Հայաստանի անկախության «իկոնան»
«Էքստրիմը» կրկին թակեց հայոց դուռը: Այն, ինչ կատարվեց, ինչպես ասում են` չարիքի փոքրագույնն էր. քիլլերը վրիպեց: Քննարկման ենթակա չեն մնացյալ տարբերակները, որովհետև կրակի հետ չեն խաղում, և միայն խելագարի մտքով կանցներ մահափորձ խաղարկել` գնդակը կույր է:
Կար և դեռ շարունակվում է քաղաքական խոշոր, սառը և, որքան էլ պարադոքսալ, խիստ գրագետ հաշվարկ. սցենարը չաշխատեց:
Եվ այնուհանդերձ` ինչո՞ւ: Կար երկու սցենար: Ովքե՞ր էին «սցենարիստները», ամենևին էական չէ, որովհետև «հաղթանակները» բազում տերեր են ունենում, պարտությունները որբ են: Այնպիսին, ինչպիսին Հայաստանն է, շատերին էր ձեռնտու, որ նախընտրական խաղաղ, «անհետաքրքիր» գործընթացը «ջարդվեր», շատերն էին մարաղ մտած սպասում, իսկ շատերն էլ ուղղակի ու բացահայտ զգուշացնում էին` «զարգացումներ» կլինեն:
Ընտրությունները «ջարդելու» սցենարի մասին մենք բազմիցս ենք խոսել. նպատակը` հարամել ընտրությունների ընթացքը, անել ամեն ինչ, որ, ինչպես 2008-ին, Սերժ Սարգսյանի լեգիտիմությունը լինի «խորապես» կասկածելի: Սա մահափորձի մինիմում սցենարն էր:
Մաքսիմումը նոր ընտրություններն էին: Նոր ընտրությունների դեպքում անչափ կարևոր` հոգեբանական ճեղքվածք էր տեղի ունենալու: Այս երկիրը, այս էթնոսը զգայական է: ՈՒ երբ քիլլերը հաջողեր, թեկնածուն մահանար, ցնդելու էր Սերժ Սարգսյանի ուժեղ շախմատիստ ու հաշվող լինելու միֆը, անպայմանորեն նոր ընտրություններում «նոր» (ամեն նոր լավ մոռացված հինն է) թեկնածուներ էին առաջ գալու: Խաղն ամբողջովին փոխվելու էր, և եթե Սերժ Սարգսյանն այդ իրավիճակում հաղթեր էլ, «նորերի» համար, ի տարբերություն այսօրվա, անչափ հեշտ էր լինելու մոբիլիզացնել կրիտիկական զանգվածը և հետընտրական բարդություններ ստեղծել` իրենց հայտնի հետևանքներով հանդերձ:
Այլ կերպ ասած` դա մահափորձ էր Պարույր Հայրիկյանի, «հեղաշրջում»` երկրի նկատմամբ: Երկուսն էլ` չհաջողված:
Ընդ որում, մենք հեռու ենք այն գաղափարից, թե սա ներքին ուժերի սցենարն էր: «Հեղաշրջման» տանող նման սցենարները միշտ էլ համաձայնեցված են լինում որևէ ուժային կենտրոնի կամ գոնե այդ ուժային կենտրոնի համապատասխան թևերի հետ, որոնք «հեղաշրջվող» երկրի հետ կապված կոնկրետ նպատակներ և շահեր ունեն:
Դա է նաև պատճառը, որ, որպես օրինաչափություն, նման հանցագործությունները չեն բացահայտվում: Ինչպես չբացահայտվեց հայոց մեջ ամենամեծ դասական հեղաշրջման պատմությունը` հոկտեմբերի քսանյոթը:
Բոլոր դեպքերում, Հայաստանը կանգնել է հերթական ճակատագրական վճռի առաջ, որը, որքան էլ պարադոքսալ է, պետք է կայացնի մեկ անձ` Պարույր Հայրիկյանը` Հայաստանի անկախության «իկոնան»: Նա մասամբ դեռ մանևրում է: Վիրահատությունից երկու օր հետո 15 րոպեով գնաց տուն: Ինչը, մի կողմից, ապացույց էր, որ արդեն լավ է և պատրաստվում է ասելու` իսկ ինչո՞ւ հետաձգել ընտրությունները: Դավադրության տեսության կողմնակիցներն էլ ասում են` կարող է` գնացել էր տուն, «մարդու հետ հանդիպեր» (ասենք, որ Սերժ Սարգսյանն ու իր թիմը կատեգորիկ դեմ էին ընտրությունները երկարաձգելու-չերկարաձգելու հարցով Հայրիկյանի հետ խոսելուն)։
Եվ այնուհանդերձ, Հայրիկյանին այցելել էր Հայոց կաթողիկոսը: Եվ, ի տարբերություն Լևոն Տեր-Պետրոսյանի, Հայրիկյանը նրան ընդունել էր:
Եվ ընդունել էր շատ ջերմ:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
Տարածաշրջանային
Թուրքիան հետևողական ջանքեր է գործադրում Հյուսիսային Կիպրոսի օկուպացիան լեգիտիմ դարձնելու ուղղությամբ
50 տարի առաջ այս օրը՝ 1974թ. հուլիսի 20-ին, թուրքական բանակը Կիպրոսում «խաղաղություն հաստատելու» պատրվակով ներխուժեց կղզի։ Շուրջ երկու ամսվա ընթացքում Թուրքիայի զինված ուժերը գրավեցին Միջերկրական ծովում գտնվող անկախ պետության՝ Կիպրոսի Հանրապետության տարածքի շուրջ 40 %-ը և մինչ օրս այնտեղ են։Ավելին, Կիպրոսի օկուպացված հյուսիսային հատվածում Թուրքիան հռչակել է «Հյուսիսային Կիպրոսի Թուրքական Հանրապետությունը»...
