Լուսանկարում ջրհեղեղից տուժած ճանապարհները վերականգնելու համար քարտեզի վրա բացատրություններ տվողը «Ճանապարհ» ընկերության տնօրեն, 2000-2009թթ. Լինսի հիմնադրամի «Ճանապարհաշինության ԾԻԳ» ՊՀ տնօրեն Էդուարդ Բեզոյանն է՝ «նախկիններից» ամենանախկինը։

Իրականում ես շատ ուրախ կլինեի, եթե Հայաստանում գործեին ոչ թե քաղաքական կոնյուկտուրայի և հավանական ֆինանսական աջակցության վրա հիմնված ու իրենց որպես արևմտամետ կամ ռուսամետ, իսկ որ ավելի վատ է` հայակենտրոնի անվան տակ «-մետ» «վաճառող» ուժեր, այլ իրական` քաղաքակրթական ընտրությամբ արևմտամետ, ռուսամետ և հայաստանակենտրոն ուժեր, որոնք, իրենց քաղաքակրթական ընտրությամբ, իրապես կարող են Հայաստանի համար ճանապարհ նախանշել։

-Գնանք Արփենիկ Չարենցի գերեզմանը տեսնենք,-ասում է ընկերս՝ Սուրենը: Արփենիկ Չարե՜նց...

Մեր ամենամեծ թշնամին թմբիրն է։ Այն թուրքից էլ վտանգավոր է: Ցավոք, պետք է ասեմ, որ մեծ տոկոս են կազմում այն մարդիկ, ովքեր չտեսնելու են տալիս մարտահրավերները, ավելին, կարծում են, թե սա գլոբալ խաղի մի մասն է, ու ո՛չ մեր պետությունն է վտանգված, ո՛չ էլ՝ մեր ազգի գոյությունը: Եթե այդպես մտածեր նաև Նժդեհը, ապա այսօրվա Հայաստանը չէր լինի այնպիսին, ինչպիսին կա կամ ընդհանրապես չէր լինի:

Ֆրանսիական հեղափոխության արդյունքում կազմաքանդվեցին հին կարգերը և Ֆրանսիան, դե յուրե, միապետականությունից վերածվեց հանրապետության՝ ազատ և հավասար քաղաքացիների համար։ Հավանաբար շատերը կտարակուսեն, թե մեր երկիրն ինչ կապ ունի միապետության հետ և ՀՀ կոչված սուբյեկտը միապետություն է:

Հայությունը ներկա պահին դադարել է միասնական ազգային «երգչախումբ» լինելուց. խումբը ներսից պառակտված ու ներհակ է, այնտեղից աններդաշնակ, իրար խլացնող, ծղրտան ու օտարալադ ակորդներ են ելնում վեր:

2018-ի հեղաշրջումից հետո նոր «նավավարները», քամի ցանելով, հին հակառակորդներին «փռեցին ասֆալտին», «ծեփեցին պատերին»:

Եվ ի՞նչ մնաց մեզ ապրելու, ախր, վայ թե բան չմնաց (սոսկ շնչելը չեմ ակնարկում, ողջ լինելը դեռ ապրել չի)․․․

Վեր բարձրացեք ձեր սին պատրանքներից ու վախերից և հասեք Իմ ուրախությանը:

Դատաւո՛ր արդար, յորժամ գաս փառօք Հօր՝ դատել զկենդանիս եւ զմեռեալս, մի՛ մտաներ ի դատաստան ընդ ծառայի Քում, այլ փրկեա՛ զիս ի յաւիտենական հրոյն եւ լսելի՛ արա ինձ զերանաւէտ կոչումն արդարոց յերկնից արքայութիւնդ. եւ ողորմեա՛ Քո արարածոց եւ ինձ՝ բազմամեղիս: