ԱՄՆ-ի նախագահական ընտրություններում Դոնալդ Թրամփի հաղթանակը չի փոխի վերաբերմունքը ուկրաինական ճգնաժամի նկատմամբ՝ հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։ «Վաշինգտոնի սկզբունքային վերաբերմունքը ուկրաինական և նույնիսկ եվրոպական հարցերի նկատմամբ չի փոխվի այն առումով, որ Վաշինգտոնը միշտ կձգտի իր վերահսկողության տակ պահել այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում ՆԱՏՕ-ամերձ և բուն ՆԱՏՕ-ի տարածքում»,- ընդգծել է նա։               
 

Հիմ­քեր ու­նեմ Նի­կոլ Փա­շի­ն­յա­նին մե­ղադ­րե­լու կամ առն­վազն կաս­կա­ծե­լու պե­տա­կան դա­վա­ճա­նու­թ­յան մեջ

Հիմ­քեր ու­նեմ Նի­կոլ Փա­շի­ն­յա­նին մե­ղադ­րե­լու կամ առն­վազն կաս­կա­ծե­լու պե­տա­կան դա­վա­ճա­նու­թ­յան մեջ
17.11.2020 | 01:08

ՀՀ գլ­խա­վոր դա­տա­խազ Ար­թուր Դավ­թյա­նից, Ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան ծա­ռա­յու­թյան տնօ­րեն Ար­մեն Ա­բա­զյա­նից, ՀՀ հա­տուկ քնն­չա­կան ծա­ռա­յու­թյան պետ Սա­սուն Խա­չատ­րյա­նից, Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյան գլ­խա­վոր դա­տա­խազ Մհեր Ա­ղա­ջա­նյա­նից, նախ և ա­ռաջ, պա­հան­ջում եմ պար­զել, թե Շու­շին ինչ­պե՞ս է հան­ձն­վել թշ­նա­մուն, պար­զել բո­լոր ման­րա­մաս­նե­րով:


Ար­ցա­խի բեր­դա­քա­ղաք Շու­շին, գտն­վե­լով բար­ձուն­քում, միայն իր դիր­քով (նե­րա­ռյալ` Շու­շի մուտքն ա­պա­հո­վող ճա­նա­պարհ­նե­րը և այդ ճա­նա­պարհ­նե­րի նկատ­մամբ հս­կո­ղու­թյու­նը) ար­դեն իսկ ու­նե­նա­լով ռազ­մա­վա­րա­կան ա­ռա­վե­լու­թյուն, թշ­նա­մուն կա­րող էր հան­ձն­վել մի­միայն հետևյալ պատ­ճառ­նե­րից մեկ­նու­մե­կի կամ, միա­ժա­մա­նակ, մե­կից ա­վե­լիի առ­կա­յու­թյան պա­րա­գա­յում.
1. ՀՀ վար­չա­պե­տի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի, Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյան նա­խա­գահ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի` Ար­ցա­խի զին­ված ու­ժե­րի գե­րա­գույն հրա­մա­նա­տա­րի, կամ Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյան պաշտ­պա­նու­թյան բա­նա­կի հրա­մա­նա­տար Մի­քա­յել Ար­զու­մա­նյա­նի, կամ Շու­շիի պաշտ­պա­նու­թյունն ան­մի­ջա­կա­նո­րեն ի­րա­կա­նաց­նող հրա­մա­նա­տա­րա­կան կազ­մի կող­մից հան­ցա­վոր ան­փու­թու­թյան, ան­կազ­մա­կերպ­վա­ծու­թյան, էա­կան բաց­թո­ղում­նե­րի, վճ­ռո­րոշ սխալ­նե­րի:
2. Վե­րոն­շյալ պաշ­տո­նյա­նե­րի կամ նրան­ցից մեկ­նու­մե­կի կող­մից պե­տա­կան դա­վա­ճա­նու­թյան:
3. Թշ­նա­մու ու­նե­ցա­ծի հա­մե­մատ, Շու­շիի պաշտ­պա­նու­թյունն ի­րա­կա­նաց­նող­նե­րի զեն­քի, զի­նամ­թեր­քի, ռազ­մա­կան տեխ­նի­կա­յի քա­նա­կա­կան կամ (և) ո­րա­կա­կան էա­կան, վճ­ռո­րոշ ան­բա­վա­րա­րու­թյան:
4. Թշ­նա­մու ու­նե­ցա­ծի հա­մե­մատ, Շու­շիի պաշտ­պա­նու­թյունն ի­րա­կա­նաց­նող զին­ծա­ռա­յող­նե­րի ու կա­մա­վո­րա­կան­նե­րի քա­նա­կի էա­կան, վճ­ռո­րոշ ան­բա­վա­րա­րու­թյան:
Հնա­րա­վոր մյուս պատ­ճա­ռը` Շու­շիի պաշտ­պան­նե­րի հա­մե­մատ թշ­նա­մու զին­ծա­ռա­յող­նե­րի մար­տա­կան ո­գու և ռազ­մա­կան պատ­րաստ­վա­ծու­թյան գե­րա­զան­ցու­մը, բա­ցա­ռում եմ, սա­կայն ե­թե պարզ­վի, որ Շու­շին հան­ձն­վել է նշ­ված գե­րա­զան­ցու­թյան պատ­ճա­ռով, խն­դիր կա­ռա­ջա­նա պար­զե­լու այդ պատ­ճառ­նե­րը:


Պա­հան­ջում եմ հա­րու­ցել քրեա­կան գործ և պար­զել` ե­թե Շու­շին թշ­նա­մուն հան­ձն­վել է նրա ու­նե­ցա­ծի հա­մե­մատ, Շու­շիի պաշտ­պան­նե­րի զեն­քի, զի­նամ­թեր­քի, ռազ­մա­կան տեխ­նի­կա­յի քա­նա­կա­կան կամ (և) ո­րա­կա­կան էա­կան, վճ­ռո­րոշ ան­բա­վա­րա­րու­թյան, կամ (և) Շու­շիի պաշտ­պա­նու­թյունն ի­րա­կա­նաց­նող զին­ծա­ռա­յող­նե­րի ու կա­մա­վո­րա­կան­նե­րի քա­նա­կի էա­կան, վճ­ռո­րոշ ան­բա­վա­րա­րու­թյան պատ­ճա­ռով, ե­թե Շու­շին 2020 թ. նո­յեմ­բե­րի 5-ին, 6-ին կամ 7-ին գտն­վում էր օր­հա­սա­կան վի­ճա­կում, այ­սինքն` վե­րոն­շյալ ան­բա­վա­րա­րու­թյան (ան­բա­վա­րա­րու­թյուն­նե­րի) հետևան­քով թշ­նա­մին ցան­կա­ցած պա­հի կա­րող էր ներ­խու­ժել քա­ղաք, ա­պա ՀՀ վար­չա­պե­տի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը` Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյան անվ­տան­գու­թյու­նը ե­րաշ­խա­վո­րող Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան ղե­կա­վա­րը, և ԱՀ նա­խա­գահ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյանն ին­չու՞ Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի քա­ղա­քա­ցի­նե­րին, հան­րու­թյա­նը, մեր ողջ ժո­ղովր­դին ժա­մա­նա­կին չեն ներ­կա­յաց­րել ի­րա­կա­նու­թյու­նը, և.
1. հան­դես չեն ե­կել հրա­պա­րա­կա­յին մար­տա­կո­չով, և Շու­շիի բա­վա­րար պաշտ­պա­նու­թյունն ի­րա­կա­նաց­նե­լու հա­մար ան­հա­պաղ չեն կազ­մա­կեր­պել անհ­րա­ժեշտ քա­նա­կի կա­մա­վո­րա­կան­նե­րի հա­վա­քագ­րում, հան­դեր­ձա­վո­րում, հա­մա­պա­տաս­խան զի­նում և Շու­շի տե­ղա­փո­խում:
2. Չեն հանձ­նա­րա­րել կամ հրա­մա­յել հա­մա­պա­տաս­խա­նա­բար ՀՀ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րա­րին և ԱՀ Պաշտ­պա­նու­թյան բա­նա­կի հրա­մա­նա­տա­րին` զին­կո­մի­սա­րիատ­նե­րի մի­ջո­ցով ան­հա­պաղ ի­րա­կա­նաց­նել զի­նա­պարտ հա­մա­պա­տաս­խան ան­ձանց պար­տա­դիր զո­րա­կոչ, ա­պա­հո­վել նրանց հան­դեր­ձա­վո­րու­մը, զի­նու­մը հա­մա­պա­տաս­խան զեն­քով ու ռազ­մա­կան տեխ­նի­կա­յով, ինչ­պես նաև Շու­շի տե­ղա­փո­խու­մը:
3. Շու­շին փր­կե­լու հա­մար գոր­ծի չի դր­վել նրա­նից ոչ հե­ռու, Սյու­նի­քում գտն­վող, բա­վա­կա­նա­չափ սպա­ռա­զին­ված 1-ին բա­նա­կա­յին կոր­պու­սը:
Ե­կեք մի պահ մտա­ծենք, թե նման ի­րա­վի­ճա­կում ինչ­պե՞ս կվար­վեր լու­սա­հո­գի Վազ­գեն Սարգ­սյա­նը։


Հաշ­վի առ­նե­լով, որ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, լի­նե­լով Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյան անվ­տան­գու­թյան ե­րաշ­խա­վոր Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան ղե­կա­վա­րը, և Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նը, լի­նե­լով ԱՀ ղե­կա­վա­րը, չէին կա­րող չգի­տակ­ցել Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյան հա­մար ի­րենց վե­րոն­շյալ ան­գոր­ծու­թյան ճա­կա­տագ­րա­կան հետևանք­նե­րը (Շու­շիի գրա­վու­մը գրե­թե ան­խու­սա­փե­լի էր դարձ­նում թշ­նա­մու կող­մից մայ­րա­քա­ղաք Ստե­փա­նա­կեր­տի, այ­նու­հետև ողջ Ար­ցա­խի գրա­վու­մը), նաև նկա­տի ու­նե­նա­լով, որ ինչ­պես ի­րենք, այն­պես էլ ՀՀ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րա­րու­թյու­նը, Ար­ցա­խի Պաշտ­պա­նու­թյան բա­նա­կը, ՀՀ ՊՆ մա­մու­լի քար­տու­ղար Շու­շան Ստե­փա­նյա­նը, ՊՆ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ հան­դես ե­կող Արծ­րուն Հով­հան­նի­սյա­նը, մա­սամբ նաև` ԱՀ նա­խա­գա­հի մա­մու­լի քար­տու­ղար Վահ­րամ Պո­ղո­սյա­նը միաս­նա­բար, կար­ծում եմ, կազ­մա­կերպ­ված ձևով (այս հան­գա­ման­քը նույն­պես պար­տա­վոր է քն­նու­թյու­նը պար­զել) թաքց­րել են ի­րա­կա­նու­թյու­նը, մաս­նա­վո­րա­պես` թշ­նա­մու կող­մից Շու­շիի գրավ­ման վտան­գը, ա­վե­լին` հան­րու­թյա­նը ներ­կա­յաց­նե­լով հաղ­թա­կան, վար­դա­գույն մի պատ­կեր (ամ­բող­ջը փաս­տագր­ված է ու հրա­պա­րակ­վե­լու է), դրա­նով բթաց­րել են մեր ժո­ղովր­դի վտան­գի զգա­ցո­ղու­թյու­նը, նրա գլ­խի տակ փա­փուկ բարձ դրել ու զր­կել ինք­նա­պաշտ­պա­նու­թյուն կազ­մա­կեր­պե­լու անհ­րա­ժեշ­տու­թյան գի­տակ­ցու­մից, կամ­քից ու վճ­ռա­կա­նու­թյու­նից, ար­ձա­նագ­րե­լով, որ ՀՀ վար­չա­պե­տի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող Նի­կոլ Փա­շի­նյանն իր վե­րոն­շյալ ան­գոր­ծու­թյամբ փաս­տա­ցի օգ­նու­թյուն է ցույց տվել օ­տա­րերկ­րյա պե­տու­թյա­նը Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյան հան­դեպ թշ­նա­մա­կան գոր­ծու­նեու­թյուն ի­րա­կա­նաց­նե­լու հա­մար, տի­րա­պե­տե­լով նաև այլ փաս­տե­րի, հիմ­քեր ու­նեմ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին մե­ղադ­րե­լու կամ առն­վազն կաս­կա­ծե­լու պե­տա­կան դա­վա­ճա­նու­թյան (և ոչ միայն…), իսկ ԱՀ նա­խա­գահ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նին` կու­րո­րեն նրա կամ­քը կա­տա­րե­լու կամ նրան չհա­կադր­վելն Ար­ցա­խի անվ­տան­գու­թյու­նից գե­րա­կա հա­մա­րե­լու և իր ան­գոր­ծու­թյամբ Փա­շի­նյա­նին հան­ցակ­ցե­լու մեջ:


ՀՀ գլ­խա­վոր դա­տա­խազ Ար­թուր Դավ­թյա­նը, ՀՀ ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան ծա­ռա­յու­թյան տնօ­րեն Ար­մեն Ա­բա­զյա­նը, ՀՀ հա­տուկ քնն­չա­կան ծա­ռա­յու­թյան պետ Սա­սուն Խա­չատ­րյա­նը, Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյան գլ­խա­վոր դա­տա­խազ Մհեր Ա­ղա­ջա­նյա­նը ՀՀ և ԱՀ քրեա­կան դա­տա­վա­րու­թյան օ­րենս­գր­քե­րից բխող հա­մա­պա­տաս­խան մի­ջոց­ներ չձեռ­նար­կե­լու պա­րա­գա­յում կրե­լու են անձ­նա­կան պա­տաս­խա­նատ­վու­թյուն: Փա­շի­նյա­նի և Հա­րու­թյու­նյա­նի իշ­խա­նու­թյու­նը հա­վեր­ժա­կան չէ:
(շարունակելի)

Արթուր ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ

Դիտվել է՝ 18569

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ