Արևմտյան Հայաստանի Ակն գավառի համանուն քաղաքից և Ապուչեխ գյուղից սերել են բազմաթիվ ազգանվեր ամիրայական գերդաստաններ, որոնք, նախ, արտագաղթում էին և հաջողության հասնում Կ․ Պոլսում ու Եգիպտոսում։ Բայց երբ խելացիներն ու ձեռնհասներն արտագաղթում են, մնում են տխմարները, և մեր պատմությունը վերջիններիս մասին է:
Ապուչեխի ձորից փչում էր ուժեղ և ավերիչ քամի, և գյուղացիները որոշում են դրա դեմն առնել: Բայց տեղի է ունենում զանգվածային հիմարության բռնկում. ձորի լայնքը չափում են և որոշում… թղթե պատվարով քամու հոսքի ընթացքը փակել: Փայտե հսկա շրջանակ են պատրաստում և գյուղում եղած ամբողջ թուղթը փակցնում: Չի բավականացնում, գնում, թուղթ են խնդրում շրջակա գյուղերից: Բնականաբար, թղթե պատվարն օգուտ չի տալիս ու պատառոտվում է: Բայց ապուչեխցիներն ստանում են վիրավորական մականուն` «թուղը պակաս», ինչը հավասարազոր է խելապակասին:
Այսօր մեզ մոտ այդպես չէ՞. խելացիները, գործունյաները, ձեռնհասները, աչքաբացներն արտագաղթել են, մնացել են «թուղթը պակասները»: