Քաղաքական բաղադրիչի բացակայության պայմաններում, այնուամենայնիվ, Բագրատ Սրբազանի շուրջ աստիճանաբար ձևավորվում է հասարակական-քաղաքական լայն կոնսոլիդացիա:

1. Շարժումը պետք է հայտարարի ներկա հայկական իշխանություններն ու սահմանադրությունը հակազգային-հակապետական և օրենքից դուրս։ Նաև սրան սատարող շրջապատը պետք է հայտարարվի որպես հանցագործների խումբ, մնա ազատության մեջ, որոշները` տնային բանտարկության պայմաններում, բայց իրավունք չունենան Հայաստանի սահմանները լքելու` մինչև նոր իրավականով ամեն մեկի հանցանքների պարզելը և պատժելը։

Վերջին գիշերն է, որ քնում ես տանը: Առավոտը կարթնանաս ուրիշ տեղ ու կլսես բարև օտար լեզվով: Այստեղ քեզ ոչ թարս են նայում, ոչ էլ շիտակ, այստեղ քեզ ուղղակի չեն նայում:

Վերջերս հայկական տեղեկատվական տիրույթում մեծ աղմուկ հանեց, այսպես կոչված, «Արևմտյան Ադրբեջանի» հեռուստաընկերության բացումը։ Ասեմ, որ նման հեռուստաընկերություն Ադրբեջանում գործում է դեռ անցած տարվա հուլիս ամսից, հիմա միայն շենքի բացման արարողությունն է տեղի ունեցել։

Հետաքրքիր զարգացումների ականատեսն ենք: Կարծես իրավիճակի փոխման նախադրյալներ են ստեղծվում: Ողբերգությունների ու արհավիրքների շղթան կտրելու համար համաժողովրդական ընդվզում է սկսվել, որը գլխավորում է Տավուշի թեմի առաջնորդ Բագրատ սրբազանը:

Այս խորհրդածության գործնական եզրակացությունը թող լինի մեր ժողովրդի բոլոր խավերի մեջ Ավետարանի խոսքը տարածելը, բացատրելը, մեր եկեղեցական արարողություններն ու ծիսակատարությունները հասկանալի դարձնելը և ժողովրդին ու մեր մանուկներին, պատանիներին հոգևոր աղոթքներ ու եկեղեցական երգեր սովորեցնելը: Ահա թե ինչու մեր մտքի մեջ գաղափարը ծնվեց մեր քիչ իմացածից բաժին հանել մեր ընթերցասեր ժողովրդին և այսպիսով օգտակար լինել հոգևոր կյանքի ամրապնդմանը:

Նիկոլ Փաշինյանը աշխատեցնում է իր ստերի ֆաբրիկան, նրան չի էլ հետաքրքրում , որ իր ասածները ոչ միայն իրականությանը չեն համապատասխանում, այլև նույն թեմայով ասած ստերն իրար չեն բռնում...

Յուրաքանչյուր քաղաքական ուժ, իշխանության գալու օրվանից, սկսում է գոյատևել ժողովրդի կողմից իրեն իսկ տրված վստահության քվեով:

Ի դեպ, մինչ մուտանտը ջանք չխնայելով շարունակում էր մանիպուլացնել ժողովրդին, ասելով, որ մեր երկրի անվտանգության երաշխիքը տնկվող սյուներն են, շատ լավ հարց հնչեց...

Մեկն էլ կողքից լսի, կասի՝ վա՜յ, էս խոզ խանձողը էս ինչքան շատ ա մտածում էս ազգի մասին, չի ուզում պատերազմ լինի, զոհեր լինեն, որդերկորույս ծնողներ լինեն, հողեր կորցնենք...