Վալոդի ղշերը

Գոնե իմ սերունդը հիշում է Լենինի հրապարակն ու նրա հայտնի աղավնիները, որոնք ժողովրդի գիտակցության մեջ նստած էին որպես Վալոդի ղշեր:
ՈՒրեմն էսօր գործի գալիս դեմս էս ղշերն ելան ու անկախ ինձնից մտածեցի` էս ինչքա՜ն
արմանք-զարմանք բան ես, կյանք:
Դեռ մինչև երեկ անմահ թվացող Վալոդը չկա, մինչդեռ նրա ղշերը կան:

Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ

Հ.Գ. Ի միջի այլոց Նոյն էլ չկա, թեպետ աչքիս պատրաստվում է... գալ: Համենայն դեպս պատրաստ եղեք:

Հեղինակի նյութեր

• Գիտեմ, որ սիրտ չունեք, բայց թե․․․
• Մշակույթի գլխին կանգնած բորենիները
• «Բարի լույս, հայեր» շարքից
• Էս կողմերի արջը ես եմ
• Շարունակվող լեհական ընթերցումներ
• Մեր հայ-լեհական հարսանիքը
• Խորը ծալքէջերով դյութական Պոլիսը
• Ամեն տան մեջ ի՛ր կանթեղը պիտի վառվի
• Երեկ ես հանդիպել եմ․․․ ԱՍՏԾՈՒՆ
• Մայիս Մխիթարյանի Սողոմոն Թեհլիրյանը
• Լուսե սպասումների սեպտեմբեր
• Հուսանք
• Մի՛ մտեք այդ անեծքի տակ
• Մենք ենք, մեր անտարբերությամբ
• Եթե
• Եվ նորից արձանագրենք
• Մալխասը հաղթում է ու պահանջում Հայոց Եռագույնը
• Ալեքսանդրա Գրիգորյանի ֆանտաստիկ հաղթանակը
• Երբ մարտնչող անգրագիտությունն է կառավարում
• Ընթացքդ հարատև, «Փյունիկ»

Մեկնաբանություններ