Մանրամասն որոնում (արխիվ)
09.11.2024
 
38 իտալացի պատգամավորներ հայ գերիներին ազատ արձակելու կոչ են արել՝ տեղեկացնում է Tempi-ն։ Իտալիայի կառավարությանը կոչ է արվում պարտավորություն ստանձնել Հայաստանի և Ադրբեջանի հանդեպ տարածաշրջանում խաղաղության համաձայնագրի առնչությամբ և ապահովել դեռևս ադրբեջանական բանտերում պահվողների ազատ արձակումը:               
 
Նորություններ » Երա­նի թե հայ գյու­ղա­ցու բո­լոր օ­րե­րի լու­սա­բացն ու մայ­րա­մուտն ա­վարտ­վեն խին­դով և ու­րա­խու­թ­յամբ

Երա­նի թե հայ գյու­ղա­ցու բո­լոր օ­րե­րի լու­սա­բացն ու մայ­րա­մուտն ա­վարտ­վեն խին­դով և ու­րա­խու­թ­յամբ

Երա­նի թե հայ գյու­ղա­ցու բո­լոր օ­րե­րի լու­սա­բացն ու մայ­րա­մուտն ա­վարտ­վեն խին­դով և ու­րա­խու­թ­յամբ
28.02.2020 | 11:47
ՈՐ­ՊԵՍ ՍԿԻԶԲ
Փետր­վա­րի 22-ը Կո­տայ­քի մար­զի Թե­ղե­նիք հա­մայն­քի բնակ­չու­թյու­նը դեռ եր­կար կհի­շի, քա­նի որ ժո­ղովր­դա­կան սիր­ված տո­նե­րից մե­կը՝ Բա­րե­կեն­դա­նը, անց­կաց­վում էր ձյու­նա­պատ լեռ­նե­րով շր­ջա­պատ­ված այս գյու­ղում: Ի տար­բե­րու­թյուն եր­կա­րատև սառն ու ցր­տա­շունչ օ­րե­րի, այդ օրն արևն իր ջեր­մաց­նող շո­ղե­րով միա­ցել էր հա­մա­ժո­ղովր­դա­կան տո­նախմ­բու­թյա­նը: Մայ­րա­քա­ղա­քից, Կո­տայ­քի մարզ­պե­տա­րա­նից ու հա­րա­կից բնա­կա­վայ­րե­րից ժա­մա­նած հյու­րե­րին Թե­ղե­նի­քի բնա­կիչ­նե­րը դի­մա­վո­րում էին ի­րենց տնե­րի առջև դր­ված ա­ռատ սե­ղան­նե­րի բա­րիք­նե­րով: Հոգ­սա­շատ գյու­ղա­ցին ե՞րբ էր տե­սել զուռ­նա-դհո­լով, հայ­կա­կան երգ ու պա­րով, հս­կա դի­մակ­նե­րով ու լա­րա­խա­ղա­ցով ու­ղեկց­վող տո­նախմ­բու­թյուն: Մեծ ու փոք­րով ու­րախ պա­րում ու եր­գում էին, հյու­րա­սիր­վում խո­հա­նո­ցի ու­տեստ­նե­րով: Ե­րա­նի թե հայ գյու­ղա­ցու բո­լոր օ­րե­րի լու­սա­բացն ու մայ­րա­մուտն ա­վարտ­վեն խին­դով և ու­րա­խու­թյամբ:
ԱՅՍ­ՏԵՂ ԱՊ­ՐՈՒՄ ԵՆ ՄՈՒ­ՇԻ, ԿԱՐ­ՍԻ ՈՒ Ա­ԼԱՇ­ԿԵՐ­ՏԻ ՍԵ­ՐՈՒՆԴ­ՆԵ­ՐԸ
Կո­տայ­քի մար­զի 105-ա­մյա Թե­ղե­նիք հա­մայն­քը հիմ­նադր­վել է 1915-ին, գյու­ղի բնա­կիչ­նե­րը հիմ­նա­կա­նում գաղ­թել են 1915-ին՝ Արևմտյան Հա­յաս­տա­նից՝ Մու­շից, Ղար­սից, Ա­լաշ­կեր­տից, Դուգ­նու­կից, Բա­լա­շու­ղից և շր­ջա­կա գյու­ղե­րից: Գյու­ղը նախ­կի­նում կոչ­վել է Թղիթ, հե­տա­գա­յում՝ 1980 թվա­կա­նին, թե­ղի­նե­րի ան­տառ­նե­րով շր­ջա­պատ­ված լի­նե­լու պատ­ճա­ռով վե­րան­վան­վել է Թե­ղե­նիք: «Ցե­ղաս­պա­նու­թյու­նից հե­տո Արև­մտյան Հա­յաս­տա­նի Մշո Դուգ­նուկ գյու­ղից գաղ­թած 3 եղ­բայր­ներ` Գաս­պա­րը, Պո­ղոսն ու Պետ­րո­սը, հաս­նե­լով Ծաղ­կու­նյաց լեռ­նե­րի ան­տառ­նե­րը, այս­տեղ ո­րո­շում են ապ­րել ու հիմ­նել բնա­կա­վայր: Նրանց սե­րունդ­ներն ու հա­մայն­քի բնա­կիչ­նե­րը եղ­բայր­նե­րի հի­շա­տա­կը հա­վեր­ժաց­նող խաչ­քա­րեր են տե­ղադ­րել գյու­ղի նո­րա­կա­ռույց «Սուրբ նա­հա­տա­կաց» ե­կե­ղե­ցու բա­կում»,- «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում պատ­մեց 1996 թվա­կա­նից Թե­ղե­նի­քի հա­մայն­քա­պետ ըն­տր­ված Մա­րատ Բաղ­դա­սա­րյանն ու հա­վե­լեց, որ գյու­ղի տա­րած­քում հա­յե­րը բնակ­վել են դեռ 1000 տա­րի ա­ռաջ։ Այդ են վկա­յում հնա­գի­տա­կան պե­ղում­նե­րի ար­դյուն­քում գյու­ղից վերև գտն­վող ժայ­ռի կա­տա­րին հայտ­նա­բեր­ված միջ­նա­դա­րյան` 9-13–րդ դա­րե­րին թվագր­վող ամ­րո­ցի պահ­պան­ված հիմ­նա­պա­տե­րը։ «Թղիք ամ­րոց» ա­նու­նը ստա­ցած բեր­դը վե­րագր­վում է Ա­շոտ Եր­կաթ ար­քա­յին։ Գյու­ղա­ցի­ներն այն «Ա­շոտ Եր­կա­թի բերդ» են կո­չում։
Թե­ղե­նի­քը գտն­վում է նա­խա­լեռ­նա­յին գո­տում, ծո­վի մա­կար­դա­կից 1500-1600 մետր բարձ­րու­թյան վրա, ուս­տի ձմ­ռան ա­միս­նե­րին կտ­րուկ ցր­տերն ան­պա­կաս են: 595 բնա­կիչ ու­նե­ցող Թե­ղե­նիք հա­մայն­քը թեև գա­զի­ֆի­կաց­ված է, այ­նու­հան­դերձ բնա­կիչ­նե­րը եր­բեմն օգ­տա­գոր­ծում են շր­ջա­կա ան­տառ­նե­րի սա­նի­տա­րա­կան հա­տում­նե­րից մնա­ցած ծա­ռե­րի չո­րուկ­նե­րը, եր­բեմն էլ գո­մաղ­բը: Հա­մայն­քա­պե­տի խոս­քով՝ գյու­ղից շա­տե­րը հե­ռա­ցել են, նրան­ցից 296-ն այ­սօր ապ­րում են Ռու­սաս­տա­նում, Եվ­րո­պա­յում, ո­մանք էլ Երևա­նում և այլ քա­ղաք­նե­րում: ՈՒ թեև կան փակ դռ­ներ, սա­կայն դրանց տնա­մեր­ձերն ու հո­ղա­տա­րածք­ներն անմ­շակ չեն մնում, բա­րե­կամ­նե­րը տեր են կանգ­նել ու հո­ղա­հար­կերն էլ պար­տա­ճա­նաչ վճա­րում են:
Գյուղն ապ­րում է ինք­նու­րույն կյան­քով, բնա­կիչ­նե­րից մե­կի խոս­քով «դեռ խո­շո­րաց­ման դա­նա­կի տակ չի ըն­կել»: Թեև գյու­ղի բյու­ջեն սուղ է, սա­կայն ե­ղա­ծով հա­մայն­քա­պե­տա­րա­նը կա­րո­ղա­ցել է Ջի­նի­շյան հիմ­նադ­րա­մի ֆի­նան­սա­կան ա­ջակ­ցու­թյամբ ո­ռոգ­ման ջու­րը 6 կի­լո­մետր եր­կա­րու­թյամբ խո­ղո­վա­կա­շա­րով հասց­նել Թե­ղե­նիք։ Գյուղն ա­պա­հով­ված է նաև շուր­ջօ­րյա սառ­նո­րակ խմե­լու ջրով: Ցայ­տաղ­բյուր­ներ են տե­ղադր­ված 2006 թվա­կա­նին լու­սա­հո­գի Ներ­սես ար­քե­պիս­կո­պոս Պո­զա­պա­լյա­նի ա­ջակ­ցու­թյամբ կա­ռուց­ված «Սուրբ նա­հա­տա­կաց» ե­կե­ղե­ցու բա­կում: Գյու­ղա­մի­ջի 3 կմ եր­կա­րու­թյամբ փո­ղոցն աս­ֆալ­տա­պատ է, երկ­րոր­դա­կան փո­ղոց­նե­րը նե­րառ­ված են ըն­թա­ցիկ վե­րա­նո­րոգ­ման ծրագ­րե­րում: 30 տա­րի ա­ռաջ կա­ռուց­ված և 127 ա­շա­կերտ ու­նե­ցող գյու­ղի միակ դպ­րո­ցը վե­րա­նո­րոգ­ված է, սա­կայն ա­շա­կերտ­նե­րի թի­վը կտ­րուկ նվա­զել է. այ­սօր դպ­րոց է հա­ճա­խում շուրջ 40 ե­րե­խա:
Հա­մայն­քի վար­չա­կան տա­րած­քը 2106 հեկ­տար է, ո­րից գյուղն­շա­նա­կու­թյան հո­ղե­րը կազ­մում են 1130,41 հեկ­տար, տն­տե­սու­թյուն­նե­րը զբաղ­վում են ցո­րե­նի, գա­րու, առ­վույ­տի, հա­ճա­րի, բան­ջա­րա­բոս­տա­նա­յին կուլ­տու­րա­նե­րի մշակ­մամբ, ա­նաս­նա­պա­հու­թյամբ: Աշ­խա­տա­տեղ չկա, գյու­ղում մնա­ցած ե­րի­տա­սարդ­ներն աշ­խա­տում են Երևա­նում, Չա­րեն­ցա­վա­նում և հա­րա­կից այլ քա­ղաք­նե­րում: Դպ­րո­ցի տեխ­նո­լո­գիա­յի ե­րի­տա­սարդ ու­սուց­չու­հի Ար­փի­նե Վա­նյա­նը, որը «Հմուտ ձեռ­քեր» և «Դի­զայն» ար­տա­դա­սա­րա­նա­կան խմ­բա­կի իր սա­նե­րի հետ մաս­նակ­ցում էր Բա­րե­կեն­դա­նի տո­նին նվիր­ված տո­նա­վա­ճա­ռին, Թե­ղե­նիք է գա­լիս Չա­րեն­ցա­վա­նից, ու­սու­ցիչ­նե­րից մի քա­նիսն էլ՝ հա­րա­կից բնա­կա­վայ­րե­րից: Ի դեպ, ե­րե­խա­նե­րի ձեռ­քի աշ­խա­տանք­ներն աչ­քի էին ընկ­նում նր­բա­գե­ղու­թյամբ ու ճա­շա­կով, պետք էր տես­նել նրանց ոգևո­րու­թյու­նը, երբ վա­ճառ­վում էր ի­րենց ձեռ­քով պատ­րաստ­ված հեր­թա­կան զար­դը:
ՏՈՒՆ, ԵՐ­ԿԻՐ, ՊԵ­ՏՈՒ­ԹՅՈՒՆ ԿԱ­ՌՈՒ­ՑՈՂ ՄԱՐ­ԴԻԿ
Գյու­ղի կենտ­րո­նա­կան փո­ղո­ցի մեծ ա­ռանձ­նա­տանն ա­պրում է դպ­րո­ցի նախ­կին ու­սուց­չու­հի, 83-ա­մյա Էմ­մա Հայ­րա­պե­տյա­նը։ Նա 19 տա­րե­կան հա­սա­կում գոր­ծուղ­վել է Թե­ղե­նիք՝ դպ­րո­ցում աշ­խա­տե­լու որ­պես մա­թե­մա­տի­կա­յի ու­սուց­չու­հի: Ե­կել ու մնա­ցել է Թե­ղե­նի­քում, ա­մուս­նա­ցել մշե­ցի գաղ­թա­կա­նի որ­դու հետ, ըն­տա­նիք է կազ­մել ու ա­մուս­նու հետ նախ­կին հա­ցա­տու­նը, որ­տեղ ապ­րում էին, վե­րա­ծել է երկ­հար­կա­նի տան: Էմ­մա մայ­րի­կը 4 զա­վա­կի մայր է, 11 թո­ռան տատ: Թեև այն տա­րի­նե­րին բարձ­րա­գույն կր­թու­թյուն ստա­նա­լը շա­տե­րի հա­մար ան­հա­սա­նե­լի ե­րա­զանք էր, այ­նու­հան­դերձ ման­կա­վարժ մայ­րը հաղ­թա­հա­րում է բա­զում դժ­վա­րու­թյուն­ներ, որ­պես­զի զա­վակ­նե­րը ստա­նան բարձ­րա­գույն կր­թու­թյուն: Նրա հա­մոզ­մամբ՝ Թե­ղե­նիքն ան­հա­մե­մատ փոխ­վել է, այն չէ, ինչ 50 տա­րի ա­ռաջ էր: Այ­սօր այլ են սո­ցիա­լա­կան պայ­ման­նե­րը, գյու­ղի ա­մե­նաեր­կար փո­ղոցն աս­ֆալ­տա­պատ է, բա­րե­կարգ դպ­րոց ու­նեն, աշ­խա­տա­տեղ չկա, բայց հու­սով է, որ ժա­մա­նա­կի ըն­թաց­քում այդ հարցն էլ կլուծ­վի, որ ներ­կա իշ­խա­նու­թյան նվա­ճում­նե­րից ա­մե­նա­մե­ծը ա­զա­տու­թյունն է, գյու­ղա­կան հա­մայ­նք­նե­րի զար­գաց­ման հան­դեպ ու­շադ­րու­թյան առ­կա­յու­թյու­նը: Էմ­մա մայ­րի­կի կող­քին կանգ­նած հար­սը՝ Գո­հար Մով­սի­սյա­նը, նույն­պես ման­կա­վարժ է, միա­ժա­մա­նակ զբաղ­վում է օր­գա­նա­կան ար­տադ­րան­քի մշակ­մամբ, զբո­սաշր­ջիկ­նե­րի հա­մար «օր­գա­նա­կան լանչ»-ի մա­տա­կա­րար­մամբ: Այս տո­նա­կան օ­րը իր ստեղ­ծած բա­րիք­նե­րով տի­կին Գո­հա­րը հյու­րա­սի­րում էր նաև Բա­րե­կեն­դա­նի տո­նա­կա­տա­րու­թյան հյու­րե­րին:
Ե­կե­ղե­ցու բա­կում իր խրոխտ ար­տա­քի­նով ու նույն­քան խրոխտ պա­րով աչ­քի էր ընկ­նում 78-ա­մյա Նո­րիկ Սի­մո­նյա­նը, ո­րի ծնող­նե­րը գաղ­թել են Ա­լաշ­կեր­տից: Նո­րիկ պա­պը ծն­վել է Թե­ղե­նի­քում, իր խոս­քով՝ ապ­րում և շա­րու­նա­կե­լու է ապ­րել գյու­ղում, աշ­խար­հի ոչ մի բնա­կա­վայ­րի հետ չի փո­խի Թե­ղե­նի­քը: Մաս­նա­գի­տու­թյամբ ե­ղել է շի­նա­րար, հա­րյու­րա­վոր տներ է կա­ռու­ցել, ու հի­մա, երբ տես­նում է քանդ­վող տուն կամ պա­տից պոկ­ված քար, սիր­տը ցա­վում է, ո­րով­հետև կա­ռու­ցե­լու «ղադ­րը» գի­տե, ախր ողջ կյան­քում քար ու ա­վա­զից կոշ­տա­ցած ձեռ­քե­րով տուն, եր­կիր, պե­տու­թյուն է կա­ռու­ցել: Բայց ե­կան ժա­մա­նակ­ներ, երբ թեթև սր­տով տներ քան­դե­ցին ու մի «օֆ» էլ չա­րե­ցին: Նո­րիկ պա­պը կնոջ հետ ապ­րում է որ­դու բազ­ման­դամ ըն­տա­նի­քի հետ: Մի որ­դին ապ­րում է Գեր­մա­նիա­յում: «Ա­սում եմ, այ որ­դի, հետ ա­րի, ա­սում է, այ հեր, որ գամ մի տա­րի լավ ենք ապ­րե­լու, բա հետո՞, որ ա­սեմ պա­պի­րո­սի փող տուր, կտա՞ս: Ա­սում եմ, այ շան որ­դի, քեզ որ­տե­ղի՞ց պա­պի­րո­սի փող տամ»,- ծի­ծա­ղե­լով պատ­մում է պապն ու ա­վե­լաց­նում, որ գյու­ղի կյանքն այ­սօր բա­վա­կա­նին փոխ­վել է, ապ­րի գյու­ղա­պե­տը, շատ գործ է ա­րել գյու­ղի հա­մար, ջա­հել­նե­րը դր­սում են աշ­խա­տում, բայց շա­տերն էլ ի­րենց հո­ղա­մա­սում աշ­խա­տում-ապ­րում են: Այ, ինքն էլ մի այ­գի ու­նի, մշա­կում է, որ պա­րա­պու­թյու­նից չհի­վան­դա­նա: «Էս Բա­րե­կեն­դա­նի տո­նը շատ լավ ա­րե­ցին, որ մեր գյու­ղում տո­նե­ցին, ժո­ղո­վուր­դը հա­վաք­վեց, մեկ­մե­կու ե­րես տե­սան, պա­րե­ցին-եր­գե­ցին, ինչ վատ է, ո­ղոր­մի կազ­մա­կեր­պիչ­նե­րի ան­ցա­վո­րանց, օրն էլ է ու­րա­խա­նում մեզ հետ»,- ա­սում է Նո­րիկ պա­պը:
Ա­վան­դույթ դար­ձած փա­ռա­տո­նե­րը բա­վա­կա­նին աշ­խու­ժու­թյուն են մտց­նում հատ­կա­պես հե­ռա­վոր կամ մո­ռաց­ված գյու­ղե­րի կյան­քում: Այ­ցե­լու­նե­րը ճա­նա­չում են գյու­ղը, տե­ղե­կա­նում նրա պատ­մու­թյանն ու պատ­մամ­շա­կու­թա­յին կո­թող­նե­րին, զբո­սաշր­ջիկ­նե­րի հա­մար նման փա­ռա­տո­նե­րը հայտ­նու­թյուն են, գյու­ղաբ­նակ­նե­րի հա­մար՝ ի­րենց շնորհ­քի ու հմ­տու­թյուն­նե­րի դրսևոր­ման, գյուղմ­թեր­քի վա­ճառ­քի, ծա­նո­թու­թյուն­նե­րի ձեռք­բեր­ման հնա­րա­վո­րու­թյուն: Այս ա­մե­նը նպաս­տում է նաև զբո­սաշր­ջու­թյան զար­գաց­մա­նը, ին­չին էլ միտ­ված են Թե­ղե­նի­քում և հա­րա­կից գյու­ղե­րում զբո­սաշր­ջու­թյան զար­գաց­մանն ուղղ­ված Կո­տայ­քի մարզ­պե­տա­րա­նի ա­ռա­ջի­կա ծրագ­րե­րը:
Ա­նուշ ՆԵՐ­ՍԻ­ՍՅԱՆ
Հ.Գ. Թե­ղե­նի­քում անց­կաց­վող Բա­րե­կեն­դա­նի տո­նա­կա­տա­րու­թյա­նը մաս­նակ­ցում էին նաև ՄԱԿ-ի ՓԳՀ հա­յաս­տա­նյան ներ­կա­յա­ցուց­չու­թյան և գոր­ծըն­կեր «Ա­ռա­քե­լու­թյուն Հա­յաս­տան» բա­րե­գոր­ծա­կան ՀԿ-ի ա­ջակ­ցու­թյամբ տար­բեր տա­րի­նե­րին Հա­յաս­տան վե­րաբ­նա­կեց­ված սի­րիա­հայ, ի­րա­քա­հայ, ադր­բե­ջա­նա­հայ մի խումբ կա­նայք, ով­քեր հասց­րել էին ծա­նո­թա­նալ հայ­կա­կան ար­ժեք­նե­րին ու մշա­կույ­թին, գտել էին աշ­խա­տանք, հիմ­նել սե­փա­կան բիզ­նե­սը, միա­հյուս­վել հա­սա­րա­կու­թյա­նը: Նրանք Բա­րե­կեն­դա­նի տո­նին ներ­կա­յաց­րել էին ի­րենց խո­հա­նո­ցի հա­մա­յին ա­ռանձ­նա­հատ­կու­թյուն­նե­րով հա­րուստ ու­տեստ­նե­րը:

Լուսանկարներ

. .
  • Թեղենիքի դպրոցի երեխաները
  • Էմմա Հայրապետյան
Դիտվել է՝ 31277

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Իրանի և Հայաստանի բարեկամությունը բխում է մեր երկու երկրների շահերից

Իրանի և Հայաստանի բարեկամությունը բխում է մեր երկու երկրների շահերից

Բոլորը խոսում են ԱՄՆ-ի նոր նախագահ Թրամփի հակաիրանական լինելու մասին։ Այս ֆոնին նաև բարդանալու է մեր գործը։

Սոցցանցային գրառումներ

Մենք ուրիշ մոլորակի վրա ենք ծնվել, որը, զավեշտալի զուգադիպությամբ, էլի Երկիր էր կոչվում
Մենք ուրիշ մոլորակի վրա ենք ծնվել, որը, զավեշտալի զուգադիպությամբ, էլի Երկիր էր կոչվում

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Ինչո՞ւ ենք մենք հայրենիքը վիրտուալ սիրում
Ինչո՞ւ ենք մենք հայրենիքը վիրտուալ սիրում

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Սե­փա­կա­նաշ­նորհ­ված պետ­բ­յու­ջե
Սե­փա­կա­նաշ­նորհ­ված պետ­բ­յու­ջե
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.