ՈՒզում եմ հստակեցնել կարծիքս կատարվելիք քաղաքական իրավիճակների մասին, նոր աշխարհակարգի, դառնալ սեփական անձիս արդար վերլուծաբանը, չի ստացվում։ Էս որքան է խճճվել ամեն ինչ։ Անգամ իմ պոետիկ երևակայությունը փակուղի մտավ։ Մի բան հաստատ է` ինպես միշտ այսօրվա ճիշտը հենց վաղվա սխալն է լինելու։
Խելագարություն է... Օրս փրկեց պատուհանիս ապակուն հպված մի մրսկան , աշնանային մեղու։ Անզորությամբ թափահարում էր ծաղկասեր թևերը։ Նա էլ է ինձ պես անորոշության մեջ կորցրել հարազատ ճանճաշխարհի մոտ տանող ճամփան։ Չի գտնելու։ Ես ու մեղուն այս պահին նման ենք իրար։
Հռիփսիմե Հովհաննիսյան