Այս դավաճանը ամեն օր փորձում է ինքն իրեն համոզել, որ իր արած հանցագործությունները, ստորությունները և տականքությունները պայմանավորված էին իրական և պատմական Հայաստանների «բախումից» և որ մեր ժողովուրդն, իբր, ընտրություն է կատարել հօգուտ իրական Հայաստանի, որը, ըստ սրա, երաշխավորելու է հանրեւթյան բարեկեցությունը և ապահով ապրելը:
Այս տականքը դիտավորյալ մի կարևոր բան է դուրս թողնում` իսկ իր այդ «իրական» Հայաստանի վերաբերյալ ի՛նչ են մտածում իր սիրելի ադրբեջանցիները և թուրքերը:
Իրականությունն այն է, որ Բաքվի և Անկարայի համար չպետք է գոյություն ունենա նաև «իրական» Հայաստանը, որը նրանց հանար Արևմտյան Ադրբեջան է:
Նիկոլ Անհողը փորձում է բթացնել հայաստանյան կիսագրետ հասարակության ուշադրությունը իրական խնդիրներից` շեղելով նրանց բարեկեցության և ապահովության մասին զառանցանոներով` չպարզաբանելով, թե ինչու՞ իր կառավարման 6 տարում միայն քայլիստ դավաճանախմբի անդամները և լատենտ իշխանամետներն են միայն ապրում բարեկեցիկ ու թուրքերի կողմից ապահովված:
Սույն տականքը խոսելով ապահովության մասին չի բացահայտում, որ պաշտոնական Բաքուն պարտադրում է լուծարել մեր բանակը:
Սույն տականքը չի բացահսյտում, որ իր կառավարման տարիներն այնքան գումար է պարտքով վերցրել, որ ՀՀ ամեն «հպարտ» քաղաքացու ուսերին այս պահին դրված է մոտ 4000 դոլար պարտք, որ իր կառավարման տարիներին պետբյուջեն լցվել է ոչ թե արտադրողի, այլ ՌԴ-ից փախածների գումարներով և ՌԴ-ից բերվածը հայկականի անվան տակ վերավաճառելով , որը նշանակում է, որ հասարակությունը երկար ժամանակ բարեկեցիկ չի ապրելու և Նիկոլը 6 տարում ՀՀ-ում տնտեսությունը չի զարգացրել:
Նիկոլը զառանցելով «իրական» Հայաստանից և ֆորպոստներից չի պարզաբանում, որ եթե Ադրբեջանը Հայաստանը համարում է Արևմտյան Ադրբեջան ու կոնկրետ քայլեր է անում այդ ուղղությամբ բոլոր բնագավառներում` պատմությունը կեղծելուց մինչև սպառազինվելը, ապա ի՞նչ միջազգային երաշխիքներ կան «իրական» Հայաստանը պաշտպանելու ուղղությամբ:
Նիկոլը լավ գիտի` այդպիսի երաշխիքներ Արևմուտքը չի տվել և չի էլ տալու, քանի որ Արևմոււտքը շատ անկեղծ է` նա Հայաստանը մաքրում է ռուսներից Թուրքիային նվիրելու համար, որի մասին Նիկոլը չի կարող չիմանալ:
44-օրյա պատերազմից 4 տարի և Արցախն սմբողջությամբ կորցնելուց մեկ տարի անց դավաճան Նիլոլը որոշել է այս ձևաչափով ներողություն խնդրել հասարակությունից իր հանցանքների համար` այն բարդելով «իրական և պատմական» Հայաստանների սխալ ընկալումների վրա:
Գագիկ ՀԱՄԲԱՐՅԱՆ