Թաթոսական

Մի հեռավոր, Աստծու աչքից ընկած վայրում,

Մի էգ, մի որձ շնանում են` որդի ծնում,

ՈՒ անունը դնում Թաթոս:

Էս Թաթոսը մեծանում է ինքն իր համար

Բախտ փնտրելով,

Վերոնշյալ էգ ու որձից խուսափելով,

Որոշում է գնալ քաղաք` դառնալ ուսյալ:

Էշին նստած գալիս է ու`

Քար է կտրում նա զարմանքից.

-Ինչերից է Աստված զրկել խեղճ Թաթոսիս...

ՈՒ ատում է լավ ապրողին, սովորողին,

Հորն ու մորը մեծարողին,

ՈՒ քաղաքն է ատում անգամ,

ՈՒր դառնում է նա տան անդամ:

Որոշում է սրան-նրան զրպարտելով

Մեծ մարդ դառնա,

ՈՒ բոլորի հախից էլ գա:

Ամեն ինչից մի քիչ, մի քիչ,

ՈՒսումնական դուրս չի գալիս,

Այլ` խամաճիկ:

ՈՒ մի օր էլ էս Թաթոսին պատահաբար

Ներկայացման հյուր են տանում`

Հենց Քաջ Նազար...

Էս Թաթոսը կյանքը բեմից չի տարբերում,

ՈՒ խառնված` Քաջ Նազարին հարց է ուղղում.

-Նազար ախպեր, դու ինձ ասա, կարևորը ո՞րն է հիմա,

Ես էլ դառնամ մի օր արքա:

Էս Նազարն էլ թե` պաթոսը, որ հավաստի լինի խոսքը:

ՈՒ Թաթոսը իր պաթոսով ելնում է բակ,

Հրապարակ...

Իր ասածից` զարմանում է ինքն իր վրա,

Զարմանում է էն զզվելի մարդկանց վրա,

Որ իրեն են կարծում Աստված`

Իրենք իրենց վրա թքած...

ՈՒ Թաթոսը պաթոսն առնում`

Թագավոր է իրեն կարգում:

ՈՒ վրեժով լցված հոգին,

Որ չէր ներել էն սրբապիղծ էգ ու որձին`

Որոշում է քանդել հիմքից երկիրը այն,

Որ եղել է արքայական...

ՈՒ թողնում է մեն մի աթոռ` ինքը վրան,

ՈՒ մի սեղան` իր պաթոսին լավ հենարան:

Սա խոսում է սուտ ու պռատ,

Պաթոսն անգամ` հոգնած, վհատ,

Զարմանում է Թաթոս արքան.

Իրենց գյուղի էշից էլ են էշ շատ անգամ`

Իրեն լսող գարշանքները այս անզգամ...

Այ քեզ արքա, այ քեզ պաթոս,

Մի անուսում Թաթոս-պաթոս,

Որ երկրի վզից կախեց ցուցանակ` SOS

22.06.2023

Իրինա ԱՐԱՄՅԱՆ-ՄԿՐՏՉՅԱՆ

Մեկնաբանություններ