Ոչինչ, կենացները դեռ նոր են քաղցրանում...

ԵՐՐՈՐԴՈՒԹՅԱՆ ՀԱՅՏՆՈՒԹՅՈՒՆԸ
Հանրային ծառայությունները կարգավորող հանձնաժողովը հուլիսի 16-ին կքննարկի բջջային երրորդ օպերատորին հայաստանյան շուկա մուտք գործելու լիցենզիա տրամադրելու նպատակով միջազգային մրցույթի համար մշակված փաթեթը, հայտարարել է հանձնաժողովի հեռահաղորդակցության բաժնի պետ Գևորգ Գևորգյանը:
Ըստ այդմ, մրցույթին մասնակցելու հավակնող ընկերությունները պետք է վճարեն 10 000 եվրո, իսկ լիցենզիայի համար առաջարկվող նվազագույն գինը պետք է լինի 10 մլն եվրո: Փաթեթի համաձայն` մրցույթին պետք է մասնակցեն բջջային կապի ոլորտում աշխատանքային փորձ ունեցող և լիցենզիան ստանալու պահին հաջորդող 2 տարվա ընթացքում 200 մլն եվրոյի ներդրում կատարելու հնարավորությամբ ընկերությունները: Նոր օպերատորը, ի դեպ, պետք է զբաղեցնի հետևյալ` + 374 (0) 55, + 374 (0) 95 կոդերը, իսկ հետաքրքրվողները կարող են մրցույթի մասին ողջ տեղեկատվությունը (այդ թվում` ամբողջ փաթեթը) ստանալ հանձնաժողովի կայքից:
Ի դեպ, առաջին հայացքից այս մրցույթի առաջացրած հետաքրքրությունը հնարավոր է նաև պարզ չլինի մեր ընթերցողի համար: Բանն այն է, որ ներկայումս Հայաստանում գործող 2 օպերատորները` «Բիլայն» դարձած «ԱրմենՏելն» ու «Վիվասելը», ռուսական սեփականատերեր ունեն` «Վիմպելկոմն» ու «ՄՏՍ»-ը, ինչը մեր երկրում որոշակիորեն «անձեռնմխելիություն» է նշանակում: Այլ խոսքերով, նաև մեր ունեցած տեղեկություններով, այս երկուսն էլ Հայաստան են եկել շուկայի որոշակի հաշվարկներով և կարծես թե ամենևին այսպիսի հանգուցալուծման չէին սպասում: Շուկան է փոքրանում, փաստորեն, մրցակցությունն էլ` անհամեմատելի կերպով աճում: Հանգամանք, ինչը կարծես թե մեր սովորական քաղաքացուն, այսինքն` հենց սպառողին է ձեռնտու: Բայց երբ ավելի ես խորանում հարցում, նաև «ականջ դնում լրաբերներին», պարզվում է` ամեն ինչ չէ, որ այս մրցույթում մաքուր է: Դե, ինչպես ի սկզբանե ամեն բան մաքուր չէր նախ` էքսվարչապետ Վազգեն Մանուկյանի՝ «ամերիկացիների» հետ կնքած գործարքում, այնուհետ` Քոչարյան-Պողպատյան-Դավիթ Հարությունյան-Ա. Մանուկյան ՕՏԵ-ական գործարքներում, հետո արդեն` արաբների հետ տված խաղերում, վերջում արդեն` հատկապես և կրկին ռուսական ընտրությամբ գործարքներում…
Այլ կերպ ասած, որոշ աղբյուրների հավաստմամբ, ներկայումս խնդիր է դրված` ռուսներից որոշակի շուկա «հետ ստանալ», նաև փորձել նոր շուկա գրավել այս նոր ընկերության միջոցով, որն ակնհայտ է, որ ընդամենը ձևական մրցույթի արդյունքում պիտի հաղթող ճանաչվի: Ինչպես միշտ: Խոսվում է նաև, որ եթե ՕՏԵ-ի դեպքում որոշ մարդիկ ընդամենը մեծ փողեր են աշխատել (այդ թվում` նաև վերջին վաճառքի ժամանակ), արաբների «Վիվասելի» դեպքում` կոնկրետ «փայաբաժնով մասնակցել» (հայտնի չէ, ի դեպ, թե ռուսական «ամուսնությունից» հետո ինչ պատահեց այդ բաժնին որն ասում են, ոչ ավել, ոչ պակաս, Քոչարյանին էր պատկանում), այժմ արդեն մեր «տեղական կապիտալը որոշել է» ամբողջովին և միայնակ հանդես գալ շուկայում: Բայց ինչպե՞ս, կհարցնեք: Դե, ձևը կգտնեն, էլի, կամ էլի մի անհայտ օֆշորային ընկերություն կգա, որի տեղը բնավ չենք գտնի, օրինակ` արդեն նախկին դարձած «Հայնամականիշի» հետ միլիոններով գործարք կնքած և այժմ անհետացած մի «կիպրական» ընկերության նմանությամբ, կամ էլ նորից մի «ներկայացուցիչ կգտնեն»` մի փոքր մասնաբաժին էլ նրան տալով, ի՞նչ իմանաս:
Իսկ հնարավոր չէ՞, որ առկա «բարեշրջումների կոնտեքստում» իշխանությունները որոշել են վերջապես խելքը գլխին մի մրցույթ կազմակերպել, և եթե վաղն այդ ընկերությունը գրավի շուկան, արդարանալ ռուսների մոտ, թե՝ բայց մե՞նք ինչ անենք, թող ձերոնք նորմալ աշխատեին: Դե` ՀԱՊԿ-ՆԱՏՕ «կոմպլեմենտար խաղիկների» նմանությամբ: Սրանից, ի դեպ, մեր աղբյուրը գաղափար չուներ, ասաց` հետաքրքիր բան ասիր, կարելի է և հետաքրքրվել:
Դե, նա թող հետաքրքրվի, մենք անցնենք առաջ և տեղեկացնենք մեր ընթերցողին, որ երբ Հանրային ծառայությունները կարգավորող հանձնաժողովի հեռահաղորդակցության բաժնի պետ Գևորգ Գևորգյանից փորձեցինք այս գործարքի տնտեսական հիմնավորումներն ստանալ (այլ կերպ ասած` մեր փոքր շուկայի պարագայում որքանո՞վ է նպատակահարմար Հայաստանում երրորդ օպերատոր ունենալ, կա՞ն կոնկրետ հաշվարկներ, թե ինչու պիտի նոր օպերատորն այս փոքրիկ երկրում այդքան փող ծախսի, եթե խնդիր չի դրել ինչ-որ մեկին շուկայից «վռնդել» և այլն), նախ սիրալիրության արժանացանք, ապա արդեն` կտրուկ մերժումի: «Մենք բոլոր հարցերին պատասխանում ենք միայն մեր մամլո խոսնակի միջոցով, զանգահարեք իրեն, թող կազմակերպի»: «Շատ լավ, այդ դեպքում ինչու՞ խոսնակի մասին միայն հարցս լսելուց հետո «հիշեցիք». է, հենց սկզբում ասեիք, չէ՞ որ ես որպես լրագրող ներկայացա», նեղսրտեցինք:
Դե ոչինչ, կենացները դեռ նոր են քաղցրանում…
Գոհար ՍԻՄՈՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ