Քառասուն տարեկանում սկսում ես հասկանալ էն բաները, որ քառասուն տարեկանները քեզ ասում էին, երբ դու քսան տարեկան էիր։ Վաթսունում սկսում ես հասկանալ էն բաները, որ վաթսուն տարեկանները քեզ ասում էին, երբ դու քառասուն տարեկան էիր։ Ու եթե բախտդ բերի, մի բան էլ ես հասկանում։ Հասկանում ես, որ քսան տարեկանում դու ճիշտ էիր ու քառասունում էլ էիր ճիշտ, որովհետև ամեն տարիք իր ճշմարտությունն ունի, ու մինչև չհասնես ասողի տարիքին, չես հասկանա, թե ինչ է ասում։ Ու պետք էլ չի հասկանալ։ Քսան տարեկանի իմաստությունը վաթսուն տարեկանի իմաստությունից պակաս իմաստուն չի։
Հենրիկ Պիպոյան