Դառնամ ու սրտնեղած դիմեմ այս անգամ իմ սիրելի արցախցիներին. ախր, ա՛յ չորս հինգ հոգի, խոտան հայ, պատահականորեն ծնված ասպետական այդ լեռնաստանում, ինչպե՞ս կարողացաք ձեր ցռան հալին թագավոր դառնալ և ամբողջ աշխարհին լարել ձեր հպարտ, իշխանարյուն, արդարահաց հայրենակիցների դեմ: Կարող էիք, չէ՞, գոնե հիմա ապաշխարել արածներիդ համար, ներողություն հայցել և ազատել ձեր հերոսական երկրամասը այս թոկազերծ թազիների ամենօրյա կաղկանձից:
Իմաստ ունի՞ այս պայմաններում արցախյան ինչ-որ ճչան բնորոշիչ դարձնել տասնյակ հազարավորների երթի դիմագիծ. մե՛կ արցախյան տարազով առաջնորդող կնոջ վիճահարույց կերպարով, մե՛կ ժենգայլով հացի ու կորկոտի ծիծաղաշարժ հյուրասիրմամբ, մե՛կ «Ա՛ր-ցախ., Ա՛ր-ցախ» կոչնակներով: Հասկացեք, սա միայն արցախյան շարժում չէ, համահայկական է: Միայն Արցախի խնդիրը չէ մարդկանց փողոց հանել, վճռվում է մեր ընդհանուր հայրենիքի ճակատագիրը:
Հերի՛ք է շուն հաչացնենք մեզ վրա: Շրջահայաց լինենք ու չափի մեջ:
Հայկ Մարտիրոսյան