«Հեծանիվի» ու «տղամարդկային կրծքերի» թեմաները միշտ ակտուալ են, քան՝ գոյաբանական հարցերը, քան՝ Արցախը, քան՝ լուրջ ու կարևոր որևէ բան:
Սա արժեքայնորեն հիվանդացված հանրույթի օրինաչափ վարքն է:
Սա մեր տեղեկատվական հասարակության ու մանկուրտային իրողությունների արժեքաբանությունն է, որին, ի դեպ, մի զգալի մասով աջակցում են նաև տեղեկատվական առումով ենթադրելի գրագետ, սակայն անհատական մեդիա հայպ բռնողները:
Անգամ եթե հրետանային արկը պայթի հրապարակի մեջտեղում, մարդիկ կիջնեն այնտեղ նկարվելու, այլ ոչ թե կփորձեն ինքնակազմակերպվել՝ դիմագրավելու աղետին:
Խնդրին պետք է լուծում տալ՝ այն չառկախելով պայքարողների թվային քանակից:
Ալեն Ղևոնդյան