Երբ նայում եմ, թե, ինչպես է իմ ազգը միասնական մոտեցում ցուցաբերում, երբ խոսքը Մեծ Եղեռնի մասին է, ես ուղղակի սարսափում եմ և գիտե՞ք, թե, ինչու: Այն պարզ պատճառով, որ, եթե 1915 -ին նույն Թուրքիայի տարածքում մենք լինեինք այսպես միասնական և անմոռաց նվիրված լինեինք իրար, այնպես, ինչպես դա անում ենք տարվա մեջ ընդամենը մեկ օր, հենց, այս օրը, մեզ հնարավոր չէր լինի կոտորել: Մենք ի տարբերություն հրեաների ունենք չափից շատ, վստահելու հատկություն մանավանդ, երբ խոսքը օտարների մասին է:

Անցել է արդեն 98 տարի այդ ողբերգական օրվանից: Թուրքիան շարունակում է իր նողկալի հետևողականությամբ մերժողական դիրք ընդունել: Անձամբ ես ոչ մի նախադրյալ դեռ չեմ տեսնում, որ ցեղասպանության 100-ամյակին այսինքն ուղղիղ երկու տարի հետո Թուրքիան կզիջի բռնած դիրքը: Եկեք մենք ինքներս մեզ հարց տանք, իսկ, ինչի ենք հասել այդ 98 տարիների ընթացում ցեղասպանության ճանանչելիության ուղղությամբ:

«Երևան Ջուր» ընկերությունը տեղեկացնում է իր հաճախորդներին և սպառողներին, որ, պլանային շինարարական աշխատանքների հետ կապված, ս.թ. ապրիլի 26-ին ժամը 09.00-21.00 կդադարեցվի Ավան վարչական շրջանի թիվ 12 պոլիկլինիկայի, Բուսաբանական այգու, Խուդյակովի փողոցի, Ավանի թիվ 3-14 փողոցների ու հարակից տարածքների ջրամատակարարումը:

Երբ երբեմնի խմբագիրը կորցնում է իրեն և սկսում է հարձակվել իր կոլեգաների ( կոլեգա ասելով նկատի ունեմ ընդհանրապես լրագրողական «կաստան») վրա, դա արդեն նշանակում, է, որ վերոհիշյալ լրագրողը կա՛մ լուրջ պրոբլեմներ ունի հոգեբանական դաշտում, կա՛մ սա ուղղակի պատվեր է, որն ինքը չպետք է ընդուներ:

Հետաքրքիր հոգեբանություն ունեն նրանք, ովքեր ծաղրում են կամ գրոտեսկի են ենթարկում Հայոց ցեղասպանության թեմայի ամենամյա արծարծումն ու այդ կապակցությամբ մեր հասարակությունում թուրքերի հանդեպ ձևավորված բացասական վերաբերմունքը: Ինձ մի հարց է հետաքրքիր` ըստ ձեզ, ճիշտը ո՞րն է, մոռանալ սեփական պատմությունն ու առհասարակ շրջել 1915-ի է՞ջը:

Մի քանի օր առաջ ընկերներիցս մեկը ինձ ասաց՝ դու սկզբունք չունես, ով լինի ընդիմադիր, դու պաշտպանում ես իրեն: Միգուցե ՖԲ ընկերներիս մոտ էլ նման տպավորություն առաջանա: Պատասխանեցի մի օրինակով:

Նորապսակ մի զույգ տեղափոխվում է նոր տուն: Առավոտյան կինը պատուհանից դուրս է նայում և տեսնում լվացք փռող հարևանուհուն։ - Նայիր՝ ինչ սև է սրա լվացքը,- ասում է ամուսնուն, բայց վերջինս կնոջ ասածին նշանակություն չի տալիս։ - Կամ օճառն է վատը , կամ էլ լվացք անել չգիտի, պետք է նրան սովորեցնել,- եզրակացնում է կինը։

Ամեն անգամ, համապետական (նախագահական) ընտրությունից հետո ընդդիմությունը հայտարարում է, որ ռեժիմը լծակները չի թուլացնում ու կատաղի համառությամբ թույլ չի տալիս, որ Հայաստանում ընտրական գործընթաց լինի: ՈՒ հայտարարում է, ի դեմս իր առաջնորդների եւ հեղինակավոր դեմքերի, որ երկրում ընտրություն, որպես այդպիսին, ՉԻ ԿԱ՜ՅԱ՜ՆՈՒՄ:

Անկախությունից ի վեր անցկացված բոլոր նախագահական ընտրությունների (թերևս բացառություն են միայն 1991 թ. տեղի ունեցած առաջին նախագահական ընտրությունները) լեգետիմությունը այս կամ այն չափով կասկածի տակ է դրվել հասարակության տարբեր խմբերի, սոցիալական զանազան շերտերի կողմից:

Նորքի 1-ին զանգվածում` Նանսենի փողոցի մոտակայքի շենքերից մեկում, «Բարև Երևան» դաշինքի ակտիվիստները բուկլետներ բաժանելիս հանդիպել են մի բոսյակի` ոստիկանության համակարգում աշխատող, ով գլուխ է գովացել, թե ապրիլի 9-ին խաղաղ ժողովրդի ու մասնավորապես Արմեն Մարտիրոսյանի դեմ ուժ կիրառողներից մեկն է եղել (այս պահին ճշտվում են նրա մասին բոլոր տեղեկությունները):