«Մի քանի օրից մոռանում ես մրցանակիդ մասին, և մնում է միմիայն հանդիսատեսի գնահատականը»

«ՆՈՒՅՆԱՏԻՊՈՒԹՅՈՒՆՆ ԻՆՔՆԱՏԻՊՈՒԹՅԱՆ ԹՇՆԱՄԻՆ Է»
Շուտով հանդիսատեսի դատին կհանձնվի ՍՈՖԻ ՄԽԵՅԱՆԻ նոր տեսահոլովակը, որի ռեժիսորը Հրանտ Երիցկինյանն է, երաժշտության հեղինակը` Հարություն Տեր-Հովակիմյանը, խոսքերի հեղինակը` Ռուբեն Մխիթարյանը: Երգչուհին պատրաստվում է հաջորդ տարի թողարկել իր նոր` թվով երկրորդ ձայնասկավառակը: Երգերի ընտրության հարցում Սոֆին ակտիվորեն համագործակցում է տարբեր` արդեն հայտնի ու անհայտ հեղինակների հետ, քանի որ կարծում է, որ մշտապես նույն հեղինակի հետ համագործակցելը միօրինակություն կստեղծի իր երգացանկում, և երգարվեստում նոր խոսք ասելու հավանականությունը խիստ կնվազի:
-Սոֆի, երգարվեստում արդեն ամրագրված է Ձեր` ինքնատիպ երգչուհի լինելը, հատկապես երգերի ոճային ընտրության, բեմական պահվածքի, ինչպես նաև Ձեր վերջին` «Որտե՞ղ գտնեմ» տեսահոլովակում նաև մարտարվեստին տիրապետելու շնորհիվ: Հանդիսատեսին մշտապես զարմացնելու քաղաքականությո՞ւն եք որդեգրել:
-Երգարվեստում նույնատիպությունն ինքնատիպության թշնամին է. եթե չլինես ինքնատիպ, կլինես շարքային: Իսկ ինքնատիպ լինելու համար պետք է շարունակ աշխատես թե՛ նոր երգերի, թե՛ բեմական նոր կերպարներ ստեղծելու վրա: Համոզված եմ, որ եթե մեկ անգամ հաջողություն ես ունենում, ուրեմն նոր և ավելի մեծ հաջողություններ էլ կարող ես ունենալ, եթե, իհարկե, չբավարարվես նվազագույնով: Ուրախությամբ պետք է նշեմ, որ այս տեսահոլովակիս հաջողությունը փաստում է հենց հանդիսատեսը: Թող ինքնագովություն չթվա, բայց, դիտելով «Որտե՞ղ գտնեմ» տեսահոլովակը, զգում եմ, որ սյուժեն և դրա մարտական տրամադրվածությունն ու իմ մասնակցությամբ բեմադրվող մարտարվեստը համոզիչ ու հաջողված են: Իսկ այդ արդյունքին հասնելու համար ես ջանք չեմ խնայել` երեք ամիս հաճախելով ներկայացվող սպորտաձևի պարապմունքներին և ստանալով բազմաթիվ կապտուկներ ու քերծվածքներ:
-Տեսահոլովակից հետո կյանքում մարտարվեստ կիրառելու առիթներ չե՞ն եղել:
-Այս տեսահոլովակը, կարծես, շրջադարձային եղավ իմ կյանքում: Գրեթե ամեն օր ընկերներս կամ պարզապես ծանոթ մարդիկ ինձ հարցնում են` Սոֆի, այսուհետ զգո՞ւյշ պետք է լինենք քեզ հետ շփվելիս: Շատերը կարծում են, թե ագրեսիվ եմ դարձել և ձեռք բերածս մարտարվեստի փորձը կյանքում կիրառելու առիթը երբեք բաց չեմ թողնի: Բայց դա ընդամենը տեսահոլովակում էկրանավորած իմ կերպարն է: Իհարկե, ուրախ եմ նաև այդ «զգուշավորության» համար, քանի որ դա խոսում է այն մասին, որ տեսահոլովակն այնքան իրական ու հաջողված է, որ բոլորը հավատացել են իմ կերպարին:
-Չե՞ք մտածում միջազգային շուկա դուրս գալու մասին: Եվ ո՞րն է այն խանգարիչ հանգամանքը, ինչը մեր երգարվեստի ներկայացուցիչներին թույլ չի տալիս միջազգային շուկա դուրս գալ:
-Անկեղծ ասած, առանձնապես չեմ ձգտում միջազգային շուկա դուրս գալ և չեմ երազում հայտնվել, օրինակ, Հոլիվուդում: Միջազգային շուկա դուրս գալու համար չափազանց մեծ գումարներ և, իմ համոզմամբ, նաև պատահական հաջողություն է պետք: Աշխարհում գրեթե չկա մի երկիր, որտեղ հայ չլինի, և եթե մենք ճանաչված ու սիրված լինենք անգամ միայն մեր հայրենակիցների շրջանում, արդեն մեծ հաջողություն է:
-«Ազգային երաժշտական մրցանակաբաշխություն- 2008»-ին մասնակցելո՞ւ եք:
-Դեռ չեմ որոշել` կմասնակցեմ որևէ անվանակարգո՞ւմ, թե՞ կլինեմ ուղղակի մրցանակաբաշխության հյուր: Բայց ուզում եմ շեշտել, որ եթե անգամ չմասնակցեմ, պատճառն, ի տարբերություն մեր երգարվեստի ներկայացուցիչներից շատերի, իմ` ժյուրիի կազմից վիրավորված լինելը չէ: Ես վիրավորված չեմ ոչ ոքից և կարծում եմ, որ մրցանակներով չեն պայմանավորված մեր հետագա գործունեությունն ու հաջողությունը: Հավատացնում եմ` մի քանի օրից մոռանում ես մրցանակիդ մասին, և մնում են միմիայն հանդիսատեսի գնահատականն ու ջերմությունը, այսինքն` ամենամեծ մրցանակը:
-Կարծում եք` մեր երգիչներն անհի՞մն են վիրավորվում այդ մրցանակաբաշխության կազմակերպիչներից, և իսկապե՞ս արդար ու ճիշտ սկզբունքներով են հանձնվում մրցանակները:
-Ես գիտեմ, որ երբեք որևէ խոսակցություն բոլորովին անհիմն չի առաջանում, այլ հարց է, թե այդ խոսակցության քանի տոկոսն է ճշմարտություն, քանիսը` նախանձի արդյունք կամ ինքնահավանությունից կուրացած, բայց ողջ տարին գրեթե չաշխատած մարդկանց անտեղի բողոք: Ես բողոքական չեմ և սիրում եմ կատարածս աշխատանքով ապացուցել իմ կարողություններն ու արժանիքները, իսկ մրցանակաբաշխությունների ժամանակ դրանք կարող են և՛ գնահատվել, և՛ չգնահատվել։ Ի վերջո, հանդիսատեսը շատ լավ նկատում ու հասկանում է բոլորիս կատարած աշխատանքն ու մատնանշում տվյալ մրցանակի ճիշտ հասցեատիրոջը:
-Հավատո՞ւմ եք, որ յուրաքանչյուր մարդու, հատկապես արվեստագետի կյանքում կա աստեղային ժամ:
-Այո: Բոլորս էլ ունենում ենք հաջողություններ կամ անհաջողություններ, բայց կյանքում գալիս է մի պահ, երբ դու իսկապես փայլում ես ու հայտնվում բոլորի ուշադրության կենտրոնում: Հուսամ, որ իմ աստեղային ժամը դեռ առջևում է, բայց չեմ դժգոհում նաև ներկայիս հաջողություններից:
-Պատահո՞ւմ է, որ պայքարում են գիտակցությունն ու սիրտը:
-Իհարկե:
-Եվ հաղթում է….
-Ասում են` եթե ուզում ես չսխալվել ու ճիշտ տարբերակն ընտրել, պետք է կարողանաս համատեղել գիտակցությանդ ու սրտիդ թելադրանքը, բայց, իհարկե, միշտ չէ, որ հաջողվում է: Մինչ այժմ, բարեբախտաբար, լուրջ խնդիրներ չեմ ունեցել, որոնց ժամանակ պայքարեին այդ երկուսը, պարզապես փորձում եմ որոշում կայացնելուց հետո այլևս չքննարկել ու չանդրադառնալ տվյալ հարցի ճիշտ կամ սխալ լուծմանը:
Զրուցեց Արմինե ԳԱՍՊԱՐՅԱՆԸ

Մեկնաբանություններ