ՈՒ՞ր ես գնում, Անկարա
09.06.2020 | 00:42
Ինչպես նշում է «Բլումբերգ» գործակալությունը, Թուրքիան գնալով ավելի քիչ է թույլ տալիս, որ արտասահմանցի ներդրողները «դրույքներ անեն լիրայի դեմ»։ Թուրքիայի բանկային կարգավորման ու վերահսկողության գործակալությունը (BDDK) մայիսի 7-ին վերոնշյալ երեք բանկերին արգելել է գործարքների կատարումը լիրայով։ Առիթը եղել է դոլարի նկատմամբ ազգային արժույթի ամենամեծ պատմական անկումը։ Իր որոշումը BDDK-ն բացատրել է այն բանով, որ այդ բանկերը լիրայով թուրքական բանկերի հետ գործարքներով իրենց պարտավորությունները չեն կարողացել կատարել սահմանված ժամկետում։ Վերջին օրերին լիրան կայունացել է 1 դոլարի դիմաց 7,0735 մակարդակում՝ վերականգնվելով մայիսի 7-ի պատմական նվազագույն 7,2690 փոխարժեքից հետո։ Ահա այդ ամենի պատճառով Էրդողանն սկսեց սպառնալ՝ բացի ներքին ընդդիմությունից սպառնալիք տեսնելով նաև «օտարերկրյա դավադրությունների» կողմից։ Այսինքն, նա ակնարկեց, որ ներքին «հեղաշրջիչներին» արտասահմանից աջակցում է ինչ-որ մեկը՝ փորձելով քայքայել Թուրքիայի ֆինանսատնտեսական համակարգը։ Այնուամենայնիվ, «օտարերկրյա դավադրությունների» մասին Էրդողանի հայտարարությունները չեն խանգարում, որ իշխանությունները դատաստան տեսնեն «ավանդական թշնամիների» նկատմամբ։ Մայիսի 15-ին հաղորդվել է, որ «ահաբեկչության» կապակցությամբ ընթացող հետաքննությունների շրջանակում երկրի արևելքում (այսինքն՝ Արևմտյան Հայաստանում) ձերբակալվել է առավելապես քրդաբնակ շրջանների ևս չորս քաղաքապետ։ Ձերբակալված բոլոր քրդերը քրդամետ ԺԺԿ (ժողովուրդների ժողովրդավարական կուսակցության) անդամներ են։
Թե հենց ինչ «արտասահմանյան շրջանակներ» է նկատի ունեցել Էրդողանը, առայժմ հայտնի չէ, բայց հետագա օրերին հայտնի դարձավ, որ Իսրայելի և Թուրքիայի պաշտոնական դեմքերը, ենթադրաբար, գաղտնի բանակցություններ են վարում Միջերկրական ծովի արևելյան մասում ծովային սահմանների և տնտեսական բացառիկ գոտիների մասին պայմանագիր կնքելու վերաբերյալ. այդ մասին, հղում անելով սեփական աղբյուրներին, հաղորդել է սաուդյան անգլալեզու «Arab News» թերթը։ Միջերկրական ծովի արևելյան ջրատարածքը նաև Հունաստանի ու Կիպրոսի շահերի ոլորտն է, և նրանք Միջազգային դատարան են դիմել՝ նշելով, որ այդ գաղտնի համաձայնություններն Անկարային թույլ կտան գազ արդյունահանել իրենց տնտեսական բացառիկ գոտիներում։ Իսրայելը դատապարտել է Թուրքիայի վարքը որպես անօրինական, բայց միաժամանակ հայտարարել, որ իր ռազմական նավատորմը չի ուղարկելու Թուրքիայի պլաններին հակազդելու նպատակով։ Եվ քանի որ թուրքերը գաղտնի բանակցությունների մեջ են մտել Իսրայելի հետ, ապա հնարավոր է, որ Էրդողանը հենց Իսրայելում է տեսել իր իշխանության դեմ «օտարերկրյա դավադրությունները»։ Նշենք՝ Էրդողանն այդ «օտարերկրյա դավադրությունները» խափանելու իր սպառնալիքները հնչեցրել է մայիսի 11-ին, իսկ գաղտնի բանակցությունների մասին հաղորդումները եղել են արդեն դրանից հետո։ Մեր կարծիքով՝ դրանք փոխկապակցված փաստեր են։ Բացի այդ, ինչպես հաղորդում է իրանական «Fars» գործակալությունը, Թուրքիան ձգձգում է այն գազամուղի նորոգումը, որը մարտի վերջին պայթեցրել էին քրդական բանվորական կուսակցության (ՔԲԿ) պարտիզանները, և Թուրքիա իրանական գազի արտահանումը դադարել էր։ Այնպես որ, գաղտնի բանակցությունները պատահական չեն, ինչպես և Իրան-Թուրքիա գազամուղը նորոգելու հարցում Թուրքիայի դանդաղկոտությունը։
Հուսով ենք՝ այժմ շատերն են նկատում, որ Թուրքիայում հաստատ «ինչ-որ բան այն չէ»։ Նման եզրահանգման են բերում այդ երկրից եկող տեղեկատվական հոսքերը, որոնցից նկատելի է, որ նախագահ Էրդողանն ու իր ընտանիքը շարունակում են այն անձանց և անգամ ազգերի որոնումը, որոնք «մեղավոր» են թուրքերի առաջ։ Թե ինչում են մեղավոր, կարևոր չէ։ Կարևոր է այն, որ «մեղավորներ որոնելը» այն հատկանիշներից է, որը վկայում է երկրի կառավարման ձևերի անպետքությունը։ Այսպես, Էրդողանի փեսայի ընտանիքին պատկանող «Gercek Hayat» ամսագիրը մեղադրանքներ է հրապարակել Կոստանդնուպոլսի պատրիարք Բարդուղիմեոսի, Ստամբուլի գլխավոր ռաբբի Իսահակ Կալևի և հայ համայնքի որոշ ներկայացուցիչների դեմ։ Նրանց մտցրել են Էրդողանին հակառակվելու համար ԱՄՆ արտաքսված քարոզիչ Ֆեթուլահ Գյուլենի աջակիցների ցուցակ։ Գյուլենը մեղադրվում է որպես «գերահաբեկիչ», Թուրքիայի կրոնական փոքրամասնությունների և նրանց առաջնորդների հետ կապեր ունեցող, որոնք մեղադրվում են 2016 թ. հուլիսի 16-ի պետական հեղաշրջման փորձին սատարելու մեջ։ Մայիսի 12-ին Հայաստանի շատ ԶԼՄ-ներ հայտնել են, թե Էրդողանն ինչպես է ռասիստական հայտարարություններ արել հայերի և հույների հասցեին։ Բայց անսպասելի էր, որ նրա շրջապատը, ընտանիքը (հետևաբար և ինքը) «հարձակում» կսկսեն քրիստոնեական եկեղեցու և հրեական սինագոգի վրա։
Մեղադրանքների անհեթեթությունը, Գյուլենին ու նրա կազմակերպությունն ընդհանրապես որևէ մեկի հետ կապելը (և ինչու՞ են Անկարայում «մոռանում», որ Գյուլենը ԱՄՆ-ի հատուկ ծառայությունների գործակալ է, քանի որ հենց Ամերիկայում է քաղաքական ապաստան ստացել) այնքան ակնհայտ են, որ չեն դիմացել «նոր մեղադրյալների» նյարդերը։ Կոստանդնուպոլսի պատրիարքն ասել է, որ այդ հայտարարությունները «լիովին կեղծ ու կանխակալ են, իսկ նրանց հրապարակումը վշտացնում է քրիստոնյաներին, հրեաներին ու մուսուլմաններին և անպատասխանատու է, որովհետև քայքայում է մեր ժողովրդի միասնությունը. այդպիսի հրապարակումները ծայրահեղ վտանգավոր են ու կարող են ռասիզմի և անհանդուրժողականության գործողությունների պատճառ դառնալ»։ Սա հատկապես նշանակալի է, որովհետև Հայաստանում քչերը գիտեն, թե ով է Կոստանդնուպոլսի ներկայիս պատրիարքը։ Հայտնում ենք. նա թեև ծագումով հույն է՝ Դիմիտրիոս Արքոնդոնիս աշխարհիկ անունով, բայց ուղնուծուծով թուրք ֆաշիստ է։ Հավատարիմ հպատակությամբ 1961-63 թթ. ծառայել է թուրքական բանակում, ընդ որում՝ որպես սպա։ Այսինքն զինվորական ուսուցում է անցել, և կարևոր չէ, թե որտեղ՝ Թուրքիայու՞մ, թե՞ ՆԱՏՕ-ի ստորաբաժանումներում։ Իսկ հոգևորական է դարձել Վատիկանի գծով։ Թող ընթերցողներն իրենք դատեն, թե Բարդուղիմեոսն ինչպիսի ուղղափառ պատրիարք է։ Բայց, ինչպես տեսնում ենք, նրա նյարդերն էլ չեն դիմացել Էրդողանի մեղադրանքներին։
Արձագանքել է նաև Ստամբուլի հրեական համայնքը. «Մենք դատապարտում ենք մեր գլխավոր ռաբբիի հասցեին արված անհիմն մեղադրանքների պատճառով ծագած խտրականությունն ու սադրանքները։ Ատելություն բորբոքող այդ հրապարակումները վնաս են հասցնում Թուրքիային։ Մենք հուսով ենք, որ ճշմարտությունն անմիջապես կվերականգնվի»։ Ապատեղեկատվական հոսքեր առաջ էլ են եղել Թուրքիայում, բայց այսօր, ինչպես նշում են փորձագետները, ոչմուսուլմանական փոքրամասնություններն առաջին անգամ բացահայտորեն բողոքել են, հասկացնելով, որ չեն հանդուրժի այդպիսի չարարկումները։ Նշենք, թեև չենք հարցնի՝ ինչու՞, որ հայ համայնքը լռում է։ Հնարավոր է, որ դա ավելի ճիշտ է, բայց եթե «ապստամբել» են թուրքական բանակի նախկին սպան կամ Ստամբուլի հրեաները, ապա լուրջ հայերի համար դա պետք է որ լիներ ինչ-որ ազդանշան։ Կմտածենք, այսուհետև էլ «լուռ» կհետևենք իրադրության զարգացմանը Թուրքիայի ներսում։
Տեղին է ենթադրել, որ 2020 թ. մայիսի վերջին սիրիական բանակի և շիաների դեմ թուրքական բանակի արկածախնդրությունն Էրդողանի փորձն էր հեռանալու ներքին խնդիրներից և թուրքական հասարակությանը պարտադրելու «արտաքին վտանգի» խրտվիլակը։ Նա զբաղված է այնպիսի գաղափար փնտրելով, որը կնպաստեր իր կուսակցության և անձամբ իր շուրջը թուրքերի համախմբմանը։ Հնարավոր է, որ հենց այդ պատճառով է Էրդողանը ժամանակ առ ժամանակ ռազմական զանգվածային միջամտություններ անում հյուսիսաֆրիկյան Լիբիայում։ Մայիսին էլ Թուրքիան խոշոր, բայց միաժամանակ կասկածելի ռիսկի դիմեց. հավանաբար թուրքերը շատ էին ուզում ևս մեկ պատերազմական խնդիր ստանալ՝ բացի Սիրիայում ստացածից։ Ձմռանը մենք գրել էինք, որ Լիբիայում թուրքերը բազմաքայլ «խաղ» են ձեռնարկել, չնայած իրականում Անկարային ոչ թե լիբիական նավթն է պետք, այլ Միջերկրական ծովի առափնյա ծանծաղուտի նկատմամբ հատուկ իրավունքը։ Խնդիրն այդ ծանծաղուտում գազի արդյունահանումն է, և այստեղ Թուրքիան լուրջ մրցակիցներ ունի. դրանք ոչ միայն Հունաստանը, Կիպրոսը և Իսրայելն են, այլև Իտալիան, որը Լիբիայի նախկին գաղութատերն է։ Սակայն դժբախտ Լիբիան պառակտված է, այնտեղ միասնական երկիր չկա։ Տրիպոլիում նստած են թրքամետ խամաճիկ ոմն Ֆաիզ Սարաջն ու նրա «ազգային համաձայնության կառավարությունը» (ԱՀԿ), իսկ Բենգազիում՝ ֆելդմարշալ Խալիֆ Խաֆթարը և նրան ենթակա Լիբիայի ազգային բանակը (ԼԱԲ)։ Եվ, ինչպես հայտնի է դարձել 2020 թ. ապրիլին, Լիբիայում Սարաջի և ֆելդմարշալ Խաֆթարի հակամարտության պատճառով Թուրքիան արաբական աշխարհում նոր թշնամի է ձեռք բերել՝ Արաբական Միացյալ Էմիրությունները (ԱՄԷ)։
Լիբիայում մարտերն ընթանում են փոփոխական հաջողություններով։ Ինչպես գրում է եվրոպական մամուլը, Լիբիայում Թուրքիայի ուժեղացմանը դեմ են ոչ միայն ԱՄԷ-ն, այլև Ռուսաստանը, Ֆրանսիան, Իտալիան ու Եգիպտոսը, որոնցում ֆելդմարշալ Խաֆթարը գտել է իրեն անհրաժեշտ աջակցությունը։ Առանձնապես չի ընդգծվում, բայց երբ տեղեկություն եղավ, որ ԱՄԷ-ն մտադիր է խափանելու թուրքական պլանները, ապա անուղղակիորեն ակնարկվում էր, որ ֆելդմարշալի կողմնակիցների մեջ պատրաստ է մտնելու նաև Սիրիայի ղեկավարությունը։ Իսկ եթե Սիրիան է մտնում, ապա, հավանաբար, «մոտերքում» պետք է երևան նաև Իրանի ռազմավարական հետքերը։ Այնուամենայնիվ, Խաֆթարին օգնություն ցույց տալու Իրանի մտադրության մասին հավաստի տվյալներ չկան։ Փոխարենը անուղղակի վկայություններ կան, որ ֆելդմարշալին գաղտնի օգնություն է ցուցաբերում նաև Չինաստանը։ Իսկ հաշվի առնելով վերջին լուրերը, կարելի է ենթադրել, որ Սարաջի և Թուրքիայի կողմից գաղտնի կերպով «խաղում» են ԱՄՆ-ը և Իսրայելը։
Ահա և Լիբիայի հետ կապված վերջին իրադարձությունը. Տրիպոլին գրավելու անհաջող փորձերից հետո Խաֆթարը որոշեց դադար տալ։ Նա կրակի միակողմանի դադարեցում հայտարարեց՝ դա պատճառաբանելով այն բանով, որ մուսուլմանների սրբազան ամիսն է՝ Ռամազանը, և առաջարկեց, որ իր հակառակորդներն էլ անեն նույնը։ Հավանաբար, բացի իսլամական ավանդույթների նկատմամբ իր հարգանքը ցուցադրելուց, Խաֆթարը նպատակ ուներ վերակազմավորելու իր հարձակվող զորամասերն ու ԼԱԲ-ի զորամիավորումները, նաև հանգիստ տալու իր զինվորներին ու սպաներին։ Սակայն թուրքերն այլ բան էին մտածել։ Նրանք Սիրիայից, ըստ ԶԼՄ-ների, 18-20 հազար ահաբեկիչ էին տեղափոխել Լիբիա՝ Սարաջին օգնելու։ Եվ երբ մայիսի 20-ին ԼԱԲ-ի հրամանատարությունը հայտարարել էր Տրիպոլիի ճակատից իր զորքերը 2-3 կմ հետ քաշելու մասին, թուրքական օդուժը մայիսի 21-ին հանկարծակի հարվածներ է հասցրել Խաֆթարի զորքերին։ Դրա հետևանքով վերջիններս կորցրել են Տրիպոլիից հարավ գտնվող «Ալ Վաթիա» ավիաբազայի վերահսկողությունը և շտապ նահանջել այնտեղից։ Որ հենց թուրքական օդուժն է օգտագործվել, ոչ թե մտացածին «Սարաջի կառավարության ՌՕՈՒ-ն», հաստատվում է այն փաստով, որ Խաֆթարի զորքերը, այնուամենայնիվ, թուրքական արտադրության տասնյակ անօդաչու սարքեր են խոցել ու ցուցադրել դրանց մնացորդները։ Թե էլ ինչ է կատարվել, դժվար է ասել, բայց հայտնի է՝ Խաֆթարի զորքերն այնքան հապճեպ են նահանջել, որ թողել են իրենց ունեցած ռուսական «կՈվՓՌՐՖ» համալիրներից մեկը, որը հետո Տրիպոլիում ակաբեկիչները ցուցադրել են Սարաջին։
Որ թուրքերն ստոր են, գիտի ողջ աշխարհը։ Խաֆթարը զինադադար էր առաջարկել մուսուլմանական բազմադարյան սովորույթին խիստ համապատասխան, իսկ Թուրքիան վարվել է նույնքան ստորաբար, որքան, ասենք, թուրք-իրանական բազմաթիվ պատերազմներից մեկի ընթացքում։ Իհարկե, ֆելդմարշալի զորքերի հրամանատարությունը պարզել է, որ մայիսի 21-ի իրադարձությունների հեղինակը Թուրքիան է, որը պաշտպան է կանգնել իր խամաճիկ Սարաջին։ Եվ այդ ժամանակ Խաֆթարը փաստացի պատերազմ հայտարարեց թուրքերին։ «Մոտակա ժամերին կտեսնենք ամենախոշոր օդային գործողությունը Լիբիայի պատմության մեջ,- ասվում է ԼԱԲ ՌՕՈՒ-ի հրամանատար Սակրա Ջարուշիի մայիսի 21-ի հայտարարության մեջ։- Լիբիական բոլոր քաղաքներում գտնվող թուրքական բոլոր դիրքերը մեր ինքնաթիռների օրինական թիրախներն են համարվում, ուստի մենք քաղաքացիական բնակչությանը կոչ ենք անում հեռու մնալու դրանցից»։ Տեղական աղբյուրների տվյալներով, Սիրիայի ռուսական «Հմեյմիմ» ավիաբազայից ավելի վաղ ԼԱԲ-ի վերահսկողության տակ գտնվող տարածք է ժամանել առնվազն 8 «խորհրդային արտադրության» ինքնաթիռ։ ԱՀԿ-ի ներկայացուցիչները արևմտյան ԶԼՄ-ներին հայտնել են, թե «Հմեյմիմից» ռուսական երկու հց-35 բազմանպատակ կործանիչների ուղեկցությամբ Լիբիա են ժամանել 6 հատ Миг-29 կործանիչ և 2 Су-24 ռմբակոծիչ։ Այս լուրի պաշտոնական հաստատում չկա։
Այնուամենայնիվ, երևում է թուրքերն ինչ-որ բանից վախեցել են։ Էրդողանի մամուլի քարտուղար Իբրահիմ Քալինը մայիսի 21-ին նախազգուշացրել է, որ Լիբիայում թուրքական ուժերի դեմ ցանկացած հարձակման Անկարան կպատասխանի «ամենակոշտ կերպով»։ Ըստ նրա, Լիբիայում գտնվող թուրք զինվորականները պատրաստ են ինքնապաշտպանության՝ օգտագործելով Տրիպոլիի մոտ տեղակայված սարքերն ու նավերը։ ԼԱԲ-ի հասցեին նման զգուշացում է արել նաև Թուրքիայի ԱԳՆ-ի ներկայացուցիչ Խամի Աքսոյը, նշելով, որ Անկարայի հասցեին սպառնալիքները Խաֆթարն սկսել է հնչեցնել «Լիբիայի արևելքում արտասահմանյան պետություններից մեկից եկած ավիատեխնիկայի հայտնվելուց հետո»։ Ինչպես կարելի է հասկանալ, նա նկատի է ունեցել ՌԴ-ն։ Մյուս կողմից, հայտնի է, որ մայիսի 18-ին ՌԴ և Թուրքիայի նախագահները հեռախոսազրույցում քննարկել են Լիբիայի իրադրությունը և այնտեղ լարվածության թուլացման ուղիները։ Հայտնի է նաև, որ այդ զրույցը կայացել է Անկարայի նախաձեռնությամբ։ Դուրս է գալիս, որ Ռուսաստանն ու Թուրքիան «համաձայնության չեն հասել» Լիբիայի հարցով, հակառակ դեպքում, Սարաջն ու թրքամետ ահաբեկիչները չէին հարձակվի Խաֆթարի զորքերի դիրքերի վրա, իսկ ռուսական արտադրության Миг և Су ինքնաթիռները Սիրիայից Լիբիա չէին տարվի։
Այնուամենայնիվ, քիչ բան է հավաստի հայտնի, բացի նրանից, որ ֆելդմարշալ Խաֆթարի օդաչուներն իսկապես զանգվածային հարվածներ են հասցրել թուրքերին ու թրքամետ ահաբեկիչներին՝ ինչպես մայիսի 21-ին խոստացել էր Սակրա Ջարուշին։ Տեղի աղբյուրները վկայում են, որ այդ հարվածները ցավագին են եղել թուրքերի համար. և՛ նրանք, և՛ ահաբեկիչները բազմաթիվ զոհեր ու տեխնիկայի կորուստներ են ունեցել։ Բայց, դատելով ըստ ամենայնի, դրանով Լիբիայի և Թուրքիայի համար ամեն ինչ չի վերջանա։ Այնպես որ, սպասվում են ԼԱԲ-ի ավիացիայի նոր հարվածներ, ինչպես նաև ֆելդմարշալ Խաֆթարի զորքերին նրա դաշնակիցների կողմից օգնության մասին նոր փաստեր։
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ
Հեղինակի նյութեր
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-3
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-2
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում
- Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի- 2
- Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի-1
- Երևանի և Ստեփանակերտի առաջին խնդիրը պաշտպանության երկու պետական կոմիտեների շտապ ձևավորումն է
- Երևանի և Ստեփանակերտի առաջին խնդիրը պաշտպանության երկու պետական կոմիտեների շտապ ձևավորումն է
- Կրկին ու կրկին՝ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր». սա ժողովրդի պահանջն է
- Կրկին ու կրկին՝ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր». սա ժողովրդի պահանջն է
- Փաշինյանն ամեն օր, կամավոր հրաժարական չտալով, ընդամենն ապացուցում է, որ հակահայ ուժերի դրածո է
- Բաց հարց Ռուսաստանի ԶԼՄ-ներին. Ինչքա՞ն կարելի է ստել Արցախի հարցում հայերի «մեղքի» մասին
- Ռուսաստանը, Հայաստանի իշխանությունների թողտվությամբ, Թուրքիային ներս է թողել Այսրկովկասի մեր մասը
- Թուրքիան մուտք է գործել տարածաշրջան ու Արցախից սպառնում է և՛ Իրանին, և՛ Ռուսաստանին
- Փաշինյան, խոստովանիր, գուցե Զանգեզուրն է՞լ եք արդեն վաճառել թուրքերին
- Հայաստանի քաղաքացիների մի մասը դավաճանել է ողջ հայ ժողովրդին
- Մեր ժողովրդին ԱՄՆ-ը, Իսրայելը, Անգլիան և Թուրքիան դավաճանների ձեռքով «Այսրկովկասյան Դեյթոն» են պարտադրել
- «Ով խաղաղություն է ուզում խայտառակության գնով, կստանա և՛ պատերազմ, և՛ խայտառակություն»
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
Մեկնաբանություններ