Ահավոր գզվռտոց է․․․ պայքար, թե ով ավելի նողկալի բառերով «կնախշի» մյուսին։ ՈՒ ցավալին գիտե՞ք որն է, որ ոչ մի կողմի գզվռտոցի մեջ չի երևում տառապած, վիրավոր Հայրենիքին օգնելու, օժանդակելու գոնե մի բառ։ Ոչ իշխանությունն է իր տեղում, ոչ էլ «ընդդիմությունը»․․․մեկը մյուսին լավ էլ արժանի են, իսկ այդ իրար բզկտող պայքարում տուժում է երկիրը։ Օր օրի հողեր ենք կորցնում և ապշում ես, երբ լսում ես երկրի առաջին պատասխանատու մարդուն, թե դրանք նրանցն են եղել։

Իմ զենքն իմ գրիչն է, որ ավելի քան 30 տարի «կռվել է» Սիսիանի համար ու հանուն Սիսիանի, որ 30 տարի ծառայել է Սիսիանին՝ անմնացորդ ու ազնվորեն...

Այսօր իմ հայրենի ՏԵՂ գյուղում էի: Ականատես եղա այն սոսկալի իրավիճակին, որում հայտնվել են ՏԵՂ-ի գյուղացիները։ Առանց չափազանցնելու ասեմ` այս արհավիրքի մեղավորները բացառապես ներկայիս գործող ապիկար իշխանություններն են Նիկոլ կոչվածի գլխավորությամբ։

Թյուրքական կոշիկներ լիզելու սիրահար գործակալի համառ և հետևողական ջանքերի շնորհիվ արնաքամ Արցախի 120 000 բնակիչներ մնացել են հրի, սրի ու սովի արանքում...առանց որևէ օգնության ակնկալիքի:

Փաստորեն, էս լեհ բարեկամը` Թոմաս Բուչեկը, մութ կերպար է։ Ի դեպ, պատերազմի օրերին բոլոր մեդիաները իրենից խոսել են առանց հետաքրքրվելու։

ՌԴ առաջարկը ՀԱՊԿ դիտորդներ/խաղաղապահներ ՀՀ առաջնագծում տեղակայելու և ռազմատեխնիկական համագործակցության նոր փաթեթի վերաբերյալ ուշագրավ վիճակ է ստեղծել:

Բանաստեղծը շատ է մտորել, տանջվել Արցախի խնդիրներով՝ շարժումից էլ շատ-շատ առաջ: 1986 թ. Սահյանը ցանկություն հայտնեց Շուշի մեկնելու: Անմիջապես իրագործեցի նրա ցանկությունը: Այդ ժամանակ վերանորոգվում էր Ղազանչեցոց Ս. Ամենափրկիչ եկեղեցին: Սահյանն իր աչքով տեսավ Շուշիի գերեզմանատան ավերված, վանդալիզմի ենթարկված տապանաքարերը, պղծված գերեզմանները…

Հարգելիներս, այսօր (7 ապրիլի-irates.am) Հայ Առաքելական եկեղեցու տոնացույցով Ավագ ՈՒրբաթ է՝ Տիրոջ Խաչելության օրը: Եվ ահա սույն անձը, ում վաղուց եմ հետևում ու նրա կերպարին կասկածում, որոշել է Սուրբ Հարության տոնի նախօրեին իր էջում տեղադրել մեր միջնադարյան մանրանկարչությունից մի նմուշ և հայ ժողովրդին դիմել այսպիսի նսեմացնող տողերով.

Ձևականորեն դեռևս «ՀՀ իշխանություն», իսկ գործնականում «Էրմենիստանի կառավարչություն» կոչվող փողահպատակ խառնամբոխը սահուն կերպով թյուրքահպատակության է գնում՝ իր հետ հպատակության տանելով ձևականորեն դեռևս «Հայաստանի Հանրապետություն», իսկ գործնականում «Էրմենիստանի կուսակալություն» կոչվող տարածքի դյուրահավատ ազգաբնակչությանը: Թյուրքական ուղեղային կենտրոններում խնամքով մշակված և հմտորեն իրականացված.

Ցզի-չանը հարց տվեց Կունֆու ցզիին (Կոնֆուցիոսին)․ - Ո՞րն է բարեհաջող կառավարման գաղտնիքը։ Իմաստասերը պատասխանեց․ - ՈՒշադր լինել 5 առաքինություննեի նկատմամբ և ընդհակառակը՝ 4 արատները վերացնել։ Միայն այդպես կարելի է բարեհաջող կառավարել։