, ձեր հասակեն ավելի մեծ սխալներ կը գործեք. որո՛ւն հետ կը չափվիք, որմե ինչ կուզեք. չեք գիտեր:

Ձեր անտեղի գրգռումներով և վտանգավոր ձեռնարկներով աշխարհիս առջև խայտառակվեցաք, հիմար էշեր:

Ահավասիկ, աշխարհի բոլոր ազգերուն մեջ բարի համբավ ունեցող թուրքը, զենքին ապավինելով, տակավին քանի՜ միլիոն անիծված հայեր սուրե անցընելու համար կարգի կը սպասե:

Անիծյալ հայերը աշխարհիս երեսեն պիտի մի անգամ ընդմիշտ մաքրենք, ասիկա մեր սրբազան մարգարեին պատգամն է:

Ով իսլամ աշխարհ, լավ գիտցեք, թե հայ թշվառականները աշխարհիս երեսեն չոչնչացված, աշխարհս խաղաղություն և ազատություն պիտի չունենա:

Մոհամմետի սիրույն համար, յուրաքանչյուր թշվառական հայ մը որ սպաննեք, արքայության պիտի արժանանաք:

Ով վախկոտ, ամսեղուկ կեղծ ֆետայիներ, ով պոռոտախոս հեղափոխականներ, առանց շունի գյուղ եք գտած, անպիտաններ, առանց գավազանի աջ ու ձախ կը հարվածեք:

Ունի՞ք ձեր մեջ էշ ֆետայիներ, ո՞ւր են, ի՞նչ կը սպասեք. եթե կրնաք, ինչո՞ւ երթալով թուրքեն Վանը, Մուշը, Պիթլիսը, Կարսը, Արտահանը չեք առներ, վախկոտ կռվազաններ, ձեզ կը սպասե թուրք Մեհմետճիկը:

Շատ մոտ ատենեն ձեր Հայաստանն ալ գերեզմանի պիտի վերածենք Ալլահի ուժով և Մարգարեի օգնությամբ. այս պիտի իմանաք: Ալլահը հայ ազգի ճակատագիրը թուրքին ափին մեջ դրած է:

Սա լավ գիտցեք, թե ո՛չ մարգարեները և ո՛չ ալ ովևէ ազգ կարող է ձեզ մեր ձեռքեն ազատել: 66 000 ստամբուլահայեր մեր ձեռքերուն մեջ պատանդներ են, մեր ոչխարները՝ մորթվելու:

Ձեր 27 եկեղեցիները- կը նշանակե՝ բոլոր եկեղեցիները- ձեր գլխուն վրա պիտի փլցնենք, իսկ ձեր ղեկավարներն ալ իրենց ոտքերեն պիտի կախենք:

Հապա ձեր այդ կրոնական առաջնորդները, փողոցներուն մեջ իրենց փորոտիքները դուրս պիտի թափենք: Թո՛ղ ամբողջ աշխարհ ականատես ըլլա և տեսնե, թե թուրքի անսահման ուժը աշխարհի կը հավասարի:

Ո՜վ առանց թամբի եզի գլուխներ, այնքան ատեն, որ այս գլուխը կը կրեք, մինչև աշխարհիս վերջը մարդ պիտի չըլլաք: Ո՜վ խեղճ, շփացած գինով իմաստակներ, ո՛չ քաղաքականութենե և ո՛չ ալ քաղաքակրթութենե գաղափար ունիք. ձեր տգետ մարգարեին կը նմանիք:

Ո՜վ անաստված թշվառականներ, կամ մյուսլիման պետք է դառնաք և ընդունիք ճշմարիտ կրոնքը և կամ աշխարհիս երեսեն ձեզ պիտի ոչնչացնենք:

Ահավասիկ այս է ձեր ճակատագիրը. ոչ ռուս արջին ապավինեցեք և ոչ ալ ընգըլ Սեմին- միացյալ նահանգաց:

Միայն մենք կրնանք ձեզ հավատքի բերել:

Դուք լավ գիտեք թուրքին կոտրող սուրը:

Ձեր նահատակներու հիշատակին այս նամակն ալ ավելցուցեք առ ի հայտարարություն աշխարհին»:

Ի դեպ, այս գրքերը կարդալով, կիմանաք, թե ինչու և ինչպես դատավարության ժամանակ դատավորն ու դատախազը ոչ մի կերպ թույլ չտվեցին Յանիկյանին հրապարակել այս թռուցիկի բովանդակությունը:

Կարո ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ