Պրակտիկայում հաճախ եմ հանդիպում մի իրավիճակի, երբ բավարարվում են «օրենքը հստակ է ձևակերպել» արտահայտությամբ: Սա անչափ վտանգավոր պրիմիտիվիզմ է, սա հիմնովին բացառում է իրավական համակարգային մտածողությունը, ուստի պատահական չէ, որ հենց այդ համատեքստում է հնչում՝ «Ամեն ինչ պարզ է գրված, անգամ չենք էլ պատրաստվում քննարկել» արտահայտությունը:
Պատկերացրեք, որ այս պարզունակ իրավամտածողությամբ ԱՄՆ-ի դատարանները փորձեին մեկնաբանել, թե Սահմանադրությամբ ինչ իմաստ ունի «ընտանիք» եզրույթը: Նախապես ասեմ, որ ԱՄՆ-ի Սահմանադրության մեջ «ընտանիք» տերմինն անգամ չկա, բայց դա չի խանգարում, որ դատարանները բացահայտեն, թե Սահմանադրությամբ ամրագրված արժեքների համատեքստում դա ինչ իմաստ կունենար:
Հ.Գ. Ոմանց դուր է գալիս «կացնով մտածելը», ուստի, օրինակ, փաստաբաններին անասելի հարկերով ծանրաբեռնելը դիտում են սոսկ պարգևավճարի աղբյուր, և թքած թե համակարգային ասպեկտով դա ինչ հետևանքների կհանգեցնի, այդ թվում՝ մի օր էլ կհարվածի իրենց «ազնիվ» ճակատին:
Գևորգ Դանիելյան