Շրջափակված ոգեղենությունը

Արդեն 120 օր Արցախը շրջափակված է ադրբեջանցի զինյալ ու անզեն ելուզակներով, խաղաղապահական պարտականությամբ ռուս դիտորդներով, միջազգային կազմակերպությունների սին հայտարարություններով: Սակայն շրջափակումն առավել սաստիկ բնույթ է ստանում հայ ժողովրդի մեծամասնության անտարբերությամբ, և անգամ՝ որոշ հատվածների գաղտնի ու անթաքույց խրախուսանքով:
Փոքրաթիվ հայրենասերների աղաղակն առայժմ դրական տեղաշարժի չի հանգեցնում: Եվ չի հանգեցնի, քանի որ սա էն իրավիճակն է, որը միայն գործուն քայլերով է հնարավոր բարեփոխել:
ՀՀ-ում առկա քաղաքական ստորությունն ու ճղճիմությունն այսօր գլխավոր խթանն են մեր ներազգային գործընթացներում:
Ներազգայի՞ն… Բայց հիմա կա՞, արդյոք, ազգային գործընթաց ընդհանրապես…
Եվ քանի դեռ ազգը չի շարժվել, հայ ժողովրդի մեծամասնության երկիմաստ հայացքի ներքո, ցավոք, դեռ երկար օրեր է շրջափակված մնալու Արցախը:
Ի՞նչ երեսով են հայ ոչնչությունները հետո նայելու արցախցիներին, երբ նրանք արժանապատվորեն հաղթահարած կլինեն այս ծանր փորձությունը ևս: Էն արցախցիներին, որ դեռ երեկ ամբողջ հայության, որոնց թվում էդ ոչնչությունների, պարծանքն էին ու ոգեղեն շարժիչ ուժը:

Հրանտ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ