Հայաստանի արդարադատության համակարգը իշխանափոխությունից հետո մեկ գործառույթ է ամենից լավ իրականացնում, մարդկանց կալանավորել, հետո պարզել, որ դա այնքան էլ հիմնավորված չէ կամ գործը լավ չեն կազմել, որոշ ժամանակ անց բաց թողնել, հետո նորից կալանավորել։ Փչացած խաղալիք է հիշեցնում այս ամենը։ Երբ այսօր պարզ դարձավ, որ Մանվել Գրիգորյանին կրկին կալանավորել են, մարդկանց հեգնանքն այնքան հեռու գնաց, որ հայտարարեցին, թե նրան բաց թողեցին, որ Նոր տարին տանը դիմավորի։
Հիմա մեծ հարց է առաջանում՝ դատարանը տուրք տվեց բողոքող քաղաքացիների պահանջների՞ն, որոնք ցույցեր էին անում Գրիգորյանի ազատ արձակման դեմ, թե իսկապես իրավական ընթացակարգերը, օրենսդրական նորմերն էին հանգեցրել այդ որոշմանը։ Ապօրինի զենք-զինամթերք պահելու և խոշոր չափերի յուրացման մեջ մեղադրվող գեներալ Մանվել Գրիգորյանի փաստաբաները հայտարարում են, թե դատարանի վրա ճնշման հետևանք է այս որոշումը։ Սա խոսում է այն մասին, որ արդարադատությունը Հայաստանում փողոցով է առաջնորդվում։ ՈՒրեմն ինչի է պետք արդարադատության գերատեսչությունն ընդհանրապես, պետք է այդ նախարարությունն էլ «փակեն» կամ ձուլեն այլ կառույցի հետ։
Ասվածն ամենևին չի ենթադրում, որ կասկածի տակ է դրվում Մանվել Գրիգորյանի մեղավոր կամ անմեղ լինելը, պարզապես դատարանի որոշումները ստիպում են կասկածել նրանց կայացած որոշումների հիմքերի արդարացիությունը։ Ինչպես պատահեց, որ մեկ ամիս առաջ Գրիգորյանը պետք է ազատ արձակվեր, իսկ մեկ ամիս հետո նրա կալանավորումն անհրաժեշտություն է։
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ