Եթե մեծն Րաֆֆին, Թումանյանը, Փափազյանը և ներսից փչացած սեփական ժողովրդին ճանաչող մի բուռ մեծերն իրենց տաղանդով ու հանճարով չկարողացան մարդ դարձնել ավելի քան մեկ դար առաջ Վրթանես Փափազյանի ակնարկած նախրին, ընդհակառակը ռուսի շնորհիվ պետականություն ստացած այս ժողովրդի գլուխը տասնամյակներ հետո սկսեցին մտցնել, որ «մենք քիչ ենք, սակայն մեզ հայ են ասում» ու քաղաքակիրթ մարդկությունը մեզնից է սերվել, ապա անհնար է, որ մենք` մի բուռ նվաստներս, կարողանանք փոխել մեր դիմաց չինական պարսպի պես ցցված համազգային տգիտության ու չմարդության պատը։

Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության տարիներին Հայաստանում խաղամոլությունը հսկայական չափերի է հասել։ Այն լայնորեն տարածված է ոչ միայն Երևանում, մեծ քաղաքներում, այլ նաև հեռավոր մարզերում։

Իշխանության այն դեմքերը, ովքեր ջանասիրաբար համոզում էին հանրությանը, որ «դելիմիտացիայի» միջոցով Ադրբեջանի հետ սահմաններն են ճշգրտում, իսկ իրականում` Բաքվին միակողմանի զիջումներ անում, ամառային հանգիստն են վայելում:

«ՀԱՅ ազգը, որին թեև աշխարհի հզորները զլանում են այս երկրագնդի վրա հատկացնել ինքնուրույն և խաղաղ ապրելու մի տեղ և անգամ զրկում են նրան ապրելու իրավունքից, նրանք այդ ուժեղները, նույնիսկ չեն տեսնում հազարավոր հիասքանչ ճարտարապետական կոթողներով լեցուն հայերի բնիկ երկիրը, որտեղ հայերն ապրել են կապված անքակտելի և անժխտելի կապերով քաղաքակիրթ մարդկության և առավելապես Եվրոպայի ժողովուրդների հետ:

Աղբը թափված է հենց մաքրապահպան հորդորով վահանակի տակ: Հայրենակիցներիցս շատերը նեղվում են, երբ օտարները մաքրում են մեր բնությունն ու տեսանյութով ցուցադրում վիճակը: Բայց ինչո՞ւ են նեղվում, անգամ եթե այդ բանը ռուսներն են անում...

Սերժ Սարգսյան - Նիկոլյա Սարկոզի բանակցություններ, 2010 թ․ մարտի 10, Ելիսեյան պալատ։

Փարիզի Օլիմպիական խաղերում իտալուհի Անջելա Կարինին մենամարտի սկզբից 46 վայրկյան հետո հրաժարվել է շարունակել մենամարտը ալժիրցի տրանսգենդեր Իման Խելիֆի հետ և դիսկվալիֆիկացիայի է ենթարկվել, քանի որ վախեցել է սեփական առողջության անդառնալի կորստի համար...

Հիացմունքս հաճախ չեմ կարողանում զսպել, երբ մանկասայլակներով մայրեր եմ տեսնում:

ԵՊՀ-ում ստեղծել են «ԵՊՀ-ի բարեկամներ» հիմնադրամը և որոշել են ԱՄՆ-ից գումար հավաքել: Ընդ որում, ԵՊՀ-ի այսրոպեական ռեկտոր Հ.Հ-ն ասում է` «սատարելով ԵՊՀ-ին` դուք աջակցում եք Հայաստանին»

1990-ին, երբ «Գարունի» գլխավոր խմբագիր Մերուժան Տեր­-Գուլանյանն ընտրվեց խորհրդարանի լրատվության... և այլ հարցերով մշտական հանձնաժողովի նախագահ, իրավունք չուներ համատեղելու երկու պաշտոնները, և ամսագրի նոր գլխավոր խմբագիր պիտի ընտրեինք։ Թեկնածուներն էին՝ գլխ. խմբագրի տեղակալ Լևոն Անանյանը և պատ. քարտուղար Հակոբ Մովսեսը։ Խմբագրությունը երկու բանակների էր բաժանված (շատ ուշ հասկացա, որ նոր-նոր բարձր պաշտոններ ստացած երկու նախկին գարունականների՝ Վազգեն Սարգսյանի ու Վանո Սիրադեղյանի ազդեցության գոտիներն էին)։