ՈՒնենք անտիհամակարգային իշխանություն և բյուրոկրատ ընդդիմություն

Ըստ Հայաստանում GALLUP International-ի ներկայացուցիչ MPG-ի սոցհարցման՝ Փաշինյանի կառավարման արդյունքում նրա հակավարկանիշը կազմում է 75%, իսկ վարկանիշը՝ 8%:

Այս 8%-ը բացարձակ հատակն է, այն քաղաքական առումով այլևս չի իջնելու: Այն կզրոյանա միայն, երբ Փաշինյանն այլևս իշխանություն չունենա: Նույնիսկ իշխանություն ունենալով՝ այս թիվը խոսում է այն մասին, որ իշխանական ռեսուրսն այլևս չի աշխատում:

Հասարակության նվազագույնը 75%-ը սպասում է քաղաքական առաջարկի: Սա նշանակում է, որ ո՛չ իշխանության, ո՛չ էլ ընդդիմության առաջարկները, եթե դա կարելի է քաղաքական առաջարկ համարել, այլևս ընդունելի չեն:

Քանի որ ամեն բան եզրագծին է, նշեմ մի քանի մտքեր: Ընդդիմադիր քաղաքական կուսակցությունները, խմբերը, լիդերները պետք է հասկանան մեկ պարզագույն քաղաքական դիլեմա, եթե ուզում են շարունակել առհասարակ մնալ հայկական քաղաքականության մեջ, եթե առհասարակ դա էլ գոյություն ունենա:

Թե՛ քաղաքական, թե՛ տեսլականային, թե՛ բովանդակային, թե՛ օրակարգային առումով նրանք պետք է ներկայացնեն այսօրվա իշխանության օրակարգին, խոսույթին, մտքին, պրոպագանդային արմատապես հակասող և այն բացառող քաղաքական խոսույթ, միտք գաղափար և սկզբունք:

Որքան էլ քաղաքական ռեալությունը բարդ և ռիսկային լինի, այնուամենայնիվ, ընդդիմությունը չէ, որ կրում է ամբողջական պատասխանատվություն այդ քաղաքական ռեալության համար, սակայն զինանոցում, որպես մեկ զենք, պահել և իշխանությանը անդադար մեղսագրումներ անելը մեծ առումով սահմանափակում և այսօր արդեն սնանկացնում է հենց ընդդիմություն ինստիտուտի քաղաքական արժեքն ու ընկալումը:

Եթե իշխանությունը աչքի է ընկնում թակարդն ընկած կենդանու անկայուն քաղաքական շարժումներով և այդ թակարդից դուրս պրծնելու ջանքերով, ապա ընդդիմությունը աչքի է ընկնում այդ նույն թակարդում հայտնվածի և այդ թակարդը լուռ, հուսահատ ու վախվորած ուսումնասիրողի վարքով:

Սա բացարձակապես մեղադրանք չէ, որովհետև բազմիցս եմ նշել, որ այսօրվա ընդդիմությունը, իր բնույթով հեղափոխական չլինելով, իր բնույթով չափից շատ «տեխնոկրատ», բյուրոկրատ և համակարգային լինելով, փորձում է արտահամակարգային լինել, և ստացվում է այն, ինչ ստացվում է: Ադյունքում ունենք իշխանություն, որն անտիհամակարգային է, և ընդդիմություն, որն իր բնույթով չափից շատ բյուրոկրատ է:

Իշխանության մասին ասելու բան, թերևս, էլ չկա, նրանք Հայաստանի երրորդ Հանրապետության գերեզմանափորներն են: Արդյոք ընդդիմությունը թույլ կտա՞, որ դա տեղի ունենա: Ինչո՞ւ ընդդիմությունը, որովհետև քաղաքական գերեզմանափորների պլանները խաթարելու քաղաքական, շեշտում եմ, քաղաքական, այլ ոչ թե հանրային, բարոյազգացական, պատմամշակութային, արժեքաբանական այլ քաղաքական ծանր առաքելությունը հենց նրանք են ստանձնել:

Շատ հաճախ եմ դիտարկում, այդ առաքելության պարզեցում, քաղաքական ծանր և արժեքավոր բովանդակության արտադրումից խուսափում, իսկ ավելի ճիշտ անկարողություն, հստակ քաղաքական տեսլականի սկզբունքային արտահայտման վանում, քաղաքական մտքի կիսատություն կամ, ավելի ճիշտ, ռիսկայնության գնահատման գերդոզավորում: Այս ամենը հանգեցնում է քաղաքական ընդդիմության կերպի, տիպի, բնութի և, ամենակարևորը, ընկալման կիսատության, ինչն էլ իր հերթին դևալվացնում է ընդդիմությանը իր ընտրողների աչքերում: Նրանց գերկարևոր ֆունկցիան պետք է լինի իրենց դավանած սկզբունքների, գաղափարների, լուծումների հստակ և աներկբա ներկայացումը իրենց ընտրողներին, հաշվետվողականությունը և հույսի արթնացումը նրանց մեջ:

Դրա փոխարեն բացառապես իշխանության սկզբունքների չգոյության ցուցադրումը, նրանց անգաղափար, անսկզբունք լինելու հանգամանքի պախարակումը և նրանց կողմից իրականացվող քաղաքական լուծումների կործանարար լինելու փաստի ցուցադրությունը լայն հանրային մոբիլիզացիայի ոչ առիթ և ոչ էլ դետոնատոր չի դառնում:

Արդյունքում՝ ընդդիմությունը, ցավալիորեն փոքր հաղթանակներով առաջ գնալու փոխարեն, կրկին գրանցում է մեծ հաղթանակին չհասնելու անկարողության ցուցադրություն, ինչն իր հերթին տանում է մի կողմից նրանց քաղաքական սնանկացմանը, իսկ որ ավելի կործանարար է՝ իշխանության սեփական դիրքերի ամրապնդմանը:

Վերջ տվեք քաղաքական կիսատությանն ու բյուրոկրատիզմին:

Քաղաքական երևույթները գնահատելիս և դրանցով ձեր ընտրողների հետ կիսվելիս եղեք հանդուգն ձեր պատկերացումներում և սկզբունքներում, դրանով կերևա ձեր քաղաքական առաջարկն ու լուծումների բանալին:

Հստակեցրեք ձեր քաղաքական առաջարկը բոլոր ոլորտներում, խոսքը ծրագրերի մասին չէ, խոսքը սկզբունքային դիրքավորումներ ունենալու մասին է, որն ամբոջությամբ կհակասի իշխանության դիրքավորմանը:

Վերջապես, ընտրեք և ներկայացրեք Փաշինյանի այլընտրանքին գոնե քաղաքական face-ի առումով, անկախ նրանից, կհավանեն, թե ոչ, կընկալեն, թե ոչ: Դուք չեք կարող չունենալ քաղաքական լիդերի առաջարկ, անկախ նրանից՝ դա ով կլինի: Դուք պարտավոր եք ունենալ և առաջարկել:

Վլադիմիր Մարտիրոսյան

Մեկնաբանություններ