-
01.11.2023|
23:07
Եվ ի՞նչ մնաց մեզ ապրելու,
ախր, վայ թե, բան չմնաց
(սոսկ շնչելը չեմ ակնարկում,
ողջ լինելը դեռ ապրել չի)...
-
01.11.2023|
19:32
Թուրքական իշխանություններն Աղբյուր Սերոբին վերացնելու համար չհամարձակվեցին առճակատ փորձ անել նրան գերեվարելու և վերացնելու համար։ Նրանք դիմեցին թունավորելու զազրելի միջոցին։ Սերոբին թունավորելու հայրենադավ գործը հանձն Է առնում Խալիլի ոսկիների փայլից շլացած Գեղաշենցի Ավեն։
-
31.10.2023|
19:24
-Անհետացած ժողովրդի քաղաք է սա,-
թուրք զբոսավարն է`
խռպոտ, հատու,
սկսում պատմությունը Անիի:
-
31.10.2023|
09:03
Ինչպես նկատել եք վերջերս հաճախ եմ անդրադառնում ԿԳՄՍ նախարարության աշխատանքին, քանի որ հանրակրթության ոլորտում դասագրքերի այս խայտառակ փոփոխություններին կամ իրենց ասած ռեֆորմներին անմիջականորեն առնչվում եմ որպես ծնող։
-
30.10.2023|
22:11
Ինչ հրաշալի է կյանքը,
մեծագույն հաճույք է ուղղակի
խորը շնչել հատկապես սալյարկայով աշխատող
հսկա մեքենաների արտանետած մաքուր ցեո գազը...
-
30.10.2023|
18:49
Ավետիք Իսահակյանի մասին հուշերը բացահայտում են նրա մարդկային դրական հատկանիշները, անկեղծությունն ու նուրբ հումորը։
-
30.10.2023|
11:11
Սիրտս մանկության էն պաչն է ուզում,
Պաչն այն, որ չուներ նշույլ քծնանքի.
Էսօրվա պաչը հուդայական է,
Շատ թանկ է գինը նրա վճարի։
-
29.10.2023|
18:33
Այն փաստը, որ հայ ժողովուրդը խորին անտարբերությամբ ընդունեց պատմա-մշակութային ժառանգության՝ Ամարասի, Գանձասարի և այլ հուշակոթողների կորուստը բացահայտ խոսում է այն մասին, որ նա պատմական գերեզմանոցում է։ Լինելով միանգամայն անտարբեր սեփական մշակույթի նկատմամբ, նա փորձում է աշխարհին համոզել, որ իրեն ոչնչացրել են, երբ իրականում ինքն է իր մահվան միակ մեղավորը։
-
28.10.2023|
21:29
Մեծ աշխարհ է,
միշտ կլինի ինչ-որ մեկը,
որ կնայի աչքերիդ մեջ
ու քեզ կասի սիրուն խոսքեր,
բայց կատարել չի հասցնի...
-
28.10.2023|
16:05
Որքան շատ բան ես իմացա`
այնքան քիչ եմ էլ հասկանում,
ցավագա՜ր էլ չիմաստնացա
ու էլ ոչինչ...չեմ ցանկանում։