ՀՀ «անկախ» Սահմանադրական դատարանը մեր Սահմանադրությանը համապատասխանող է ճանաչել Միջազգային քրեական դատարանի Հռոմի կանոնադրությունը։ Սա շարքային քաղաքացուն ոչինչ չասող լուր է, որը, սակայն, բացասաբար կարող է ազդել ՀՀ շարքային ու ոչ շարքային քաղաքացիների վրա։
Հարցի սահմանադրաիրավական կողմին մասնագիտական գնահատական է ներկայացրել իրավաբան Վահե Գրիգորյանը՝ որոշումը որակելով որպես հակասահմանադրական։
Ես ՍԴ-ի որոշման մասով իրավական ոլորտ չեմ մտնի, քանզի հարցն ավելի շատ անվտանգային ու աշխարհաքաղաքական բաղադրիչ ունի։
Բանն այն է, որ օրերս Միջազգային քրեական դատարանը՝ ՄՔԴ-ն, Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին ձերբակալելու հրաման է արձակել։ Հռոմի ստատուտի անդամները, որոնք ճանաչում են ՄՔԴ-ի որոշումները, պարտավոր են կատարել այդ կառույցի կայացրած որոշումները։
ՀՀ սահմանադրական դատարանը, Ռուսաստան-Արևմուտք սուր բախման պայմաններում, իր որոշմամբ անուղղակիորեն համաձայնել է, որ Պուտինը կարող է ձերբակալվել։ Եվ սա այն դեպքում, երբ Արցախում ռուս խաղաղապահներն են կանգնած, երբ հայ-թուրքական սահմանը վերահսկում են ռուսական զորքերը, երբ ՀՀ անվտանգությունը մեծապես կախված է Ռուսաստանից, երբ ՀՀ-ն ՀԱՊԿ անդամ է, երբ հայ-ռուսական հարաբերությունները հռչակված են ռազմավարական, և երբ Փաշինյանը ասում է, թե, իբր, հայ-ռուսական հարաբերությունները փայլուն են։
Իրականությունն այն է, որ Փաշինյանը ՍԴ-ի միջոցով հերթական հակառուսական քայլն է անում՝ Հայաստանն ու Արցախը դարձնելով մանրադրամ աշխարհաքաղաքական խաղերում։
ՀՀ ՍԴ-ի կողմից Ռուսաստանի ու անձամբ Պուտինի դեմ ընդունած այս ակնհայտ թշնամական որոշումը փչացնում է հայ-ռուսական հարաբերությունները և լրջորեն սպառնում մեր անվտանգությանը։
Այստեղ հռետորական հարց է առաջանում՝ ի՞նչ իրավունքով կարող է հայ ժողովուրդը Ռուսաստանից օժանդակություն ակնկալել, երբ Նիկոլ Փաշինյանը, բոլորի հետ խաղեր տալու շրջանակներում, ակնհայտ հակառուսական քայլի է գնացել՝ փորձելով դուր գալ Արևմուտքին։
Ո՞վ է վճարելու այս ամենի գինը։
Անդրանիկ Թևանյան