Ի՞նչ չներվեց Օսկանյանին
Հարվածը եկավ այնտեղից, որտեղից ամենաքիչն էր սպասվում: Օսկանյանն ու իր «ներքին հայրերը», դատելով Օսկանյանի ռեակցիայից, դա բացարձակ չէին հաշվարկել:
«Փողերի լվացման» թեման նուրբ խնդիր է «ալամ աշխարհի» համար: «Օսկանյան & հայրեր» «պրոդաքշընը» հանկարծակիի եկավ, առաջին հերթին, ընդհանուր խաղի տեսանկյունից: Եվ իզուր. չկան «ավելի հավասարներ» հավասարների մեջ:
Տե՛ս Ստրոս-Կանի պատմությունը` էն կողմերում, էս «կողմերում» էլ` հարկերը թաքցնող Խոդորկովսկու էպոպեան. Յուլյային հիշելն անհարմար է` փաստաբանի հետ համբուրվելու «տեսարանի» պատճառով:
Օսկանյանի աչքերում նկատվող ներքին ցավը, մատնվող «խռովքն» «ասնավանի» և քաղաքական կատեգորիա չեն, որքան էլ մարդկայնորեն ամեն վայրկյան քեզ բռնես մտքի վրա` «մեղք է, կնստացնեն»:
Իսկ իրենից առաջ և իր «օրոք» նստեց Ալիկ Արզումանյանը` «երկու» օրինակից: Առաջին «օրինակը» «ցախավելային հեղափոխությունն» էր, երբ Օսկանյանի «կողմնակիցները» մեր ականջին շշնջում էին` Չուբայսն է էդ մի քանի հազարը տվել «հեղափոխականներին» (ա՛յ-ա՛յ-ա՛յ, Չուբայսը, հասկանում եք, Բիլդենբերգյան ակումբի ներկայացուցիչ է), իսկ էստեղ խոսքը ալամ աշխարհի մորմոն, «հարգված ֆիգուր» (չնայած որ` մորմոնների տարեկան բյուջեն կազմում է խիստ աստղաբաշխական թիվ, այնուհանդերձ, հայաստանյան երկաթբետոնե «կոնստրուկցիաների» գործարանը վաճառվել է «ժալկի»` երկու միլիոն դոլարով) պարոն Հանթսմանի մասին է։
Խնդիրը, ներքին լինելուց առաջ, «արտաքին» է: Բայց մինչ կհասնենք արտաքինին, հիշենք` որևէ ձայն` հանուն իր ձերբակալված գործընկեր Ալիկ Արզումանյանի, Օսկանյանն այն օրերին այդպես էլ չհանեց:
Չգիտես ինչու այսօր բոլորը մոռացել են նաև Րաֆֆի Հովհաննիսյանի նույնական «հալածանքը», երբ նրա կառույցներում` ՌԱՀՀԿ, քաղաքացիական նախաձեռնություն, սկսվեցին «ստուգումներ», ու մամուլում «արտազատումներ» եղան, որ չարաշահումներ են հայտնաբերվել։ Նաև` նրա տիկնոջ «կառույցում»` «Օրրանում»: Րաֆֆին այդ օրերին, առանց ծոմի, բավական նիհարեց, մինչև իր հայր Ռիչարդ Հովհաննիսյանը` Քըրքի համագյուղացին, ԱՄՆ-ում հայկական-հրեական լոբբիստների լավագույն բարեկամը, կարողացավ չեզոքացնել վտանգը:
Հիմա շատ ուղիղ հարց. «տվե՞ց» արտաքին աշխարհը պարոն Օսկանյանին. չէ՞ որ, ինչպես ասացինք, սկանդալի հետ է կապվում այնպիսի անուն, ինչպիսին պարոն Հանթսմանն է, որի ներկայացուցիչն այս պահին մրցակցում է միստր Օբամայի հետ` առաջիկա նախագահական ընտրություններում. հիշենք` Միթ Ռոմնին նույնպես մորմոն է:
Հարց. ճի՞շտ է որոշ փորձագետների պնդումը, որ Օսկանյանը խիստ սահուն անցել էր ռուսական դաշտ, ինչը դուր չէր եկել «ոմանց»: Դրսում: Եվ Օսկանյանը, ծախսելով «դրսի» ուժեղ նվիրատրված փողերը` սպասարկում էր ռուսական շահերը: Էն էլ էս նեղ մաջալին, երբ Հայաստանը, տարածաշրջանը «կռվախնձոր» են ԱՄՆ-ի և Ռուսաստանի միջև:
Եվ հարց վերջին. կարո՞ղ էր ԱՄՆ-ը թույլ տալ, որ իր փողերով սպասարկվեն ռուսական և օսկանյանական ներքին «պապայի» շահերը, և դա այն ժամանակ, երբ ինքը հետ քաշեց անգամ Րաֆֆի Հովհաննիսյանին` Քլինթոնի այցին զուգահեռ «հայտարարեցնելով», որ նախագահական ընտրություններում նա չի դնելու իր թեկնածությունը:
Դատելով Օսկանյանի «շուրջ» զարգացումերից` ո՛չ:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
Տարածաշրջանային
Թուրքիան հետևողական ջանքեր է գործադրում Հյուսիսային Կիպրոսի օկուպացիան լեգիտիմ դարձնելու ուղղությամբ
50 տարի առաջ այս օրը՝ 1974թ. հուլիսի 20-ին, թուրքական բանակը Կիպրոսում «խաղաղություն հաստատելու» պատրվակով ներխուժեց կղզի։ Շուրջ երկու ամսվա ընթացքում Թուրքիայի զինված ուժերը գրավեցին Միջերկրական ծովում գտնվող անկախ պետության՝ Կիպրոսի Հանրապետության տարածքի շուրջ 40 %-ը և մինչ օրս այնտեղ են։Ավելին, Կիպրոսի օկուպացված հյուսիսային հատվածում Թուրքիան հռչակել է «Հյուսիսային Կիպրոսի Թուրքական Հանրապետությունը»...
