Կանգնեցնել է պետք այս ընթացքը, հայե՛ր

«Ակադեմիական» հանդարտությամբ նա հիմա «փուլային» տարբերակով հանձնում է Արցախից մնացած արնաքամ հատվածը:

Հետո՝ «ժողովրդավարական» հեռատեսությամբ կհանձնի «միջանցքն» ու անկլավները՝ հընթացս վերջնականապես չեզոքացնելով ռուսական ներկայությունը:
Հետո... հետո «հայրենասիրական» ճղճղոցով ազգի և հայրենիքի դավաճան կհռչակի Վազգենին, Դալիբալթայանին, Ավոյին, Թաթուլին, Ռոբերտին՝ Աբաջյան և Արցախյան ազատամարտի անխտիր բոլոր նվիրյալներին:
Իսկ հետո...
Իսկ հետո «ազգափրկիչ» իմաստնությամբ ցեղասպանության մեղավոր կհռչակի հայ ժողովրդին և կապամոնտաժի Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիրը՝ վերածելով այն գերժամանակակից մանկական ժամանցային տարածքի, որը կխորհրդանշի մեր երեխաների «ազատ ու երջանիկ» ներկան, ինչպես նաև «Հայաստանի» և թուրք ու ադրբեջանցի եղբայր ժողովուրդների անխախտ բարեկամությունը:
ՈՒ այդժամ իր գաղափարական հավատարիմ զինակցին՝ որը համատեղության կարգով նաև իր կնիԳն է, կասի.
-Ահա՛, այն Հայաստանը, որի մասին մենք երազում էինք 1996-ին և որը մենք ունեցանք:
Կանգնեցնել է պետք այս ընթացքը, ՀԱՅԵ՛Ր:
Ցանկացած գնով... «ակադեմիական փուլում»:

Արգամ ՊՈՂՈՍՅԱՆ

Մեկնաբանություններ