Կարմիր տեսիլք

Թուրքին թվում է, թե Արցախն անուղղելի հաշմված արարած է և կարելի է ջարդել նրա մնացած ոսկորները:

Ռուսին թվում է, թե Արցախը որբ ու վտիտ երեխա է և կարելի է «անմեղ» օյիններ խաղալ նրա գլխին՝ մինչեւ կառնի իր պողպատ բռան մեջ:

Եվրո-ամերիկացուն թվում է՝ Արցախը անհույս մուրացկան է և նրան կարելի է սիրաշահել խոսքով ու մանրադրամով:

Հայ իշխանավորին թվում է՝ Արցախը ական է իր ոտքի տակ, նաև՝ անցյալի մնացուկ-կոշտուկ է և հարկ է նրան հատել Հայոց երկրից:

Արցախահային թվում է՝ հայրենի եզերքը դավադրության զոհ է և նրան հետապնդում են անգամ յուրային սինլքորները:

Հայ քաղքենուն թվում է՝ ինքն Արցախի հետ աղերսներ չունի և կարող է շրջվել նրա տառապանքից:

Դիտորդին թվում է՝ Արցախը պաշարված է խոր թշնամանքով և զուրկ է մարտնչելու կորովից ու կամքից:

Աշխարհին թվում է՝ Արցախը սեւ բիծ է իր կնճռոտ դեմքին և այն մաքրելի է Վերազգային օթյակի ացետոնով:

Աստծուն թվում է՝ Արցախը ջերմեռանդ չի պաշտում իրեն և նրա հավատը տարտղնված է ժամանակի նեխող ջրերի մեջ:

Պատկերն այդ հառնում է ինչպես կարմիր տեսիլք՝ արնալիք ջրերի վրա ծավալվող:

Իրականությունը ինքը տեսիլք է՝ մեր կյանքի ներսում չարագուշակ փռված: Ասում եմ կոչյալ կանխասացողի հեռատեսությամբ. մահամիրաժն այդ կչքանա անհետ, երբ Արցախը վերստին մռնչա այն ուժով, որ տրված է իրեն հարատևության ասպազեն որպես: Եվ այդու նրան դարձյալ կպատվեն ամեն թուրք ու ռուս, հայերը բոլոր, եվրո-ամերիկացին, աշխարհն ու Աստված:

Հրանտ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ