«Հայկական երաժշտությունը մաքուր հույզերի անվերջ օվկիանոս է»

Չապլինը մեծ արտիստ լինելուց բացի նաև հումանիստ էր:

Նրա հայտնի «Փոքրիկը» ֆիլմը 1920 թվականների շրջագայությունների ժամանակ հավաքել էր 1 միլիոն դոլլար (այսօր՝ 15 միլիոն) և ամբողջությամբ նվիրաբերել Եղեռնից մազապուրծ եղած մանուկներին...
Անձամբ այցելել է որբանոցներն ու օժանդակել դրանց կառուցմանը:
Ասում են` «Մանուկը» ֆիլմի Ջեքքիի կերպարը կերտվել է հայ որբուկների նմանությամբ...
1965 թ. աշխարհահռչակ հայ կոմպոզիտոր Արամ Խաչատուրյանը հրավիրվել էր Շվեյցարիա այցի՝ որպես միջազգային երաժշտական մրցույթի ժյուրիի թիմի անդամ: Այդ ժամանակ Չարլին 76 տարեկան էր, մեկուսացած կյանքով ապրում էր Ժնևից դուրս գտնվող իր վիլլայում և հազվադեպ էր հյուրեր ընդունում: Զարմանալիորեն, Արամ Խաչատուրյանը Չապլինից հրավեր ստացավ ՝ խնդրելով կոմպոզիտորին հյուրընկալվել իր վիլլայում:
Մի քանի ժամ տևած զրույցից հետո Խաչատուրյանը հարցրեց, թե ո՛րն է նրա տխուր դեմքի գաղտնիքը: Լուռ ժպիտով Չապլինը Խաչատուրյանին տարավ իր առանձնասենյակ, որտեղ բացեց մի պահարան ՝ մի երիտասարդ ջութակահարի ձայնագրություններով լի, որոնց հեղինակը Կոմիտաս վարդապետն էր: Չապլինն ասաց, որ դա իր ամենասիրելիներից է, և լսում է այն, երբ ներքին խաղաղության կարիք ունի: Ձայնագրություններից մեկը նվիրելով Խաչատուրյանին ՝ նա ավելացրեց.
«Կյանքում մենք շատ ենք մտածում, շատ քիչ՝ զգում: Իսկ հայկական երաժշտությունը պարզապես մաքուր հույզերի անվերջ օվկիանոս է ...»:

Թեհմին ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ