1879 թ. Բայազետում սպանվել է 1400 Հայ: 1876 թ. Ալաշկերտի 122 գյուղերից 111-ը հողին են հավասարեցնում սպանում բոլոր բնակիչներին: 1894 թ. Սասունում սպանվել է 12 000 հայ:

1915 թվականի հունիսի 2, գիշեր: Զոհրապը Թալեաթ փաշայի և Հալիլ բեյի հետ էր. թղթախաղ էին խաղում:

Ուկրաինայի, Ուզբեկստանի ԽՍՀ-ների պետանվտանգության ժողովրդական կոմիսարիատները գլխավորելու կողքին եթե հավասարության սկզբունքով դիտարկում ենք նաև Վրաստանի մաս կազմած Աբխազիայի Ինքնավար Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության ՆԳԺԿ-ի թիվ մեկ դեմք լինելը, ստացվում է, որ առանձին վերցրած մեկ երկրի պետանվտանգության համակարգի պատմության մեջ խորհրդային անվտանգության գեներալ-լեյտենանտ Հմայակ Քոբուլովը երեք հանրապետության համապատասխան կառույց ղեկավարած միակ գործիչն է։

(Մայան Սևակի առաջին կինն էր և, ի դեպ, իմ դիպլոմային աշխատանքի ղեկավարը, ում տանը ես, բացի դիպլոմային աշխատանքը մշակելուց, շատ հետաքրքիր ու հաճելի երեկոներ եմ ունեցել… Մայայի համար Պարույրը մեծություն էր ու այդպիսին էլ մնաց։ Որպես ամուսիններ՝ բաժանված, բայց հոգով՝ անբաժան: Մայայի ծնողները սիրով էին ընդունում իրենց փեսային, որ հինգ տարի ապրեց նույն հարկի տակ՝ որպես հարազատ զավակ, և այնուհետև, որքան էլ տարօրինակ է, այդպիսին էլ մնաց ողջ կյանքում։ Վարդան Մարկիչը՝ այդ ծանրակշիռ թերապևտը, սիրում էր որսորդությամբ զբաղվել, Անահիտ մայրիկն ազնվական կին էր: Պարույրը Մադոննա էր անվանում նրան):

Երեկ ստացել եմ ՀՀ ԿԳՄՍ նախարարության տեսչական մարմնի հերթական գրությունը` Գյումրու տարբեր դպրոցներում տիրող բարդակի վերաբերյալ. մաս-մաս ձեզ եմ ներկայացնելու այդ փաստաթուղթը։

Հեռուստատեսային ֆիլմերի «Երևան» ստուդիայի տնօրեն, վաստակավոր լրագրող, մեր ընտանիքի լավ բարեկամ Վլադիմիր Մուրադյանից լսեցինք, որ նկարահանում են Մուշեղ Գալշոյանի «Ձորի Միրոն» վիպակը (սցենարի հեղինակ՝ Մուշեղ Գալշոյան, ռեժիսոր՝ Ժիրայր Ավետիսյան, օպերատոր՝ Լաերտ Պողոսյան, Միրոյի դերում՝ Սոս Սարգսյան): Խորհրդային տարիներին այդ թեմայով ֆիլմ նկարահանելը դյուրին չէր, Վլադիմիր Մուրադյանը պատմեց, թե որքան Մոսկովյան դժվարություններ են հաղթահարել:

Մի անգամ, երբ ես իմ աշխատանոցում էի, խոհարարը եկավ, թե ոսկե զարդերով կառք կա կանգնած դռանը և քեզ են հարցնում: Վար իջա` տեսնեմ, կայսեր արարողապետ Իսմայիլ Ջանանի բեյը, որ կառքի միջից թույլատվություն խնդրեց նկարներս տեսնելու:

1978 թվականի ապրիլյան գարնանային անմոռանալի օր (ապրիլի 27)։ Ղողանջեց «Արագած» թերթի խմբագրության ներքին հեռախոսը․ ՀԿԿ Արագածի շրջկոմի առաջին քարտուղար Թելման Մելքոնյանը թավ ձայնով․ -Լիզա, այսօր նշանավոր հյուրեր կունենաք։

«ԻՄ ԸՆՏԱՆԻՔԸ ԻՄ ՃԱՄՊՐՈՒԿՈՒՄ Է» մոնոներկայացումով հանդես եկավ թատրոնի և կինոյի ճանաչված դերասանուհի, ռեժիսոր, Սոս Սարգսյանի անվան Համազգային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Նարինե Գրիգորյանը։

Վաղամեռիկ բանաստեղծ Պետրոս Դուրյանի գանգոսկրերի հիման վրա ճանաչված գիտնական Անդրանիկ Ճաղարյանը գիտականորեն վերականգնել էր Դուրյանի դիմանկարը։ 1971 թվականն էր, համալսարանի մեծ դահլիճում դրված էր Դուրյանի գիպսե կիսանդրին, Ճաղարյանը ցուցադրում էր իր կատարած դժվարին, բայց հայրենանվեր աշխատանքը։