Մուրճի և սալի արանքում

Վերջերս Եվրամիության բարձրաստիճան պաշտոնյան՝ Եվրախորհրդարանի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նախագահ Էլմար Բրոկը զգուշացրել է Հայաստանին, որանհնար է համատեղել Ռուսաստանի նախաձեռնած Մաքսային միությունը ԵՄ առաջարկած ազատ գոտու առևտրի մասին պայմանագրի հետ: Նա Արևելյան գործընկերության անդամ պետություններին առաջարկել է ընտրություն կատարել այդ երկուսի միջև:

Հայաստանում այս թեմայով չկա դիսկուրս: Առանձին քաղաքագետներ միայն բավարարելով լրագրողների հետաքրքրասիրությունն, իրենց տեսակետն են արտահայտում այդ հարցի վերաբերյալ: Մինչդեռ՝ Հայաստանը կրկին հայտնվել է մուրճի և սալի արանքում: Տնտեսական ի՞նչ դիվիդենտներ կարող է շահել Հայաստանը, եթե միանա ԵՄ առաջարկած ազատ առևտրի գոտուն: ԵՄ-ն առաջարկում է օրենսդրության բարեփոխումներ, մենաշնորհների վերացում, մրցակցային հավասար պայմանների ստեղծում և այլն: Մաքսային միությունը, ըստ տարածված տեղեկատվության, ոչ մի նման բան չի առաջարկում:

Հայաստանում կան դրամաշանորհներ ստացող տասնյակ կազմակերպություններ, որոնք, գործի բերումով պետք է զբաղվեն, ներկայացնեն մասնագիտական և փորձագիտական մակարդակով հիմնավորումներ, թե ինչ կարող է շահել կամ կորցնել Հայաստանը այս կամ այն միությանն անդամակցելիս, որտե?ղ է մեր ապագան, եթե Հայաստանը ստիպված է մանևրել, ապա ի՞նչ քայլեր պետք է ձեռնարկի այդ դեպքում: Թեև իշխանությունն է պատասխանատու, և նա է ստիպված վաղն այս կամ այն պայմանագիրը ստորագրելու, սակայն հանրային հատվածը, հասարակական կազմակերպությունները, քաղաքագիտական-փորձագիտական շրջանակները պետք է ծավալեն բանավեճ, առաջարկեն լուծումներ և հնարավորություն ընձեռեն իշխանությանը գոնե արտաքին քաղաքական ոլորտում ճկունություն հանդես բերելու: Զարգացած երկրներում իշխանություններն օգտագործում են նախկին դիվանագետների, դեսպանների փորձն ու գիտելիքները երկրի համար կարևորագույն հարցեր լուծելիս: Հայաստանում էլ կան մարդիկ, ովքեր ժամանակին դիվանագիտական գործունեության բերումով կուտակել են փորձ, գիտելիքներ, ունեն կապեր: Սակայն տարիների ընթացքում մեզ մոտ այդպես էլ չձևավորվեց այդ մարդկանց փորձն օգտագործելու, նրանց ականջալուր լինելու մշակույթ, որը կծառայեր ի շահ մեր պետության: Մենք տեսել ենք, թե ինչպես ԱԳ նախարարը աշխատանքից ազատեց այն դիվանագետներին, որոնք փորձեցին իրենց հայտարարությամբ հավասարակշռություն ստեղծել իշխանության և ընդդիմության միջև, կանխել հնարավոր առճակատումը:

Հայաստանի իշխանության խնդիրը պետք է լինի լսել պրոֆեսիոնալներին, օգտագործել այն սակավ մարդկային և պրոֆեսիոնալ ռեսուրսը, որը դեռ մնացել է երկրում: Սակայն կդիմի՞ դրան ներկա իշխանությունը:

Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Քաղաքացիական անհնազանդության հայկական տարբերակ կամ՝ «Արժեքների հեղափոխություն»
• ԲՀԿ-ն վերահաստատում է իր գերիշխող դիրքը
• Մետաքսի ճանապարհ՝ Սալոնիկից մինչև Մեղրի
• «Չկա բարեփոխումների ծրագիր»
• «Քինդեր-սյուրպրիզ»՝ եվրասիականացման նախաշեմին
• «Հարցերը փողոցում չեն լուծվում»
• Գայ Ֆոքսը՝ Երևանում
• Ռեսուրսնե՞րն են հաշվարկում
• «Դիմակների երթից» մեկ տարի անց
• «Ոչ մի քաղաքական իմաստ այնտեղ պետք չէ փնտրել»
• «Ոչ միայն սահմանադրության, այլև ողջ հասարակության հարցն է»
• «Արտահերթ ընտրություններ չեն սպասվում»
• ԲՀԿ-ն՝ լուրջ փորձության առջև
• «Հոկտեմբերի 30-ն այլ իմաստ ունի»
• Նստացույցի հարցում դեռ չկա կոնսենսուս
• Երջանիկ Աբգարյանը կարծում է, որ պետք է լավատես լինել
• Որքան են թափանցիկ գործում ՀՀ-ում հավատարմագրված դեսպանությունները
• Վիզաների դյուրացում ՀՀ-ի և ԵՄ-ի միջև
• Մնացել են նույն դիրքորոշմանը
• «Լուսանցքային լինելը պատիվ է մեզ համար»

Մեկնաբանություններ