Տասնչորս թագավոր

Տա՜ք-տա՜ք զրուցում էինք օր-օրի մաշվող երկրից, աշխարհի անցուդարձից:

Ինչպես միշտ իրար չլսելով, իրար ընդհատելով, մինչև որ զրույցը վեճ, վիճաբանություն դարձավ։

Աչքս ընկավ զրուցակիցներից մեկի ձեռքի համրիչին` հայոց թագավորների պատկերներով:

- էդ համրիչիդ թելին քանի թագավոր կա,-հարցրի։

- Չգիտեմ, չեմ հաշվել, երևի…

ՈՒ սկսեց հաշվել.

- Մեկ, երկու, երեք…

Հետո հպարտ հպարտ ասաց.

- Տասնչորս թագավոր:

- Բա ասում ենք հինգ հազար տարվա ազգ ենք, բա հինգ հազար տարեկան ազգը տասնչորս թագավոր կունենա՞:

- Ա՛յ, որ խոսելիս մեկս մյուսին համբերատար լսել կարողանայինք, թագավորական համրիչիդ թելն էլ երկար կլիներ, թագավորներն էլ շատ…

Սպարտակ ՂԱՐԱԲԱՂՑՅԱՆ

Մեկնաբանություններ