Պարգևատրվել է ՀՀ մշակույթի նախարարության պատվոգրով` երաժշտարվեստի ասպարեզում ունեցած ավանդի համար: Հեղինակել է բազմաթիվ երգերի խոսքեր: Դասավանդել է Հայաստանի երգի պետական թատրոնում, Մոսկվայի տարբեր ուսումնական հաստատություններում (վոկալ ոճաբանություն): Ներկայումս, ստեղծագործական աշխատանքին զուգընթաց, շարունակում է իր աշխատանքը երգի պետական թատրոնում և վոկալի դասեր է տալիս: ՍՐԲՈՒՀԻ ՍՏԱՄԲՈԼՑՅԱՆՆ այսօր «Իրատես de facto»-ի հյուրն է:

«Իրատես de facto»-ի հյուրն է ՀՀ վաստակավոր արտիստ ԱԼԼԱ ԼԵՎՈՆՅԱՆԸ:

«Իրատես de facto»-ի ընթերցողների ուշադրությանը ներկայացվող այս հակիրճ խոսքս պայմանավորված է թերթի այս տարվա թիվ 28-31 համարներում հրապարակած մատենախոսությանս` պատասխանի իրավունքով, թերթի թիվ 38-39 համարներում հանդես եկած Աշոտ Փիլիպոսյանի «Եղիր գիտունին գերի, մի՛ եղիր անգետին սիրելի…» հոդվածին արձագանքելու հանգամանքով:

Հունիսի 15-16-ին Մհեր Մկրտչյանի անվան արտիստական թատրոնում հանդիսատեսի դատին կհանձնվի Հովհաննես Թումանյանի հեքիաթների հիման վրա ստեղծված «Լինում է, չի լինում. ճամփորդություն Հայաստանում» բեմադրությունը:

Երևանի քաղաքապետարանի ենթակայության № 101 մանկապարտեզի համերգային դահլիճը նորոգվելու է պոլսահայ երգչուհի Սիպիլի աջակցությամբ։ Դեռևս 2012 թվականի սեպտեմբերին երգչուհին Երևանում կազմակերպել էր իր «Սիպիլ» ձայնասկավառակի բարեգործական վաճառքը՝ նպատակ ունենալով հասույթը տրամադրել Երևանի մանկապարտեզներից մեկին։

«Ժողովրդական դիվանագիտության առաքելություն» քաղաքացիական նախաձեռնությունը (հիմնադիր` ազգությամբ էստոնացի Մելիս Կուբիտս) մեկնարկել է «Բոլորն ուղևորվում են Երևան» խորագրով ծրագիրը:

Եթե դուք էլ հեղափոխությունից առաջ հեռագիր տված լինեիք, եթե ձեր անունն էլ Վլադիմիր լիներ, ձեր հեռագիրն էլ կվաճառվեր Քրիստիի աճուրդում 20-30000 ֆունտ ստեռլինգ մեկնարկային գնով:

Վենետիկի ժամանակակից արվեստի բիենալեում ներկայացվել են 150 նկարիչ, 88 ազգային տաղավար: Պաշտոնական բացումը տեղի է ունեցել հունիսի 1-ին:

Առաջին կին տիեզերագնաց Վալենտինա Տերեշկովան շուրջ 30 տարի թաքցրել է «Վոստոկ-բ» տիեզերանավով 1963թ. հունիսի 16-ին դեպի աստղերը իր կատարած եռօրյա արշավի մանրամասները, որոնք կարող էին ավարտվել անհաջողությամբ և հնարավոր էր, որ տիեզերանավը այլևս երբեք չվերադառնար Երկիր:

Ավետիքը չալկին անելով, շունչը բերանին գոլ անելով, քթքթալով շտապում է գյուղամեջ, որ իր բաժին քարին նստի, քարը գոլացնի, պարապ-սարապ դարձած ընկերների հետ շարունակի հերվա աշնան և երեկվա կիսատ զրույցը, բայց ինքը լավ էլ գլխի է, որ էսօր զրույցի նոր թեմա է բացվելու։ Օրենքով առաջինն ինքն էր գյուղամեջ հասնելու, բայց մտածելու բան կար։