Նորից ու նորից նայում եմ ոստիկանության տարբեր՝ արնագույն, մահագույն բերետավոր ենիչերիների վայրագությունները։ Նայում ես դրանց ոչինչ, բացի երբեմն չարություն ու բթություն արտահայտող կացնային դեմքերին ու մտածում․ չէ՞ որ ենիչերիների մեջ մեծ թիվ են կազմել հայկական ընտանիքներից առևանգված տղաները, որոնք դաժանորեն են վարվել իրենց ծնողների նկատմամբ։
Եվ մտածում ես, որ այս նույն բթամիտ-ենիչերի- բերետավորները, հանուն փողի, պատրաստ են զինվորագրվել Ադրբեջանի կամ Թուրքիայի բանակում, հարձակվել Հայաստանի վրա և կոտորել իրենց հայրենակիցներին։ Սակայն, ի՞նչ տարբերություն, Ալիևի՞ն, Էրդողանի՞ն, թե՞ բռնապետիկին ծառայել։