Սա ո՛չ գյուղացի է, ո՛չ քաղաքացի, սա թևքով է բերանը սրբում, սա՜…

Զարմանում է, որ Սերժ Սարգսյանի «նման անլուրջ մարդը երկիր է ղեկավարել»:
Բայց մենք ինչքա՜ն ենք զարմանում, երբ թևով ես սրբում քիթ ու բերանդ...
Միշտ հիշում եմ` «Նշխարներ Արցախի բանահյուսության» հատորներից մեկում մի զրույց
կա.
«Երկու գյուղացի գյուղամիջում խոսում են, նկատում են մի ածանոթ մարդու, որ ջուր է
խմում:
-Մի նայի՛, էս մարդը գյուղացի՞ է, թե՞ քաղաքացի:
-Թե որ էս մարդը քաղաքացի լիներ, ջուր խմելուց հետո թաշկինակով բերանը կսրբեր, թե
որ գյուղացի լիներ, արխալուղի փեշով բերանը կսրբեր:
Ա՜, սա ո՛չ գյուղացի է, ո՛չ քաղաքացի, սա թևքով է բերանը սրբում…»:

Զարմանալու այնքա՜ն բան կա:
2020 թվականին` սեպտեմբերի 27-ին, Ազգային ժողովի արտահերթ նիստում, երբ
քվեարկեցին, որ ինքը գերագույն հրամանատար է, այնքան ոգևորվեց, ասաց, դե գիտեք
Ադրբեջանը ծանր սպառազինությամբ` հրետանի, հետևակ.....դե ինչ որ է, հարձակվել է
Արցախի վրա...
Այնքա՜ն բան կա զարմանալու...
Ցավոտ է, շա՜տ ցավոտ, բայց իրականությունն է, ես այդպես էլ մարդկանց չեմ հասկացել:
Մարդիկ ինձ չէին հասկանում:
Կարծում էին Սերժին եմ պաշտպանում:
Անգամ մտերիմներս չէին հասկանում:
Անգամ հարգարժան մի մտավորական ասաց`
-Ախր դու խելացի ես շատ, դու ինչպե՞ս ես Սերժին պաշտպանում: Ինչքան էլ բացատրում
էի, թե Սերժին չէ՛, հայրենիքն եմ պաշտպանում, միևնույն է` չէի հասկացվում:
2018-ի ապրիլի23-ին մտերիմ ընկերուհիս զանգեց, թե`
-Շնորհավորում եմ:
-Ի՞նչը,- հարցրի զարմացած:
-Սերժը հրաժարական է տվել...
-Նիկոլը հայրենիքդ կծախի, նոր կհասկանաս` ինչ է Սերժի հրաժարականը:
-Հա՜, հա՜, հա՜,- հնչեց նրա հոմերական ծիծաղը:
2018-ի օգոստոսին, Արզնիի առողջարանոցներից մեկում, մարդիկ ո՜նց էին հիացած:
«Քաջ Նազարը» ձեզ օրինակ:
Պատմում էին ու պատմում:
Կարողացածիս չափով հակադարձում էի:
Ավա՜ղ, հիպնոսած էին:
Հեռացա ներքին զայրույթով:
Մարդիկ մտածում էին, թե տղաներս լավ աշխատանքի են, դրա համար եմ այդպես
պաշտպանում եմ:
Հաջորդ օրը մի բիզնեսմեն տիկին, որ արտասահմանում խանութներ ուներ, հարցրեց.
-Տղաներդ ի՞նչ են աշխատում:
-Ավագ որդիս ազատամարտիկ է, երկրորդ կարգի հաշմանդամ:
-Բա, փոքր տղա՞դ ինչ է անում:
-Բժիշկ էր… Հանգչում է Եռաբլուրում:

Կինը ծնկաչոք իջավ իմ առաջ:
Ներողություն է խնդրում:
-Ես կարծեցի , թե տղաներդ լավ աշխատանքի են, որ թանկարժեք առողջարանում եք…
Ասացի`
-Քրոջս աղջիկն է ինձ ստիպելով ուղարկել հանգստանալու:
Շրջապատում հավանաբար ընկալեցին, որ Սերժին չեմ պաշտպանում, այլ հայրենիքը:
Պաշտպանում էի, որովհետև գիտեի Նիկոլի «կողմնորոշումը» առ Արցախ:

Ժաննա ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ
Հերոսածին մայր

Մեկնաբանություններ